Η περίπτωση Βούλας Παπαχρήστου.

Ξεφτίλες, αλήτες, ρουφιάνοι, ανθέλληνες και προδότες, κοιτάξτε τη φψτογραφία και αναρωτηθείτε πόσο ελεινοί και υποκριτές είστε, που δε σέβεστε πως όταν το κορίτσι αυτό σηκώνει την Ελληνική σημαία σε κάθε αγώνα της, κλαίει από την περιφάνεια της.

Δε σέβεστε πως δεν έχει σταματήσει να προπονείται καθημερινά τα τελευταία 10 χρόνια για να είναι σε θέση να αγωνιστεί σε αυτή την ολυμπιάδα και πως δίχως καμία πραγματική αρωγή από το επίσημο κράτος έχει φτάσει να κοιτάει στα μάτια αθλήτριες παγκόσμιου βεληνηκούς που έχουν πίσω τους τη Nike, την Adidas και ένα κάρο πολυεθνικές.

Έρχετστε ξαφνικα η ΕΟΕ και ο κ. Κούβελος με το αδήλωτο εκατομύριο στο Λονδίνο και διαγράφετε με μια μολυβιά τους κόπους της Παπαχρήστου, τις θυσίες τις δικές της και της οικογένειάς της χαρακτηρίζοντάς την αυθαίρετα ως ρατσίστρια. Και έχετε και τους πληρωμένους δημοσιοΚΑΦΡΟΥΣ να μας πιπιλίζουν τα αυτιά με το θέμα, σταυρώνοντας την κοπέλα.

Όλοι βολεύεστε τελικά με το περιστατικό:

- Οι δημοσιοΚΑΦΡΟΙ πουλάτε και παραπληροφορείτε τον κόσμο, αντί να ασχολείστε με τα πήγαινε έλα του Klinton, των αμερικανών "επιχειρηματιών" και του Μπαρόζο που ετοιμάζονται να βουτήξουν τα φιλέτα της χώρας που ξεπουλιούνται.

- Η κυβέρνηση μια χαρά βολεύεται όταν το θέμα αυτό παίζει στην πρώτη γραμμή, αντί τα 11,5 δις που ετοιμάζονται να μας μπήξει με τη μορφή μέτρων.

- Η αριστερά (ΚΚΕ, ΔΗΜΑΡ, ΣΥΡΙΖΑ) βρήκατε ευκαιρία να αναδειχθείτε πάλι προστάτες της πολυπολιτισμικότητας και των δικαιωμάτων των μεταναστών την ίδια στιγμή που οι Έλληνες πηδάνε από τις ταράτσες λόγω χρεών και κανείς δεν ενδιαφέρεται γι' αυτούς.

Ο ΜΟΝΟΣ ΧΑΜΕΝΟΣ ΤΗΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΑΥΤΟ, που βλέπει τα όνειρά της να χάνονται σε ένα απόγευμα και οι κόποι της να πετάγονται στα σκουπίδια από ανθρώπους που δεν έχουν ιδέα τι θα πει κόπος, πόνος, δουλειά, και προσπάθεια.

Μετά το ρεσιτάλ δοσιλογισμού που δίνετε τα τελευταία χρόνια, αφού υποθηκεύσατε τη ζωή της νεολαίας μας, τώρα θέλετε να εξαφανίσετε ότι υγιές έχει μείνει σε αυτή τη νεολαία. Όμως ένα πράγμα να θυμάστε: Η νεολαία πάντα εκδικείται. Γιατί η νεολαία έχει πάντα το χρόνο και την ευχαίρεια να αντιδράσει. Γι' αυτό, καλό θα είναι να αρχίσετε σιγά σιγά να κοιτάτε τι έρχεται κατά πάνω σας.

ΚΑΤΑΠΤΑΙΣΤΟΙ ΡΑΓΙΑΔΕΣ. Ντρέπομαι πραγματικά που καταγόμαστε από την ίδια χώρα. (Εσκεμένα δεν σας αποκαλώ συνπατριώτες γιατί δεν έχετε κανένα ίχνος πατριωτισμού).

