Labels

Παρασκευή 22 Ιουνίου 2012

Νυν υπέρ πάντων ο αγών

ΊΤΕ ΠΑΊΔΕΣ ΕΛΛΉΝΩΝ, ΝΥΝ ΥΠΈΡ ΠΆΝΤΩΝ Ο ΑΓΏΝ!

Και ο αγώνας είναι αυτό που μετράει ανεξαρτήτως αποτελέσματος. Το αποτέλεσμα βέβαια είναι πολύ σημαντικό. Αλλά αυτό που περιμένουμε είναι τα παιδιά μας να ΑΓΩΝΙΣΤΟΎΝ σαν Έλληνες. Να εμπνευστούν από την ιστορία μας, τους αγώνες αυτού του έθνους και τον πολιτισμό μας. Μπορεί οι Γερμανοί να έχουν να επιδείξουν καλύτερη ομάδα, αλλά εμείς οι Έλληνες έχουμε να επιδείξουμε το πνεύμα του Λεωνίδα που βρίσκεται βαθιά ριζωμένο μέσα μας. Χάρη σ' αυτό επιβιώσαμε και πορευθήκαμε για χιλιάδες χρόνια στην Ιστορία, υπομένοντας τα χτυπήματά της. Γονατίσαμε πολλές φορές, αλλά πάντα ξανασηκωθήκαμε. Δε φοβηθήκαμε κανέναν αντίπαλο και καμία δύναμη και δεν θα φοβηθούμε τώρα αυτό το τσούρμο από αλλοεθνής προικισμένους νεαρούς αθλητές με Γερμανικό διαβατήριο που απαρτίζουν μια υποτιθέμενη εθνική Γερμανική ομάδα.

Η ομάδα αυτή ομολογουμένως παίζει καλό ποδόσφαιρο. Όμως το γεγονός αυτό, δεν αναιρεί το ότι αυτή η ομάδα μέσω των επιτυχιών της ικανοποιεί τη μισαλλοδοξία ενός κομπλεξικού λαού που δεν προσφέρει στην ανθρωπότητα τίποτε άλλο εκτός από βιομηχανικά προϊόντα και παγκόσμιους πολέμους. Και ο λαός αυτός, ο μή έχων πραγματική παιδεία, συνεχίζει να κατευθύνεται πολύ εύκολα από οποιαδήποτε μορφή εξουσίας, καταπίνοντας εύκολα ότι του δίνουν μασημένο. Στην προκείμενη περίπτωση η εξουσία που χαλιναγωγεί τους Γερμανούς, είναι τα κατευθυνόμενα ΜΜΕ της χώρας τους, που επικροτούμενα από την πλειοψηφία των Γερμανών πολιτών, επιτίθενται ομαδόν στην Εθνική μας ομάδα, στη χώρα μας και στο λαό μας με αφορμή τον επικείμενο ποδοσφαιρικό αγώνα.

Αν οι Άριοι "φίλοι" μας, (μη γελιέστε, θεωρούν εαυτούς ακόμη Άρια φυλή), αναλογιστούν από ποιους απαρτίζεται η υποτιθέμενη εθνική τους ομάδα και είχαν ορθή κρίση, δε θα την θεωρούσαν εθνική. Ας σκεφτούν οι Άριοι "φίλοι" μας πως είναι ο μόνος λαός στον κόσμο που λόγω της μισαλλοδοξίας και του κόμπλεξ κατωτερότητάς του, δημιούργησε ανέδειξε, ανέχθηκε και στήριξε τον Χίτλερ, ο οποίος αν ζούσε σήμερα τη μισή "εθνική" τους ομάδα θα την είχε στείλει στους φούρνους του Άουσβιτς.
 
Εμείς οι Έλληνες πολίτες μιας χώρας που υπήρχε υπάρχει και θα υπάρχει, υποστηρίζουμε ως φίλαθλοι την εθνική μας ομάδα, δίχως να μεταρέπουμε την ποδοσφαιρική αναμέτρηση σε μείζον ζήτημα. Κι αν κερδίσουμε, δεν θα χλευάσουμε τους αντιπάλους μας, όχι γιατί δε μπορούμε να το κάνουμε, αλλά γιατί δε μας το επιτρέπει η ιστορία μας. Αν πάλι χάσουμε, θα αντιμετωπίσουμε την ήτα και θα την ξεπεράσουμε γιατί έτσι επιβάλεται να κάνουμε ως Έλληνες.

ΥΓ.
Στην κερκίδα του σταδίου, (ελπίζω όχι σε θρόνο), θα βρίσκεται και η κα Α. Μέρκελ ως άλλος Ξέρξης ή Δαρείος. Ο παραλληλισμός είναι αναπόφευκτος.

Είμαστε μαζί σας

ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ ΣΑΣ



Δείξτε στον κόσμο από τι υλικό είμαστε φτιαγμένοι εμείς οι Έλληνες. Χαρίστε μας ένα χαμόγελο αισιοδοξίας. Το χρειαζόμαστε.

Δευτέρα 18 Ιουνίου 2012

Η ώρα της αλήθειας

- Έφτασε η ώρα της αλήθειας. Έφτασε η στιγμή που πρέπει να αξιολογηθεί όλο το προηγούμενο διάστημα της μεταπολίτευσης. Πρέπει να γίνει πραγματικός απολογισμός των πεπραγμένων όλων όσων ενεπλάκησαν στην πορεία της χώρας προς το γκρεμό που βρίσκεται σήμερα, ρεαλιστική εκτίμηση της τρέχουσας κατάστασης και σοβαρός υπολογισμός όσων πρόκειται να γίνουν. Και πρέπει να ερμηνευθεί αντικειμενικά το αποτέλεσμα των εκλογών και η βούληση των Ελλήνων.

Τα συμπεράσματα, των εκλογών κατά τη γνώμη μου, κινούνται σε τέσσερεις άξονες:

Οι Έλληνες είναι οργισμένοι.
Η χθεσινή ψήφος ήταν πάλι ψήφος απέχθειας προς το πολιτικό προσωπικό της χώρας. Αν λάβει κανείς υπόψη του ότι η Χρυσή Αυγή διατήρησε τη δύναμή της παρόλα τα φαινόμενα που παρατηρήθηκαν κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, διαπιστώνει ότι ίσως τελικά το χαστούκι του Η. Κασιδιάρη να ήταν χαστούκι προς το πολιτικό σύστημα της χώρας. Ίσως αυτό το περιστατικό να ήταν ο πρόλογος ενός νέου κεφαλαίου που πρόκειται να γραφτεί στην ιστορία μας. Το τι θα λέει αυτό το κεφάλαιο, είναι αποκλειστική ευθύνη της κυβέρνησης που πρόκειται να σχηματιστεί. Αν η νέα κυβέρνηση αφουγκραστεί την τάση της κοινωνίας και ανταποκριθεί στα μηνύματα που αυτή στέλνει, τότε μπορεί το κεφάλαιο αυτό της ιστορίας μας να είναι η αρχή ενός καλύτερου αύριο για τη χώρα. Αν όμως η κυβέρνηση εγκλωβιστεί στα πλαίσια των συμφωνιών που θα γίνουν για το σχηματισμό της, αν συνεχίσει την εφαρμογή πολιτικών ξενόφερτων και μέτρων επιβαλλόμενων στο λαό δίχως την ελάχιστη αποδοχή τους από αυτόν, τότε μάλλον το παιγνίδι είναι χαμένο και κάποια στιγμή το χαστούκι του Η. Κασιδιάρη θα το ακολουθήσουν κι άλλα χειρότερα και ενδεχομένως πολύ επικίνδυνα φαινόμενα.

