Υπάρχουν και κάποιοι τέτοιοι.

Υπάρχουν κάποιες εξαιρέσεις στον πολιτικό κόσμο. Αλλά πρέπει να ψάξει κάποιος καλά για να τις βρεί.

Θα παραθέσω ένα πραγματικό γεγονός που συνέβη προεκλογικά. Δεν θα αναφέρω ονόματα ή κόμματα.

Ήταν λίγο διάστημα πριν τις εκλογές και πριν την έναρξη της προεκλογικής περιόδου, όταν βρέθηκα σε συζήτηση με έναν πρώην βουλευτή που είχε διατελέσει και Υπουργός. Μετά από πάρα πολλά έτη συνεχούς παρουσίας στο κοινοβούλιο, έχει παραιτηθεί από την πολιτική. Από τότε μέχρι και σήμερα ασκεί το επάγγελμά του.

Συζητώντας λοιπόν διάφορα, ζήτησε και τη γνώμη μου για το πως έβλεπα το ενδεχόμενο να πολιτευθεί ξανά και να είναι υποψήφιος σε αυτές τις εκλογές.

Του είπα λοιπόν ότι κατ'αρχήν θα ήταν δύσκολο να εκλεγεί. Αλλά αν εκλεγεί και βρεθεί σε κάποια θέση ευθύνης, λόγω της κατάστασης που επικρατεί στη χώρα, θα ήταν δύσκολο να ασκήσει την όποια πολιτική ή να λάβει την όποια απόφαση δίχως να πρέπει να λογοδοτεί στους υπαληλίσκους της τρόικας τους οποίους σε άλλη περίπτωση θα τους πέταγε από το παράθυρο δίχως δεύτερη συζήτηση. Ενώ τώρα θα τους έχει τοποτηρητές - επιτηρητές του. Του είπα επίσης ότι όποιος βρεθεί στην επόμενη κυβέρνηση, ανεξάρτητα από κόμματα και παρατάξεις, σε ανθρώπινο επίπεδο, θα πρέπει να έχει γερό στομάχι για να αντέξει την πίεση.

Η απάντησή του ήταν αποστομοτική και ήταν η πιο κάτω:

"Ρε συ, νομίζεις ότι έχω καμιά ανάγκη να πολιτευτώ πάλι; Νομίζεις ότι στην ηλικία που βρίσκομαι και μετά την απουσία μου από την πολιτική θεωρώ ότι είναι περίπατος οι εκλογές; Έχω την οικογένειά μου, τη δουλειά μου, την περιουσία μου. Σου φαίνεται πως μου λείπει κάτι; Ακουσε να δεις: Αυτή την εποχή κανένας μας δεν πρέπει να σκέφτεται το στομάχι του. Γιατί αν ο κάθε ένας από εμάς σκέφτεται το στομάχι του, τότε θα πάμε όλοι στον καιάδα μαζί με τα στομάχια μας. Εγώ σκέφτομαι να είμαι υποψήφιος μόνο και μόνο για να συμβάλλω όπως μπορώ και απ'όπου βρεθώ στην προσπάθεια που πρέπει να κάνουμε όλοι μας. Και να θυμάσαι: Καλύτερα να πέσεις στα αίματα, παρά στα κάτουρα".

Τελικά ήταν υποψήφιος και δεν εξελέγη. Άποψή μου είναι πως αν είχαμε 50 τέτοιους στη βουλή, τα πράγματα ίσως και να ήταν αλλιώς.