Η αντίστροφη μέτρηση

Αναδημοσίευση από ...

ΣΕ ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗ ΜΕΤΡΗΣΗ: Χωρίς να σημαίνει πως δεν κάνουμε λάθος έχουμε την εντύπωση ότι, είμαστε αντιμέτωποι με μία ακόμη μεταβατική κυβέρνηση – αφού η μη τήρηση των προεκλογικών δεσμεύσεων, η οποία αποτελεί τον προάγγελο των πολιτικών αλλαγών, είναι μάλλον δεδομένη (upd)

Η κυβέρνηση, δια του διορισμένου, μη εκλεγμένου και συμπαθέστατου υπουργού οικονομικών (καλώς ή κακώς, αιτιολογημένα ή μη, ελάχιστοι είναι αυτοί που πίστευαν ότι, θα μπορούσε ποτέ να αναλάβει τέτοιες ευθύνες το συγκεκριμένο άτομο), έχει θέσει σαν απόλυτη προτεραιότητα της

(α) τις ιδιωτικοποιήσεις των πάντων (νεοφιλελεύθερο δόγμα), χωρίς απολύτως καμία στρατηγική και στη χειρότερη εποχή διεθνώς, καθώς επίσης

(β) την πιστή εφαρμογή του μνημονίου (δόγμα λιτότητας) - παρά το ότι, ο συνδυασμός των δύο αυτών «δεινών» οδηγεί με ασφάλεια στην εξαθλίωση, στη χρεοκοπία, στην έξοδο από την Ευρωζώνη και στη δραχμή.

Οι νέες δουλοπρεπείς υποκλίσεις δε στη Γερμανία, έτσι όπως μεταδόθηκαν από τα ΜΜΕ, είναι κάτι παραπάνω από «αποκαλυπτικές των προθέσεων».

Όσον αφορά τώρα τις νέες μειώσεις των μισθών που προαναγγέλλονται, είναι ότι χειρότερο θα μπορούσε να συμβεί στην Ελλάδα σήμερα – μεταξύ άλλων, αφού με βάση τους μισθούς διαμορφώνονται όλες οι υπόλοιπες τιμές των περιουσιακών στοιχείων. Ειδικά αυτές των ακινήτων, με αποτέλεσμα να προκαλείται ένα διπλό, δισεπίλυτο πρόβλημα:

(α) όλοι όσοι έχουν λάβει ενυπόθηκα δάνεια από τις τράπεζες, να οφείλουν συχνά υψηλότερα ποσά από την καινούργια αξία των ακινήτων τους και να μην τα πληρώνουν (όπως συνέβη στις Η.Π.Α.), ενώ

(β) οι εγγυήσεις που έχουν οι τράπεζες στη διάθεση τους να περιορίζονται, με την ανάλογη αύξηση των «κόκκινων δανείων» - με αποτέλεσμα να αυξάνονται διαρκώς οι ανάγκες ανακεφαλαιοποίησης τους (ποσά που σε τελική ανάλυση επιβαρύνουν τον προϋπολογισμό, το δημόσιο χρέος και τους πολίτες της χώρας).

Παράλληλα βέβαια δεν πρέπει να ξεχνάει κανείς τις «τιτλοποιήσεις» των ενυπόθηκων δανείων, τις οποίες χρησιμοποίησαν οι τράπεζες στο παρελθόν για την ενίσχυση της ρευστότητας τους – γεγονός που σημαίνει ότι, συχνά οι ιδιοκτήτες των ενυπόθηκων δανείων δεν είναι οι ελληνικές τράπεζες που επιλέξαμε, αλλά κάποιος άγνωστος επενδυτής στο εξωτερικό.