Ναι στο ευρώ αλλά όχι με κάθε κόστος.
Η ευθύνη του Α. Σαμαρά και της Ν.Δ. είναι τεράστια. Η κυβέρνηση θα πρέπει να πορευθεί σε ένα δρόμο που στο τέλος του θα πρέπει να υπάρξει φως και θα πρέπει να πείσει και το λαό ότι αυτός ο δρόμος είναι ο σωστός χρησιμοποιώντας το αποτέλεσμα των εκλογών και το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ ως όπλο ενάντια στην προσπάθεια των δανειστών μας να συνεχίσουν να επιβάλουν στο λαό μας αντιλαϊκές πολιτικές. Θα πρέπει να εμφανίσει την πιθανότητα διακυβέρνησης της χώρας από τον ΣΥΡΙΖΑ ως απειλή προς τους κύκλους που τον φοβούνται. Γιατί είναι κοινώς αποδεκτό ότι στην Ε.Ε. αυτοί που φοβούνται τον Α. Τσίπρα είναι αυτοί που καθορίζουν και τις πολιτικές που μας επιβάλλονται. Αν η νέα κυβέρνηση παρερμηνεύσει το αποτέλεσμα των εκλογών και θεωρήσει ότι κλήθηκε να κυβερνήσει με την τακτική των κυβερνήσεων ΓΑΠ και Παπαδήμου, τρομοκρατώντας το λαό, απειλώντας το κοινοβούλιο και εξυπηρετώντας μονομερώς τις επιταγές του μνημονίου και των δανειστών, τότε ο χρόνος επιβίωσής της θα είναι ελάχιστος.

Αντιπολίτευση και εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης
Η ευθύνη του Α. Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ είναι πολύ μεγάλη επίσης. Δεδομένης της ανοδικής τάσης του στο εκλογικό σώμα, και με δεδομένο το ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης ο οποίος θα συνεχίσει να τροφοδοτεί αυτή την ανοδική του πορεία, πρέπει να δείξει τη μέγιστη υπευθυνότητα. Πρέπει να αποβάλει τις διάφορες υστερικές τσιρίδες από τις τάξεις και τα αναχρονιστικά στερεότυπα που πολλές φορές καθορίζουν την πολιτική του και να αρθρώσει σοβαρό προοδευτικό πολιτικό λόγο και πρόταση διακυβέρνησης της χώρας εκτός μνημονίου και ΔΝΤ. Πρέπει να ενισχύσει και να τεκμηριώσει τις θέσεις του και να αποδείξει ότι η χώρα μπορεί να αλλάξει ρότα με καταπολέμηση των πολιτικών που επιβάλλονται στο λαό δίχως τη θέλησή του. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να είναι η υπεύθυνη πολιτική δύναμη που θα κληθεί κάποια στιγμή να κυβερνήσει τη χώρα. Και ως τέτοια θα πρέπει να άγεται καθ' όλο το διάστημα κατά το οποίο θα αντιπολιτεύεται τη νέα κυβέρνηση.

Απόδοση ευθυνών και πραγματική κάθαρση.
Οι Έλληνες υποφέρουν και θα συνεχίσουν να υποφέρουν λόγω πράξεων που έγιναν και πολιτικών που ασκήθηκαν στη χώρα από προηγούμενες κυβερνήσεις. Η νέα κυβέρνηση, για να έχει το λαό αρωγό της στην όποια προσπάθεια κάνει, θα πρέπει να ικανοποιήσει το περί δικαίου αίσθημα των πολιτών με κάθε τρόπο. Η σύμπραξη και του ΣΥΡΙΖΑ στην πραγματική κάθαρση πρέπει να είναι κάτι παραπάνω από δεδομένη. Πρέπει να υπάρξει τιμωρία για όλους ανεξαιρέτως όσοι ενεπλάκησαν σε σκάνδαλα. Και θα πρέπει να υπάρξει τιμωρία για όσους μετέτρεψαν την κρίση χρέους της χώρας σε εθνική τραγωδία.







Τετάρτη 13 Ιουνίου 2012

Παραμονή στο ευρώ. Επιστολή Διαμντούρου, Ροζάκη, Σκουρή

Την ανάγκη η Ελλάδα να είναι παρούσα στις διεργασίες που λαμβάνουν χώρα στην ΕΕ και να επωφεληθεί από αυτές υπογραμμίζουν σε κοινή τους δήλωση τρεις Έλληνες, οι οποίοι κατέχουν σημαντικές θέσεις σε θεσμούς της ΕΕ.

Πρόκειται για τον Ευρωπαίο Διαμεσολαβητή Νικηφόρο Διαμαντούρο, τοπν πρόεδρο του Διοικητικού Δικαστηρίου του Συμβουλίου της Ευρώπης, Χρήστο Ροζάκη και τον Βασίλη Σκουρή, πρόεδρο το Δικαστηρίου της ΕΕ.

Η επιστολή τους, η οποία δημοσιεύεται στην Καθημερινή της Τετάρτης έχει ως εξής:

«Η κρίση που ταλανίζει την χώρα μας τα τελευταία χρόνια, με άμεσα θύματα ένα μεγάλο τμήμα του λαού, και ειδικότερα τις ασθενέστερες κοινωνικές ομάδες, έχει διαστάσεις που, όλοι γνωρίζουμε, ξεπερνούν τα σύνορά μας και εκτείνονται στο σύνολο του ευρωπαϊκού Νότου, παρουσιάζοντας, όμως, ποσοτικές και ποιοτικές διαφορές για τα επιμέρους πάσχοντα κράτη.

» Παρά ταύτα, αυτή η άκρως αρνητική εξέλιξη των οικονομικών της ευρωζώνης φαίνεται να έχει και τη θετική εκδοχή της: μετά από ένα μεγάλο διάστημα ουσιαστικής αδράνειας των θεσμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και των κρατών που κινούν τα νήματα των πολιτικών εξελίξεων της διακυβερνητικά οργανωμένης ηπείρου μας, και μετά από μία περίοδο συγκυριακής αντιμετώπισης του παθογενούς φαινομένου της κρίσης, η Ευρώπη δείχνει να ανασυντάσσεται.

» Στο τραπέζι αρχίζουν να παρουσιάζονται σχέδια βραχυπρόθεσμης ή μεσοπρόθεσμης υπέρβασης της κρίσης που δεν αποτελούν πια έωλες και απομακρυσμένες προσπάθειες εξυπηρέτησης των περιστασιακών αναγκών των επιμέρους κρατών και μόνον, αλλά τμήμα μιας νέας πορείας προς την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση.

» Παράλληλα, ακούγονται απόψεις για μια μακροπρόθεσμη προοπτική κοινής οικονομικής πολιτικής ή και διακυβέρνησης, που επαναφέρει το όραμα μιας πολιτικής ένωσης. Αυτές οι τάσεις που πολύ σύντομα φαίνεται ότι θα μετουσιωθούν σε συγκεκριμένες πολιτικές δεν μπορεί παρά να λειτουργήσουν κατευναστικά και να συμβάλουν στην αντιμετώπιση της κρίσης, στην αποκατάσταση της εμπιστοσύνης για την Ευρώπη, αλλά και σε ενίσχυση τόσο του διεθνούς ρόλου της όσο και αυτού των κρατών μελών της.