Αυτές ήταν αλήθεια οι προεκλογικές δεσμεύσεις της συγκυβέρνησης; Με αυτές τις εξαγγελίες ψηφίστηκε από τους Έλληνες; Μήπως ακόμη μία φορά πρόκειται για "υπεξαίρεση" της ψήφου των Ελλήνων, όπως συνέβη δυστυχώς το 2009;

Θα το ανεχθούν ξανά οι Έλληνες, σιωπώντας ως συνήθως και επιτρέποντας τόσο στην ύφεση, όσο και στην ανεργία, να καταστρέψουν εντελώς την πατρίδα τους; Θα συνεχίσουν να μένουν απαθείς απέναντι στη λεηλασία τόσο της δημόσιας, όσο και της ιδιωτικής περιουσίας τους; Θα μείνουν αδιάφοροι στην επανατοποθέτηση της μίας κοινωνικής ομάδας απέναντι στην άλλη;

Θα υπομείνουν καρτερικά το συνεχιζόμενο, διεθνή εξευτελισμό και θα υποστούν ακόμη μεγαλύτερες προσβολές - «μεταλλάσσοντας» τες σε τύψεις συνείδησης και αυτομαστίγωμα, αντί σε υγιείς αντιστάσεις; Δεν θα ήταν ο απόλυτος ορισμός της ανοησίας και της αυτοκαταστροφικότητας;

Δεν ανταποκρίνεται στην αλήθεια το ότι, η συμβίωση (γάμος, ενώσεις όπως η ευρωπαϊκή κλπ.) μπορεί να είναι δημιουργική, λειτουργική, καθώς επίσης να έχει διάρκεια και μέλλον, μόνο όταν τα «υποκείμενα» είναι ανεξάρτητα μεταξύ τους; Είναι αλήθεια ανεξάρτητοι οι Έλληνες; Ανταποκρίνεται στις επιδιώξεις και στους στόχους τους η κυβερνητική Τρόικα;

Τέλος, όσον αφορά την αξιωματική αντιπολίτευση, θεωρεί κανείς πως οι εκλογείς της σκέφθηκαν ποτέ ότι, θα είχαν σαν πρότυπο τη Βενεζουέλα; Είναι συμβατό με την Ελλάδα ένα τέτοιο πολιτικό σύστημα ή μήπως θα ήταν προτιμότερη η μικτή οικονομία, σε καθεστώς άμεσης δημοκρατίας - ειδικά σε μία χώρα της οποίας τόσο το μέγεθος, όσο και η ποιότητα-βάθος του πολιτισμού της, μπορούν να εγγυηθούν την επιτυχία του;

Άρθρο

Όλοι γνωρίζουμε ότι, πρέπει να είμαστε προσεκτικοί με τη λήψη φαρμάκων - κυρίως επειδή ο οργανισμός τα συνηθίζει, οπότε χάνουν τη θεραπευτική ιδιότητα τους και παραμένουμε εκτεθειμένοι στην ασθένεια, χωρίς όπλα.

Ουσιαστικά το ίδιο συμβαίνει και στην οικονομία - όταν οι εκάστοτε κεντρικές τράπεζες προσπαθούν να γιατρέψουν τις παθογένειες της, με τη βοήθεια της νομισματικής πολιτικής. Δηλαδή, η αγορά συνηθίζει τα μέτρα και παύει πλέον να αντιδράει φυσιολογικά - οπότε είναι σχεδόν αδύνατο να εμποδιστεί το μοιραίο (κατάρρευση).

Στα πλαίσια αυτά, σαν αποτέλεσμα της αύξησης της ποσότητας χρήματος από τη Fed, σε συνδυασμό με τα σχεδόν μηδενικά επιτόκια δανεισμού, η ζήτηση για ακίνητα (οπότε οι τιμές πώλησης τους και η οικοδομική δραστηριότητα) θα έπρεπε να αυξηθεί στις Η.Π.Α. Εν τούτοις, οι τιμές συνεχίζουν να πέφτουν - ενώ είναι σήμερα κατά 10% χαμηλότερες, σε σχέση με δύο χρόνια πριν, παρά το ότι τα επιτόκια για στεγαστικά δάνεια ευρίσκονται σε ιστορικά χαμηλά.