» Στις κρίσιμες αυτές στιγμές των νέων προοπτικών, όταν πολλά αρχίζουν να αλλάζουν, είναι απολύτως απαραίτητο η Ελλάδα να είναι παρούσα στις διεργασίες και να επωφεληθεί από αυτές. Τόσο βραχυπρόθεσμα, όσο και μακροπρόθεσμα. Θα ήταν ειρωνεία της ιστορίας να έχουμε όλοι υποστεί σημαντικές θυσίες, που ως ένα σημείο έχουν αποδώσει καρπούς, προκειμένου να προσαρμοστούμε στις απαιτήσεις συμμετοχής μας σε μια αναμφίβολα απαιτητική οικογένεια κρατών, και να εγκαταλείψουμε την προσπάθεια ακριβώς την ώρα που δημιουργούνται οι προϋποθέσεις όχι μόνον ελάφρυνσης ορισμένων από τα βάρη που φέρουμε στην πλάτη μας, αλλά ακόμα και βελτίωσης των συνθηκών ζωής μας που βαθμιαία θα επιφέρουν οι διαφαινόμενες θεσμικές αλλαγές.

» Και σε αυτή τη διαπίστωση, θα πρέπει να συνυπολογίσουμε και το δεδομένο ότι η εναλλακτική λύση που εκπροσωπεί η έξοδός μας από την ευρωζώνη θα μας αποστερήσει όχι μόνον από μελλοντικά οικονομικά ευεργετήματα αλλά και από την ασφάλεια, τη διατήρηση ειρήνης στο εσωτερικό και στις διεθνείς μας σχέσεις, και τη συμμετοχή μας στο διεθνές γίγνεσθαι με την κάλυψη ενός παγκόσμια αναγνωρισμένου παίκτη. Και, δυστυχώς, για όσους ζουν από κοντά τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, το ενδεχόμενο μιας εξόδου από την ευρωζώνη, εάν άμεσα ή έμμεσα το επιδιώξουμε, δεν φαντάζει πια τόσο ουτοπικό όσο ορισμένοι θα ήθελαν να πιστεύουν.»
 
Πηγή: "Καθημερινή"

Τρίτη 12 Ιουνίου 2012

Η προσφορά ΓΑΠ και Παπακωνσταντίνου στη χώρα.

Αυτά είναι τα ολέθρια αποτελέσματα του μνημονίου,που υπέγραψε ο ΓΑΠ και ο Παπακωνσταντίνου που ακόμη κυκλοφορούν ελεύθεροι ανάμεσά μας.

- Η παρατεταμένη προεκλογική περίοδος, η πολιτική αβεβαιότητα και ο διογκούμενος κίνδυνος εξόδου από το ευρώ δίνουν τη χαριστική βολή σε μια οικονομία που δοκιμάζεται ήδη επί μια πενταετία από την ύφεση, τη βίαιη δημοσιονομική προσαρμογή και την κατάρρευση του αναπτυξιακού της μοντέλου. Η Κομισιόν και το ΔΝΤ μπορεί να μην έχουν αλλάξει ακόμη επισήμως το μακροοικονομικό τους σενάριο, αλλά θεωρούν δεδομένο ότι η πρόβλεψη για συρρίκνωση του ΑΕΠ κατά 4,7% φέτος είναι πλέον αισιόδοξη. Πιο κοντά στην πραγματικότητα φαίνεται να είναι η εκτίμηση του ΟΟΣΑ για μείωση του ΑΕΠ κατά 5,3% και η παράταση της ύφεσης για έκτο συνεχόμενο χρόνο, το 2013. Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις στελεχών του Γενικού Λογιστηρίου, ο συνδυασμός ενός δυσμενέστερου μακροοικονομικού σεναρίου και των εκτιμώμενων αστοχιών στην εκτέλεση του προϋπολογισμού θα έχουν ως αποτέλεσμα την υπέρβαση του στόχου του ελλείμματος κατά 1 – 1,5 μονάδα του ΑΕΠ ή κατά 2 – 3 δισ. ευρώ.

- Κι αυτό, υπό την προϋπόθεση ότι από τις επικείμενες εκλογές θα προκύψει σταθερή κυβέρνηση, η οποία θα ολοκληρώσει σύντομα την επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου με την τρόικα, ώστε να αποκατασταθεί η ροή χρηματοδότησης προς την ελληνική οικονομία με τα κεφάλαια του δανείου από την Ευρωζώνη και το ΔΝΤ. Μια δεύτερη προϋπόθεση είναι ότι στο μεσοδιάστημα δεν θα προκύψει κάποιο ατύχημα, όπως η ανεξέλεγκτη εκροή καταθέσεων από το τραπεζικό σύστημα.

- Ωστόσο, ενδείξεις αποδιάρθρωσης είναι ήδη ορατές και στον δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας. Στον δημοσιονομικό τομέα, τα έσοδα είναι εκτός στόχων, καθώς στην προϊούσα ανικανότητα του κρατικού μηχανισμού και στην οικονομική δυσπραγία προστίθεται η απροθυμία των φορολογουμένων να τακτοποιήσουν τις υποχρεώσεις τους. Στο σκέλος των δαπανών, η απόφαση του EFSF να παρακρατήσει ένα δισ. ευρώ από την τελευταία δόση του δανείου και η προειδοποίηση των δανειστών ότι δεν πρόκειται να καταβληθεί άλλη εάν η νέα ελληνική κυβέρνηση απορρίψει το Μνημόνιο, έχουν οδηγήσει σε στάση πληρωμών προς τον ιδιωτικό τομέα, καθώς το Γενικό Λογιστήριο προσπαθεί να εξασφαλίσει για όσο το δυνατόν μεγαλύτερο διάστημα το στοιχειώδες, δηλαδή την καταβολή μισθών και συντάξεων. Η αγορά ενέργειας βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάρρευσης λόγω της έλλειψης ρευστότητας και της αδυναμίας πρόσβασης των επιχειρήσεων του κλάδου σε τραπεζικό δανεισμό.

- Οι συναλλαγές των ελληνικών επιχειρήσεων με το εξωτερικό έχουν γίνει σχεδόν αδύνατες μετά την απόφαση ασφαλιστικών εταιρειών να μην ασφαλίζουν συναλλαγές με την Ελλάδα. Υπό τον φόβο της εξόδου από το ευρώ, όλοι προσπαθούν να πάρουν αποστάσεις ασφαλείας, με πιο ακραίο παράδειγμα την απόφαση αυστραλιανής τράπεζας να μη στέλνει ούτε εμβάσματα πελατών της στην Ελλάδα μέσω ελληνικών τραπεζών.

Εσοδα: Απειλούνται άμεσα με κατάρρευση…

- Τα δημόσια έσοδα έχουν καταρρεύσει. Τον περασμένο Μάιο παρουσίασαν μείωση 10% σε σχέση με τον αντίστοιχο μήνα του 2011, γεγονός που οφείλεται στη μείωση της κατανάλωσης καθώς και στις περιορισμένες εισπράξεις από τον φόρο επί των κερδών των επιχειρήσεων. Η κατάσταση αυτή αναμένεται να συνεχιστεί τουλάχιστον μέχρι τα τέλη Ιουλίου, δεδομένου ότι το Δημόσιο δεν περιμένει έσοδα από τον φόρο εισοδήματος, την εισφορά αλληλεγγύης και το τέλος επιτηδεύματος.
- Επίσης άγνωστο παραμένει εάν θα εισπραχθεί το ειδικό τέλος ηλεκτροδοτούμενων χώρων μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ λόγω των σημαντικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει η εταιρεία. Σημειώνεται ότι μόνο από το τέλος ακινήτων έχει υπολογισθεί η είσπραξη περίπου 2,5 δισ. ευρώ. Ακόμα όμως και αν ξεκινήσει η καταβολή του στα τέλη Ιουνίου, σίγουρα ένα τμήμα του θα καταβληθεί το 2013. Υπό αυτές τις συνθήκες η κυβέρνηση καλείται να βρει τους απαραίτητους πόρους προκειμένου να τακτοποιήσει τις υποχρεώσεις της, τόσο στο Δημόσιο (πληρωμές μισθών και συντάξεων) όσο και προς τρίτους. Αν και το Δημόσιο έχει κηρύξει μερική στάση πληρωμών, τίθεται ζήτημα εύρεσης εσόδων για να καταβληθούν μισθοί και συντάξεις.
- Από τις αρχές Αυγούστου, πάντως, ελπίζεται ότι θα ξεκινήσει η τόνωση των εσόδων λόγω της καταβολής του τριπλού φόρου από τα φυσικά πρόσωπα. Συνολικά το υπ. Οικονομικών υπολογίζει να εισπράξει περί τα 9 δισ., ποσό που δύσκολα θα βρουν τα νοικοκυριά.

Ενέργεια: Ορατό ενδεχόμενο το μπλακ άουτ

- Στον αστερισμό του «κραχ» έχει μπει για τα καλά η αγορά ενέργειας, με τους αρμοδίους να καταβάλλουν απέλπιδες προσπάθειες για να αποτρέψουν το ορατό ενδεχόμενο του μπλακ άουτ. Tο «ντόμινο» των ανεξόφλητων οφειλών, που ξεκίνησε με το λουκέτο των Energa και Hellas Power, έχει προκαλέσει οικονομική ασφυξία σε όλη την αγορά και έχει φέρει το σύνολο των εταιρειών του τομέα στα πρόθυρα της χρεοκοπίας.
- H ΔEH διασώθηκε προς το παρόν με μια ένεση ρευστότητας ύψους 380 εκατ. ευρώ παραμονές των εκλογών της 6ης Mαΐου. Tέλος Iουνίου, όμως, η επιχείρηση θα κληθεί να επιστρέψει στο Δημόσιο τα 250 εκατ. που παρακράτησε από τις δόσεις Mαρτίου και Aπριλίου του ETHΔE, καθώς και να αποπληρώσει δάνεια ύψους 600 εκατ., όταν οι ζημιές του τριμήνου έφτασαν στο 1,4 δισ. και οι ανεξόφλητες οφειλές από λογαριασμούς ηλεκτρικού ρεύματος στο 1,2 δισ. Σήμερα το πρόβλημα έχει μετατοπιστεί στη ΔEΠA, η οποία αδυνατεί να πληρώσει τους διεθνείς προμηθευτές φυσικού αερίου λόγω μη αποπληρωμής οφειλών ύψους 300 εκατ. από τους ιδιώτες ηλεκτροπαραγωγούς – πελάτες της. Tο Δ.Σ. της εταιρείας θα πρέπει να απαντήσει τη Δευτέρα στο δίλημμα αν θα αφήσει τη χώρα χωρίς αέριο και ακολούθως χωρίς ηλεκτρικό, αφού το 25% της ηλεκτροπαραγωγής στηρίζεται σε φυσικό αέριο ή θα προκαλέσει μια βίαιη χρεοκοπία των ιδιωτικών μονάδων ηλεκτροπαραγωγής, κατεβάζοντας τις στρόφιγγες αερίου και ζητώντας από τις τράπεζες την κατάπτωση των εγγυητικών τους επιστολών.

Τουρισμός: 30% – 50% λιγότερες οι νέες κρατήσεις

- Κάθετη πτώση εμφανίζουν τα μεγέθη του ελληνικού τουρισμού τη φετινή περίοδο, ενώ οι εκτιμήσεις για το υπόλοιπο της σεζόν παραμένουν δυσοίωνες. Οι ταξιδιωτικές εισπράξεις για το τρίμηνο Ιανουαρίου – Μαρτίου παρουσιάζουν μείωση της τάξης του 15,1% σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο πέρυσι. Οι αφίξεις ξένων τουριστών για το ίδιο διάστημα σημειώνουν πτώση κατά 11,2%. Οι κρατήσεις στα ελληνικά ξενοδοχεία εμφανίζουν διψήφιο ποσοστό μείωσης για το σύνολο της σεζόν. Ειδικά μετά τις εκλογές, ο ρυθμός των νέων κρατήσεων μειώθηκε σε ποσοστό από 30% έως 50%, ανάλογα με την περιοχή. Η μείωση της ζήτησης για διαμονή στα ενοικιαζόμενα δωμάτια και διαμερίσματα φθάνει μέχρι στιγμής στο 70%, ενώ την ίδια ώρα οι κρατήσεις στο γιότινγκ εμφανίζουν τον Μάιο πτώση της τάξης του 30% σε σχέση με τον ίδιο μήνα πέρυσι.
- Ακυρώσεις κρατήσεων από το εξωτερικό μετά το αποτέλεσμα της πρόσφατης εκλογικής αναμέτρησης καταγράφουν ακόμη και ξενοδοχεία υπερπολυτελείας στην Κρήτη από πιστούς πελάτες τους υψηλού εισοδηματικού επιπέδου. Μάλιστα, οι ξενοδόχοι φοβούνται τα χειρότερα αν δεν προκύψει σταθερή κυβέρνηση μετά και τις εκλογές.
- Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση ξενοδόχου, που δέχθηκε τηλέφωνο από συνεργάτη του, κάτοικο χώρας της Β. Αφρικής, ο οποίος προσφέρθηκε να τον φιλοξενήσει, αν χρειασθεί!

Χρηματιστήριο: Μαζική και προγραμματισμένη φυγή των ξένων

- Η ασύμμετρη πορεία του Χρηματιστηρίου Αθηνών (Χ.Α.) αμέσως μετά τις εκλογές της 6ης Μαΐου υποδηλώνει την τυπική χρεοκοπία της χώρας και την εξάντληση των δυνάμεων της ελληνικής επιχειρηματικής σκηνής που προετοιμάζονται για την επόμενη μέρα του ευρώ… Είναι η πρώτη προεκλογική συμπεριφορά του Χ.Α., από το 1980 μέχρι σήμερα, όπου η μαζική φυγή των ξένων, είτε κερδοσκοπικών κεφαλαίων είτε διεθνών οίκων, γίνεται προγραμματισμένα, χωρίς πανικό, με συνέπεια να απονευρώνουν και τις τελευταίες άμυνες του Χ.Α. Με συνολικές απώλειες 27,99% στο πεντάμηνο, το Χ.Α. έχει υπερκεράσει τις μισές απώλειες του 2011, οπότε είχαμε τη δεύτερη χειρότερη επίδοση (-51,88%) από το 1964.
- Ταυτόχρονα, η κεφαλαιοποίηση κατρακύλησε στα 19,5 δισ. ευρώ και αντιστοιχεί μόλις στο 9,75% του φετινού ΑΕΠ. Από το 2008 που ξεκινά η ύφεση στην Ελλάδα μέχρι και το τέλος του 2011 έχουν χαθεί περισσότερες από 22.000 θέσεις στις 265 εισηγμένες του Χρηματιστηρίου Αθηνών. Είναι αξιοσημείωτο ότι πολλές καθιέρωσαν τις υποχρεωτικές άδειες 2 και 3 ημερών εντός του μήνα άνευ αποδοχών, επιτυγχάνοντας μέση μείωση του κόστους εργασίας, που ξεπερνά το 10% και 15%.
- Mέσα στο διάστημα των 54 μηνών (από 31/10/2007), από τότε που άρχισε η πιστωτική κρίση στις ΗΠΑ μέχρι και σήμερα, έχει αφαιρεθεί λογιστικά από την αγορά το ιλιγγιώδες ποσό των 182,48 δισ. ευρώ που αντιστοιχεί σε πτώση 90,90%. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη κατάρρευση στη χρηματιστηριακή ιστορία, αφού έχουν διαγραφεί πλήρως τα οφέλη της αγοράς από την 11χρονη πορεία της Ελλάδας στη Ζώνη του Ευρώ, με τον Γενικό Δείκτη να έχει κατρακυλήσει στα επίπεδα του 1990 και την πλειονότητα των μετοχών να έχει επιστρέψει στα επίπεδα της διετίας 1988-1989. Να διευκρινίσουμε, δε, ότι τα 2/3 των σημερινών εισηγμένων δεν υπήρχαν στη δεκαετία του ’80, γεγονός που μεγεθύνει την οικονομική διάλυση κεφαλαιοποιήσεων και αποτιμήσεων στις ελληνικές μετοχές. Τέτοια μεγάλη πτώση δεν έχει καταγραφεί ποτέ άλλοτε στη χρηματιστηριακή ιστορία.