Περαιτέρω, οι πραγματικές επενδύσεις στις οικοδομές είναι σχεδόν οι μισές, σε σχέση με το παρελθόν - όπως επίσης οι επενδύσεις γενικότερα των αμερικανικών επιχειρήσεων, αν και οι μεγάλοι υπερεθνικοί όμιλοι διαθέτουν άφθονα μετρητά στα ταμεία τους.

Την ίδια στιγμή, πολλές μικρομεσαίες επιχειρήσεις δεν έχουν πρόσβαση στο δανεισμό - επειδή οι τοπικές τράπεζες αποσβένουν ακόμη τα ενυπόθηκα κόκκινα δάνεια του παρελθόντος (ζημίες), ενώ τα κεφάλαια τους είναι πάρα πολύ χαμηλά (το ίδιο συμβαίνει στην Ισπανία, στην Ιρλανδία και αλλού).

Όπως φαίνεται λοιπόν, η νομισματική πολιτική (φάρμακο) στις Η.Π.Α. έχει εξαντλήσει τα περιθώρια της, χωρίς δυστυχώς να θεραπεύσει τον ασθενή - ο οποίος έχει πλέον ανοσία στα φάρμακα.

Επομένως, η αντίστροφη μέτρηση συνεχίζεται, τόσο στις Η.Π.Α., όσο και στην Ευρωζώνη - γεγονός που είναι πιθανότατα αδύνατον να μην επηρεάσει την Κίνα και τον υπόλοιπο πλανήτη.

Πόσο μάλλον όταν πάψει η Ελλάδα να τοποθετείται γκεμπελικά στην κορυφή των ειδήσεων, με στόχο να αποπροσανατολίζονται όλοι από τα πραγματικά μεγάλα προβλήματα: τις ευρωπαϊκές τράπεζες και την υπερχρεωμένη, ελλειμματική αμερικανική οικονομία.

Ειδικά όσον αφορά τις τράπεζες, εάν κατανοήσει κανείς ότι επενδύουν πάνω από 50 φορές τα ίδια κεφάλαια τους, θα συνειδητοποιήσει την τεράστια απειλή που καλύπτει σαν σκοτεινό σύννεφο τον ουρανό της Δύσης. Για παράδειγμα, το ποσοστό των βασικών κεφαλαίων της Credit Suisse υπολογίζεται στο 15,6% - ένας από τους καλύτερους δείκτες κεφαλαιακής επάρκειας παγκοσμίως. Εάν όμως εξετάσει κανείς τα ίδια κεφάλαια της (ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες), θα διαπιστώσει έντρομος ότι, αποτελούν μόλις το 2,7% του ισολογισμού της - ένα εξαιρετικά επικίνδυνο μέγεθος.

Συνεχίζοντας, προφανώς η λύση δεν είναι τα βασικά επιτόκια δανεισμού, η αύξηση της ποσότητας χρήματος και γενικότερα τα φάρμακα της νομισματικής πολιτικής – ούτε η μείωση της φορολογίας, ειδικά σε χώρες όπως η Ελλάδα, αφού οι μεγάλες πολυεθνικές επιχειρήσεις δεν πληρώνουν (φοροαποφυγή), ενώ οι μικρές δεν έχουν κέρδη για να πληρώσουν.

Η λύση είναι η σωστή κατανομή των εισοδημάτων (αναδιανομή), έτσι ώστε αυτοί που πράγματι μπορούν να καταναλώσουν (μικρομεσαία εισοδηματικά στρώματα), δημιουργώντας ζήτηση και επομένως επενδύσεις, να έχουν τις δυνατότητες να το κάνουν.

Δυστυχώς όμως, αυτό που συμβαίνει είναι ακριβώς το αντίθετο, επειδή εκείνοι οι οποίοι επωμίζονται όλα τα βάρη (δημόσιο χρέος, ελλείμματα κλπ.), είναι οι πολλοί και οι ασθενέστεροι οικονομικά – με αποτέλεσμα να μειώνεται η κατανάλωση και να εκμηδενίζονται οι επενδύσεις.

Η Ελληνική ιδιαιτερότητα

Οφείλουμε να μην ξεχνάμε ότι, η πατρίδα μας ήταν για αιώνες σκλαβωμένη σε έναν υποανάπτυκτο λαό. Δεν βίωσε ούτε αναγέννηση, ούτε διαφωτισμό - ενώ αμέσως μετά τη μερική απελευθέρωση της, ακολούθησε ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος, η μεγάλη ύφεση, ο δεύτερος παγκόσμιος, ο εμφύλιος, η φτώχεια, η δικτατορία κοκ. Πρόσφατα δε έγινε στόχος των διεθνών τοκογλύφων και ο δούρειος ίππος της εισβολής τους στην Ευρωζώνη.

Παράλληλα, η πατρίδα μας ήταν εύκολο μετά από τις τόσες περιπέτειες και τη φτώχεια του μεγαλύτερου μέρους του πληθυσμού της, να βυθιστεί στην παγίδα του χρέους – ενώ δεν ήταν η μοναδική, αφού ολόκληρη η δύση υπερχρεώθηκε, με αφετηρία τη δεκαετία του 80: την απαρχή της βασιλείας των αγορών και του νεοφιλελευθερισμού.

Είναι άδικο λοιπόν να την κατηγορούμε σε τέτοιο βαθμό, όσο μεγάλα και αν είναι τα λάθη της - πόσο μάλλον όταν η προθυμία για αλλαγή υπάρχει. Απλά οι Έλληνες, έχοντας βιώσει τόσα δεινά, είναι κάτι παραπάνω από προσεκτικοί και εξαιρετικά φιλύποπτοι - τουλάχιστον όσον αφορά τις πραγματικές προθέσεις της εκάστοτε ηγεσίας τους.

Επίλογος

Υπάρχουν αρκετοί οι οποίοι ισχυρίζονται ότι, το δημόσιο χρέος της Ελλάδας δεν είναι βιώσιμο - άλλοι σκόπιμα (τοκογλύφοι, εισβολείς, τοπική ελίτ κλπ.) και άλλοι όχι. Σχετικά με αυτό οφείλει να τονίσει κανείς πως δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία το ύψος του χρέους, όσο οι δυνατότητες εξυπηρέτησης του (επιτόκιο, ετήσιες δόσεις αποπληρωμής, μακρο- και μικροοικονομικές συνθήκες της οικονομίας κοκ).

Στα πλαίσια αυτά και χωρίς να επεκταθούμε σε περιττές λεπτομέρειες, αφού έχουμε αναλύσει το θέμα πολλές φορές, το χρέος της Ελλάδας, με κριτήριο τα περιουσιακά της στοιχεία (δημόσιες επιχειρήσεις, υπόγειος πλούτος, ακίνητα, γερμανικές αποζημιώσεις κλπ), είναι απολύτως διαχειρίσιμο - φυσικά όχι, εάν παραμείνει στην εγκληματική αποδοχή του μνημονίου και μόνο υπό την προϋπόθεση ότι, οι πολίτες θα εμπιστευθούν ξανά την πολιτική.

Κλείνουμε με μία πολύ σημαντική "λεπτομέρεια", η οποία ανακοινώθηκε από τον υπουργό οικονομικών, χωρίς να δοθεί ίσως η απαιτούμενη προσοχή από όλους εμάς. Όπως αναφέρθηκε, η κυβέρνηση θα εισάγει άμεσα μέτρα αποκατάστασης της εμπιστοσύνης και τόνωσης του επενδυτικού ενδιαφέροντος.

Για παράδειγμα, τη θεσμοθέτηση της δυνατότητας του οργανισμού αποκρατικοποιήσεων, να δέχεται ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου, ως τίμημα για τις αποκρατικοποιήσεις.