Νοσοκομεία: Ούτε σύριγγες ούτε γάζες ούτε φαγητό

- Ενα βήμα πριν από το κραχ βρίσκονται τα δημόσια νοσοκομεία της χώρας, που καλούνται να αντιμετωπίσουν την αυξημένη ζήτηση από τους πολίτες αλλά και τις ολοένα εντεινόμενες ελλείψεις προσωπικού και υλικών. Εν μέσω οικονομικής κρίσης, η διακοπή της χρηματοδότησης προς τη χώρα μας από τους δανειστές αλλά και η συσσώρευση χρεών του ΕΟΠΥΥ φέρνουν όλο και πιο κοντά την εφιαλτική εκτίμηση του πρώην υπουργού Υγείας κ. Ανδρ. Λοβέρδου, σύμφωνα με την οποία εάν δεν αντιμετωπιστεί η ύφεση, το επόμενο έτος θα κλείσει το 20% των δημόσιων νοσοκομείων.
- Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του υπ. Οικονομικών, τα χρέη των νοσοκομείων προς τους προμηθευτές τους έως και τον Απρίλιο ανέρχονταν στα 1,58 δισ. ευρώ. Ο ΕΟΠΥΥ χρωστά στο ΕΣΥ από το 2011 το ποσό των 1,7 δισ. (αφορά χρέη των Ταμείων που εντάχθηκαν στον Οργανισμό) και για τους πρώτους πέντε μήνες του 2012 περίπου 450 εκατ. Το αποτέλεσμα φαίνεται στην καθημερινή λειτουργία των νοσοκομείων: οι ελλείψεις απλών και φτηνών αναλώσιμων υγειονομικών υλικών, όπως γάντια, σύριγγες, γάζες κ.ά., έχει πλέον γίνει μόνιμη κατάσταση, που λύνεται συνήθως με «εσωτερικό» δανεισμό από νοσοκομείο σε νοσοκομείο ή με αγορές από κοντινά φαρμακεία. Προβλήματα παρατηρούνται ακόμα και στη σίτιση των νοσηλευόμενων ασθενών, αφού το τελευταίο διάστημα είναι όλο και πιο συχνά τα φαινόμενα νοσοκομείων που υποχρεώνουν σε «νηστεία» τους ασθενείς στο πλαίσιο της μείωσης δαπανών.

Ασφαλιστικά Ταμεία: Δύσκολη η καταβολή συντάξεων τον Ιούλιο

- Η αυξανόμενη ανεργία, η μείωση των μισθών και τα προβλήματα ρευστότητας στην αγορά, σε συνδυασμό με τα χρόνια και ανυπέρβλητα προβλήματα της δημόσιας διοίκησης, όπως είναι η καθυστέρηση στη μηχανογράφηση, έχουν εξαντλήσει τα αποθέματα στα ασφαλιστικά Ταμεία. Η όποια ωφέλεια από τη μείωση των συντάξεων εξανεμίστηκε, την ώρα που μια μονάδα αύξησης της ανεργίας προκαλεί για το ΙΚΑ απώλεια εσόδων 400 – 450 εκατ. ευρώ.
- Τα σοβαρότερα προβλήματα ενδέχεται να εκδηλωθούν ήδη από τον Ιούλιο με δυσκολία στην καταβολή των συντάξεων. Μόνο το ΙΚΑ θα χρειαστεί περίπου 1,5 δισ. ευρώ, πέραν της προβλεπόμενης χρηματοδότησης, για να πληρώσει τις συντάξεις του δεύτερου εξαμήνου, ενώ ΟΓΑ και ΟΑΕΕ θα χρειαστούν περίπου 800 εκατ. ευρώ. Τα δύο Ταμεία χορηγούν συντάξεις σε 2.200.000 δικαιούχους και θα λάβουν μέχρι τα τέλη του 2012 ποσό ύψους 8,5 δισ. από τον κρατικό προϋπολογισμό. Υπενθυμίζεται ότι ήδη από τον Απρίλιο καταβλήθηκε επιχορήγηση ύψους 2,3 δισ. για την κάλυψη των ταμειακών αναγκών του πρώτου τετραμήνου την ώρα που μόνο στον ΟΑΕΕ το 55% των ελεύθερων επαγγελματιών είχε διακόψει την καταβολή των εισφορών. Ταυτοχρόνως στα ύψη έχουν οδηγηθεί οι οφειλές των Ταμείων σε οργανισμούς και άλλους ασφαλιστικούς φορείς. Αυτού του τύπου ο εσωτερικός «δανεισμός» για το ΙΚΑ ανέρχεται στο ποσό των 7,5 δισ., ενώ παρά την αποδέσμευση του κλάδου υγείας, το χρέος προς τον κλάδο ασθενείας ξεπερνά τα 13 δισ.

Αγορά: «Νεκρή» η οικοδομή, ρεκόρ στα «λουκέτα»

- Τη χειρότερη περίοδο των τελευταίων τριών δεκαετιών, τουλάχιστον, βιώνει η αγορά ακινήτων. Παρά το γεγονός ότι οι τιμές των κατοικιών έχουν μειωθεί έως και κατά 50% από την έναρξη της οικονομικής κρίσης, εντούτοις η ζήτηση παραμένει αναιμική, η οικοδομική δραστηριότητα έχει υποχωρήσει κατά 75% από το 2007 και το 2012 πάμε για νέο αρνητικό ρεκόρ.
- Την ίδια ώρα, η αγορά «γονατίζει». Μόνο στον χώρο της ένδυσης/υπόδησης η συρρίκνωση έχει φτάσει στο 50% συγκριτικά με το 2007, με την αξία της να υπολογίζεται σε περίπου 3,5 δισ. ευρώ από 7 δισ. προ πενταετίας. Υπολογίζεται ότι τη διετία 2009-11, ο τζίρος υποχώρησε 30%. Στο μεταξύ, το 2011 λειτουργούσαν 68.000 λιγότερες μικρομεσαίες επιχειρήσεις έναντι του 2010, ενώ άλλες 63.000 βρίσκονται φέτος κοντά στο κλείσιμο. Σύμφωνα και με τα επίσημα στοιχεία, τα «λουκέτα» είναι περισσότερα πλέον από τις επιχειρήσεις που κάνουν έναρξη. Βάσει των στοιχείων της Γενικής Γραμματείας Εμπορίου, το α΄ τρίμηνο του 2012 άνοιξαν 8.361 επιχειρήσεις, ενώ το ίδιο διάστημα έκλεισαν 10.315 επιχειρήσεις, δηλαδή διέκοψαν τη λειτουργία τους 1.954 περισσότερες απ’ όσες ξεκίνησαν να λειτουργούν. Τέλος, ίλιγγο προκαλεί ο αριθμός των εμπορικών επιχειρήσεων που προσέφυγαν, μόνο την τελευταία διετία, στις διατάξεις του άρθρου 99. Ενδεικτικά: Ριντένκο, Γλου, Puma Hellas, Alex Pak, diana Χαρτοποιία Θράκης, Κου-Κου, Planet Home, Λ. Γαβαλάς, Φάννυ και Αlsinco.