Δηλαδή, εάν καταλάβαμε σωστά, οι διεθνείς επενδυτές θα μπορούν να αγοράζουν ομόλογα του δημοσίου στη δευτερογενή αγορά, σε εξευτελιστικές τιμές και να τα χρησιμοποιούν στη συνέχεια, στο 100% της αξίας τους, για την εξαγορά (ιδιωτικοποίηση) των επιχειρήσεων του δημοσίου (!) - κάτι που, εκτός των άλλων, δεν θα δημιουργεί νέες θέσεις εργασίας, αφού απλά θα αλλάζει η ιδιοκτησία των υφισταμένων εταιρειών. Δεν είναι αλήθεια ντροπή να μας κοροϊδεύουν (εάν ισχύουν βέβαια τα παραπάνω) τόσο απροκάλυπτα;

ΥΓ: Περί πολιτικής (Καστοριάδης)

“Επανέρχομαι στο αίνιγμα της πολιτικής. Η αυτόνομη κοινωνία προϋποθέτει και συνεπάγεται αυτόνομα άτομα. Τα άτομα γίνονται αυτό που είναι, απορροφώντας και εσωτερικεύοντας τους θεσμούς. Με μια έννοια, τα άτομα είναι η συγκεκριμένη ενσάρκωση των θεσμών. Ξέρουμε ότι αυτή η εσωτερίκευση είναι κάθε άλλο παρά επιφανειακή. Οι τρόποι σκέψης, οι τρόποι δράσης, οι κανόνες, οι αξίες, όλα εξαρτώνται από αυτή την εσωτερίκευση.

Σε μια ετερόνομη κοινωνία, η εσωτερίκευση των νόμων, με την ευρύτερη έννοια του όρου νόμος, όλων των θεσμών, θα ήταν άσκοπη εάν δεν συνοδευόταν από την εσωτερίκευση αυτού του μετα-νόμου, του υπέρτατου νόμου: δεν θα αμφισβητήσεις ποτέ τους νόμους. Αυτό δεν είναι γραμμένο πουθενά αλλά στηρίζει όλο το οικοδόμημα.

Τώρα, σε μιαν αυτόνομη κοινωνία, ο μετα-νόμος δεν θα μπορούσε να είναι τίποτε άλλο παρά: θα υπακούεις στους νόμους αλλά έχεις το δικαίωμα να επερωτήσεις τον νόμο και να τον αμφισβητήσεις. Μπορείς να εγείρεις το ερώτημα της δικαιοσύνης του νόμου ή, αν μου επιτρέπεται μια αρχαία λέξη, της επιτηδειότητάς του - δηλαδή, αν είναι ο πρέπων νόμος.

Έτσι μπορούμε ίσως να διατυπώσουμε την απάντηση στο αίνιγμα που θέσαμε, και να διατυπώσουμε και το πρώτο αντικείμενο μιας πολιτικής της αυτονομίας, δηλαδή μιας δημοκρατικής πολιτικής: να βοηθηθεί η κοινότητα για να δημιουργήσει τους θεσμούς των οποίων η εσωτερίκευση από τα άτομα δεν περιορίζει αλλά διευρύνει την ικανότητά τους να γίνουν αυτόνομα.

……Η πολιτική δεν είναι ούτε ο ψυχαναλυτής της κοινωνίας, ούτε ο παιδαγωγός της κοινωνίας, ούτε η συνείδηση της κοινωνίας. Είναι μια βασική και ουσιώδης διάσταση της αυτοστοχαστικότητας της και της αυτοανακλαστικότητάς της. Και ως τέτοια είναι υποχρεωμένη να δρα πάνω στα ανθρώπινα όντα, θεωρώντας τα ως αυτόνομα και βοηθώντας τα να φτάσουν τα ίδια στην αυτονομία τους”.

Νόμιμες(?) μίζες στους υπαλλήλους του ναού της "Δημοκρατίας" (Βουλή)

Πηγή

Απίστευτο κι όμως ελληνικό. Αυτό όμως είναι μόνο ένα μέρος της κρατικής επιχορήγησης που έχει θεσμοθετηθεί εδώ και χρόνια για το Ταμείο των προνομιούχων υπαλλήλων της Βουλής.