Πηγή “Καθημερινή” της Κυριακής



Δευτέρα 11 Ιουνίου 2012

Η επόμενη ημέρα

Δεν είναι του τύπου μου τα μελό, H πραγματικότητα όμως είναι αυτή που με αναγκάζει να γράψω αυτό το κείμενο. Δε με ενδιαφέρει ποιο πρόσωπο ή κόμμα θα αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας μετά την 17η Ιουνίου. Το μόνο που με ενδιαφέρει είναι η επόμενη μέρα, καθώς και οι ημέρες που θα την ακολουθήσουν. Και αυτό πιστεύω ότι πρέπει να είναι και το δίλημμα των εκλογών.

Αν η καταγγελία του μνημονίου,  η καταγγελία της δανειακής σύμβασης, ή και η έξοδός μας από τη ζώνη του ευρώ θα οδηγήσουν τη χώρα στην ανάκαμψη και η επόμενη ημέρα θα είναι μια καλύτερη ημέρα, τότε ΝΑΙ, να τους στείλουμε στον αγύριστο όλους. Και την Ε.Ε. και το ευρώ και το ΔΝΤ. Αρκεί να είμαστε σίγουροι ότι η επόμενη ημέρα θα είναι καλύτερη για μας.

Όμως αν η καταγγελία του μνημονίου οδηγήσει στην ακύρωση της δανειακής σύμβασης; Το πιο πιθανό τότε είναι η επόμενη ημέρα να είναι αυτή που  η χώρα ελλείψει ρευστότητας δε θα μπορεί να εξυπηρετήσει όχι μόνο το χρέος της, αλλά ούτε τις βασικές ανάγκες των πολιτών της, αφού η οικονομία μας συνεχίζει να είναι ελλειμματική. Και τότε η αμέσως επόμενη ημέρα θα είναι αυτή που η χώρα θα οδηγηθεί στην έξοδό της από τη ζώνη του ευρώ και την υιοθέτηση ενός υποτιμημένου εθνικού νομίσματος. Με δεδομένη τότε την αδυναμία του νομίσματος αυτού να ανταγωνιστεί το εισαγόμενο ευρώ από Έλληνες ή ξένους που θα σπεύσουν να "επενδύσουν" σε μια χώρα εξαθλιωμένων πολιτών, που για να επιβιώσουν θα ξεπουλήσουν τα πάντα, η δημόσια και ιδιωτική περιουσία θα εξανεμιστεί σε χρόνο ρεκόρ.

Ενδεχομένως η επόμενη ημέρα να είναι και η εξής: Αν επαληθευτούν οι Αμερικάνοι αναλυτές, το ευρώ δεν έχει μέλλον. Η ευρωζώνη οδεύει προς διάλυση. Εμείς σαν Έλληνες πρέπει να αναλογιστούμε που θα βρισκόμαστε όταν και αν η Ευρώπη βρεθεί ενώπιον της διάλυσης της Ευρωζώνης. Αν αυτό γίνει, εμείς θα είμαστε μέσα στην ομάδα που θα λάβει τις αποφάσεις, ή εκτός από αυτήν; Κι αν είμαστε εκτός ομάδας, οι υπόλοιποι εταίροι μας γιατί να σκεφτούν το δικό μας σπίτι όταν θα καίγεται το δικό τους; Ποια θα είναι η επόμενη ημέρα για εμάς αν η ευρωζώνη διαλυθεί συντεταγμένα με την Ελλάδα ως μέλος της και ποια θα είναι αν η Ελλάδα δε συμμετέχει στις αποφάσεις που θα παρθούν σε αυτή τη διαδικασία;

Η οργή μας για τους υπεύθυνους της εθνικής καταστροφής είναι ποταμός. Και είναι δίκαιο η οργή αυτή να εκφραστεί. Αλλά αυτή τη φορά πρέπει να αποσυνδέσουμε την οργή από την ψήφο. Τις περισσότερες φορές στη σύγχρονη ιστορία μας ψηφίζαμε κατά. Ποτέ δεν ψηφίσαμε υπέρ κάποιου προγράμματος, Πάντα ψηφίζαμε κατά κάποιου άλλου προγράμματος ή κατά κάποιου ή κάποιων προσώπων. Σήμερα η ψήφος μας πρέπει να είναι το όπλο μας με το οποίο θα βαδίσουμε στη μάχη εμείς και τα παιδιά μας. Και το όπλο μας πρέπει να είναι αποτελεσματικό. Γιατί κανένας δεν κέρδισε μάχη δίχως αποτελεσματικά όπλα, ή χρησιμοποιώντας τα με λάθος τρόπο.
Τα ερωτήμα είναι πολλά και κρίσιμα. Και δεν θα απαντηθούν με την ψήφο μας την 17η Ιουνίου. Δυστυχώς θα απαντηθούν αργότερα και ενδεχομένως πολύ αργότερα από την Κυριακή των εκλογών. Όμως οι απαντήσεις που θα προκύψουν, όσο σκληρές κι αν είναι, όσο κι αν θα καθορίσουν την επόμενη ημέρα και τις ημέρες που θα την ακολουθήσουν, θα εξαρτηθούν από εμάς και μόνο.

Η ευθύνη μας είναι τεράστια.

Παρασκευή 8 Ιουνίου 2012

Ποιός είναι ο τραμπούκος;

Η πράξη του Η. Κασιδιάρη και η εν γένει συμπεριφορά του είναι κατακριτέα. Προσωπικά πιστεύω ότι πρέπει να τιμωρηθεί από τη δικαιοσύνη παραδειγματικά. Και κατ' επέκταση η κοινωνική απομόνωση της Χ.Α. πρέπει να είναι καθολική. Αυτοί οι τύποι πιστεύω ότι πρέπει να εξαφανιστούν από τον δημόσιο διάλογο και από την πολιτική.

Αυτό όμως που πρέπει να δούμε πιο σοβαρά είναι οι αιτίες που οδήγησαν τα πράγματα στο σημείο που βρίσκονται σήμερα. Πώς δηλαδή ο κος Κασιδιάρης και οι όμοιοί του θεωρούν αυτονόητο ότι μπορούν να χειροδικούν σε βάρος συμπολιτών τους και μάλιστα εκπροσώπων του Ελληνικού κοινοβουλίου.

Η υποκρισία των πολιτικών φορέων της χώρας και των ΜΜΕ περισσεύει όσον αφορά τη συγκεκριμένη πτυχή του εν λόγω περιστατικού. Σπεύδουν σύσσωμα τα κόμματα και οι δημοσιοΚΑΦΡΟΙ τους να καταδικάσουν τον κο Κασιδιάρη μετά το γεγονός, με μπροστάρηδες το ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ. Όταν επί τρία χρόνια περίπου μέλη του κοινοβουλίου δε μπορούν να εμφανιστούν πουθενά δημόσια. Όταν προπηλακίζονται από διάφορες ομάδες πολιτών, όταν η δικαιολογημένη αγανάκτηση των πολιτών χειραγωγείται και γίνεται αντικείμενο πολιτικής εκμετάλλευσης από την αριστερά και ειδικά από τον ΣΥΡΙΖΑ, όταν στοχοποιούνται στελέχη της κυβέρνησης, της αντιπολίτευσης, ή διαφόρων "επωνύμων" και οι πράξεις αυτές θεωρούνται από τον ΣΥΡΙΖΑ και από το ΠΑΜΕ έκφραση της λαϊκής οργής, είναι αυτονόητο ότι κάποια στιγμή τα πράγματα θα οδηγούνταν στο σημείο που βρίσκονται σήμερα. Ο λαός λέει ότι όπως έστρωσες θα κοιμηθείς. Έτσι λοιπόν όταν σπέρνεις βία, θα εισπράξεις βία. 

Το γαϊτανάκι της βίας έχει ως εξής: Κατ' αρχήν ο ΓΑΠ και η συμμορία του μεταξύ των άλλων εγκλημάτων τους, έβαλαν την Ελληνική κοινωνία στο λούκι του διχασμού, στρέφοντας τη μια κοινωνική ομάδα ενάντια στην άλλη, με σκοπό να επιβάλουν την πολιτική τους και την πολιτική των δανειστών και του ΔΝΤ. Αστυνομικοί εναντίων αγανακτισμένων, δημόσιοι υπάλληλοι εναντίων ιδιωτικών, εκπαιδευτικοί εναντίων δημοσίων υπαλλήλων, εφοριακοί εναντίων συναδέλφων τους σε άλλα υπουργεία, υπάλληλοι ιδιωτικού δικαίου εναντίων συναδέλφων τους δημοσίου δικαίου, δικαστικοί υπάλληλοι εναντίων υπαλλήλων ΟΤΑ, ταξιτζήδες και φορτηγατζήδες εναντίων των υπολοίπων, ναυτικοί εναντίων ξενοδοχοϋπαλλήλων, έμποροι εναντίων αγανακτισμένων, φαρμακοποιοί εναντίων ασφαλισμένων, γιατροί εναντίων ασθενών, κοκ. Η (αποδεδειγμένα πλέον) ανόητη πολιτική του ΓΑΠ και η συνέργεια των ΜΜΕ στην πολιτική αυτή, δημιούργησαν μια κατακερματισμένη κοινωνία που εκτός των άλλων έχει και οικονομικά εξαθλιωθεί.

Επόμενο ήταν διάφοροι φορείς, πολιτικοί και μη, να βρουν την ευκαιρία να καρπωθούν αυτό το διχαστικό πνεύμα που επικρατεί στην Ελληνική κοινωνία, άλλοτε προσπαθώντας να επιβάλλουν τη δική τους άποψη στις διάφορες κοινωνικές ομάδες και άλλοτε καπηλευόμενοι τις θέσεις μιας ή περισσότερων κοινωνικών ομάδων όταν τους βόλευε. Ειδικά ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ (μέσω του ΠΑΜΕ), έχουν μεγάλη προϋπηρεσία σε τέτοιες τακτικές, αφού οι συγκεκριμένοι φορείς ήταν πάντα κόμματα διαμαρτυρίας. Άρπαξαν λοιπόν την ευκαιρία που τους δόθηκε με αποτέλεσμα, να προπηλακίζονται διάφοροι επί τρια χρόνια. π.χ. Χατζηδάκης, Νταλάρας, Κακλαμάνης, Καστανίδης, Π. Ζούνη και τόσοι άλλοι. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις ο ΣΥΡΙΖΑ (όταν το έκανε), καταδίκαζε χαλαρά αυτά τα φαινόμενα ενώ πάντοτε τα απέδιδε στη λαϊκή οργή και στην δίκαιη αγανάκτηση του κόσμου.

Τώρα ξαφνικά που ένα μέλος της Χρυσής Αυγής έκανε ακριβώς αυτό που κάνουν διάφορα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ επί τρία χρόνια, είναι προσβολή για τη δημοκρατία και τους θεσμούς. Ξύπνησε μέχρι και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας από το λήθαργό του. Οι δημοσιοΚΑΦΡΟΙ "εξαγριώθηκαν" και ολόκληρος ο πολιτικός κόσμος της χώρας ρίχνει στον καιάδα τον Η. Κασιδιάρη, ενώ τα κόμματα προσπαθούν να καρπωθούν τις τυχόν εκλογικές απώλειες που θα έχει η Χρυσή Αυγή λόγω της πράξης του στελέχους της. Δεν λέει όμως κανείς ποιός έδωσε το δικαίωμα στον κο Κασιδιάρη να άγεται και να φέρεται ως τραμπούκος. Και ποίος προετοίμασε το έδαφος για τη δράση των τραμπούκων.

Συμφωνώ ότι η πράξη του κου Κασιδιάρη είναι πράξη τραμπούκου αλλά θεωρώντας (ακόμη) ότι ζω σε μια δημοκρατική και ευνομούμενη χώρα, περιμένω να μου εξηγήσει κάποιος γιατί είναι τραμπούκος ο κος Κασιδιάρης και όχι ο κος Τατσόπουλος ή τα διάφορα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ που κατά καιρούς επιτίθενται άλλοτε με κουκούλες και άλλοτε με τη μάσκα του αγανακτισμένου σε μέλη του Ελληνικού κοινοβουλίου.

Διερωτώμαι λοιπόν ποιος είναι ο τραμπούκος.
- Είναι ο Η. Κασιδιάρης που πλάκωσε στο ξύλο τη Λ. Κανέλη;
- Είναι η Λ. Κανέλλη που συχνά προσβάλει τους συνομιλητές της κρατώντας ταυτόχρονα το τσιγάρο της στο χέρι αγνοώντας και τους νόμους του κράτους;
- Είναι ο κος Τατσόπουλος που απειλεί και επιτίθεται στους συνομιλητές του στον αέρα;
- Είναι οι διάφοροι μεγαλο-δημοδιοΚΑΦΡΟΙ που επιθυμούν διακαώς να έχουν στα παράθυρά τους διάφορους να πλακώνονται για να κάνουν νούμερα και για να διαμορφώνουν συνειδήσεις;
- Είναι οι διάφοροι συνπολίτες μου που προπηλακίζουν όποιον πολιτικό βρουν μπροστά τους ένεκα της αγανάκτησής τους;
- Είναι οι δικαστικοί που ενώ έκαναν δέκα χρόνια να ασκήσουν δίωξη στον Α. Τσοχατζόπουλο, άσκησαν δίωξη στον Η. Κασιδιάρη σε μισή ώρα;
- Είναι η αστυνομία που κάνει ή δεν κάνει επιλεκτικά τη δουλειά της ανάλογα με τον ποιο έχει απέναντί της;
- Είναι οι πολιτικοί που ασκούν βία πάνω μας μέσω επιλογών και πολιτικών για τις οποίες δεν τους δώσαμε εντολή;
Και τόσοι άλλοι που αν συνεχίσω να τους απαριθμώ δεν έχουν τελειωμό.

Τελικά μήπως η κοινωνία μας έχει μεταβλήθεί σε κοινωνία τραμπούκων; Μήπως είμαστε τελικά και θύματα και θύτες όπως οι μονομάχοι σε ρωμαϊκή αρένα; (Παράδειγμα ο 24χρονος φοιτητής στην Παιανία).

Αναρωτηθείτε.

Βαρουφάκης:Τι στο διάβολο κάνετε στην Ισπανία;

Το παράδειγμα της Ισπανίας χρησιμοποιεί ο γνωστός οικονομολόγος Γιάννης Βαρουφάκης, εξαπολύοντας δριμεία κριτική στους Ευρωπαίους ηγέτες.

Ο κ Βαρουφάκης μέσω του άρθρου του στο περιοδικό «HOT DOC», αναρωτιέται πως οι «γελοίες πολιτικές αποφάσεις» και οι «αγορές» οδήγησαν μια χώρα στο χείλος της καταστροφής.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο:

«Καλά εμείς. Έστω ότι είμαστε φοροφυγάδες, διεφθαρμένοι, τεμπέληδες, ελλειμματικοί από την κούνια, Ελληνάρες που απαιτούμε να ζούμε από τον ιδρώτα των λαών που παράγουν. Οι Ισπανοί όμως; Εκείνοι τι φταίνε;

- Η Ισπανία δεν είχε πλεονασματικό προϋπολογισμό λίγο πριν ξεσπάσει η κρίση;

- Η Ισπανία δεν είχε χρέος κατά πολύ χαμηλότερο της Γερμανίας λίγο πριν ξεσπάσει η κρίση;

- Η Ισπανία δεν ήταν εκείνη που πέτυχε να κάνει τους μόνους πλεονασματικούς Ολυμπιακούς Αγώνες της Ιστορίας, αφήνοντας πίσω τους μια Μπαρτσελόνα χάρμα ιδέσθαι;

- Η Ισπανία δεν ήταν εκείνη που, με παράδειγμα τη Zara, απέδειξε ότι η Ευρώπη μπορεί να παράγει προϊόντα υφαντουργίας χωρίς να χρειάζεται να μεταφέρει τις θέσεις εργασίας στην Άπω Ανατολή;

- Η Ισπανία δεν προσέφερε στη Volkswagen τα πιο επικερδή εργοστάσιά της στην Ευρώπη (εκείνα της Seat);

Κι όμως, η χώρα αυτή βρίσκεται σήμερα στην ίδια μαύρη τρύπα με εμάς. Πώς είναι κάτι τέτοιο δυνατόν, αν η κρίση οφείλεται σε κακοδαιμονίες που, δίχως αμφιβολία, χαρακτηρίζουν την Ελλάδα αλλά σε καμία των περιπτώσεων την Ισπανία;

Για μια στιγμή ας ξεχάσουμε τα δικά μας και ας αναλογιστούμε το δράμα που εκτυλίσσεται στην Ισπανία (όχι μόνο από αλληλεγγύη προς τον συμπαθή λαό της δυτικής Μεσογείου, αλλά γιατί έτσι θα καταλάβουμε καλύτερα τι μας συμβαίνει κι εμάς τώρα, αυτή τη στιγμή):

Από πέρσι το καλοκαίρι, οι ζημίες των ανόητων ισπανικών ιδιωτικών τραπεζών (που προκλήθηκαν από τζόγο στην αγορά ακινήτων) έχουν μεταφερθεί στους ώμους του ισπανικού δημοσίου, με αποτέλεσμα την ουσιαστική εκπαραθύρωση του τελευταίου από τις «αγορές».

Για να μην αναγκαστεί η EE να παραδεχθεί ότι η Ισπανία είναι η τέταρτη χώρα που «καταπίπτει», αποφασίστηκε η εξής παρανοϊκή «λύση»:

1: Η ΕΚΤ θα δέχεται ό,τι παλιόχαρτο της φέρνουν οι ισπανικές τράπεζες ως «εχέγγυο» και έτσι θα τις δανείσει πάνω από 300 δις με επιτόκιο 1%.

2: Επειδή αυτά τα χρήματα αποτελούν δανεικά, και με τα δανεικά δεν αποφεύγεται μια πτώχευση (παρά μόνο αναβάλλεται), το ισπανικό κράτος θα δανειστεί κι άλλα χρήματα (από το EFSF) με επιτόκιο περί το 4% για να τα χαρίσει στις τράπεζες (στο πλαίσιο της επανακεφαλαιοποίησης) – χωρίς βέβαια να λάβει κοινές μετοχές (κάτι που αποτελεί κατάφωρη παραβίαση των κανόνων του… καπιταλισμού).

3: Λόγω όμως του 2, το ισπανικό κράτος σπρώχνεται βαθύτερα στην πτώχευση. Για να μην βουλιάξει άμεσα, σκέφτηκαν το εξής σοφό: Οι τράπεζες, την ίδια ώρα που θα παίρνουν δανεικά (κι αγύριστα) από το ισπανικό κράτος, θα του δανείζουν με επιτόκια 6% μέρος των δανεικών που παίρνουν από την ΕΚΤ με επιτόκιο 1%.

Κατανοείτε τι σημαίνουν τα παραπάνω;

Οι πτωχευμένες τράπεζες πρώτα μετέφεραν τις ζημίες τους στο ισπανικό κράτος, οδηγώντας το στην πτώχευση, κατόπιν εξασφάλισαν τόνους δανείων από την ΕΚΤ (με επιτόκιο 1%), μετά δάνεισαν ένα μέρος αυτών των χρημάτων στο… ισπανικό δημόσιο (με επιτόκιο 6%) και, παράλληλα, δανείζονται από το ισπανικό δημόσιο κι άλλα χρήμα τα οποία ο Ισπανός φορολογούμενος δανείζεται από το EFSF.

Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ο απαράβατος όρος για να επιτραπεί στην Ισπανία αυτή η «λύση» είναι η επιβολή λιτότητας, που θα συρρικνώσει κι άλλο το εθνικό εισόδημα, από το οποίο το κράτος θα πρέπει να αντλήσει τους φόρους που απαιτούνται για την αποπληρωμή όλων αυτών των δανείων που έχει φορτωθεί ο ισπανικός λαός εκ μέρους των τραπεζιτών.

Όταν, λοιπόν, Ευρωπαίοι συνάδελφοι, δημοσιογράφοι και πολιτικοί, δακτυλοδείχνουν την Ελλάδα επειδή τόλμησε να πει όχι στο ευρωπαϊκό «σχέδιο» καταπολέμησης της κρίσης, τους απαντώ χωρίς περιστροφές:

Θα παραδεχθώ ό,τι θέλετε, αλλά μόνο όταν μου εξηγήσετε, στη βάση του Ορθού Λόγου, «τι στο διάβολο κάνετε στην Ισπανία;».


Η επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου

Πέμπτη 7 Ιουνίου 2012

Το απόλυτο χάος. Ξύλο Κασιδιάρη - Κανέλλη on air στον Ant1.

Έχουμε καταντήσει ζώα σε όλα τα επίπεδα. Και η αριστερά και η δεξιά και τα άκρα κα το κέντρο. Αν η πολιτική ζωή της χώρας είναι καθρέφτης της κοινωνίας, είμαστε καταδικασμένοι και δε σωζόμαστε ούτε με μνημόνια ούτε με αντιμνημόνια ούτε με ευρώ ούτε με δραχμή. Δεν έχει πλέον κανένα νόημα η όποια ιδεολογία, ή όποια αντιπαράθεση, ο όποιος νόμος, το όποιο πολίτευμα και η όποια προσπάθεια. Δεν έχει κανένα μέλλον αυτή η χώρα και εμείς μαζί της.

Η απόλυτη απογοήτευση και το απόλυτο τέλμα.

Δείτε το video ...