ΕΤΕ: 26.000 ευρώ τον μήνα

Εντός του κτιρίου της Βουλής στο Σύνταγμα λειτουργεί εδώ και 28 χρόνια ένα υποκατάστημα της Εθνικής Τράπεζας. Πρόκειται για έναν χώρο περίπου 30 τ.μ., όπου με το ζόρι χωράνε 5-6 γραφεία, στα οποία εργάζονται τραπεζικοί για την εξυπηρέτηση των βουλευτών, των συνεργατών τους και των υπαλλήλων της Βουλής.

Η Εθνική Τράπεζα βρίσκεται στο περιστύλιο του Κοινοβουλίου, ανάμεσα στην κύρια είσοδο (πάνω από το Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη) και την κεντρική επιβλητική πόρτα που οδηγεί στο αμφιθέατρο της Ολομέλειας. Έξω από την τράπεζα έχουν τοποθετηθεί δυο μηχανήματα αυτόματης ανάληψης (ATM). Από το 2008 η Εθνική καταβάλλει μίσθωμα για να χρησιμοποιεί αυτό τον χώρο εντός της Βουλής, στον οποίο οι εθνοπατέρες και όσοι εργάζονται στο κτίριο κάνουν τις συναλλαγές τους γρήγορα, χωρίς να συνωστίζονται σε ουρές και κυρίως με εχεμύθεια.

Πόσο είναι το ενοίκιο που πληρώνει η Εθνική Τράπεζα; Είκοσι έξι χιλιάδες ευρώ τον μήνα ή, αλλιώς, 312.000 ευρώ τον χρόνο! Το συμπέρασμα είναι ότι η ακριβότερη περιοχή της χώρας δεν είναι η εμπορική οδός Ερμού, αλλά το κτίριο της Βουλής, αφού για πολύ λίγα τετραγωνικά η Εθνική δέχεται να καταβάλλει μίσθωμα 26.000 ευρώ μηνιαίως. Θα περίμενε ωστόσο κανείς ότι αυτές οι 312.000 ευρώ χρησιμοποιούνται για την κάλυψη εξόδων της Βουλής. Ή έστω, σε αυτή τη δύσκολη περίοδο για τους Έλληνες, ότι τα χρήματα αυτά κατευθύνονται στον ειδικό λογαριασμό που έχει δημιουργηθεί με πρωτοβουλία του προέδρου της Βουλής κ. Φίλιππου Πετσάλνικου για την αποπληρωμή του ελληνικού χρέους. Η πραγματικότητα όμως είναι ότι τα ενοίκια που καταβάλλει η Εθνική Τράπεζα για τη λειτουργία του μικρού υποκαταστήματος εντός του ιστορικού κτιρίου κατευθύνονται και αυτά στο Ταμείο Αρωγής Υπαλλήλων της Βουλής!

Με ποια διαδικασία, ποια λογική και για ποιον λόγο οι υπάλληλοι καρπώνονται τα χρήματα που καταβάλλει μια τράπεζα στη Βουλή είναι άγνωστο και σίγουρα χρειάζεται να δοθούν εξηγήσεις από τους αρμοδίους που ανέχονται αυτή την κατάσταση και εκείνους που επωφελούνται από την παγκόσμια πρωτοτυπία.

«Όλα τα μισθώματα»

Συνδικαλιστής των εργαζομένων της Βουλής με τον οποίο συνομίλησε το «ΘΕΜΑ» παραδέχεται ότι «τα μισθώματα από όλους τους χώρους που ενοικιάζει η Βουλή των Ελλήνων, τόσο στο Μέγαρο όσο και στα περιφερειακά κτίρια, πηγαίνουν στο Ταμείο Αρωγής Υπαλλήλων της Βουλής».

Λιγότερα χρήματα - και συγκεκριμένα περί τις 24.000 ευρώ ετησίως - πληρώνει ο μισθωτής του εστιατορίου και κυλικείου της Βουλής. Το κυλικείο-μπαρ βρίσκεται στο ισόγειο, ενώ ο καθημερινός του τζίρος -ιδιαίτερα τις μέρες ψηφοφορίας- ενδεχομένως να ξεπερνά και το μηνιαίο μίσθωμα. Το γεγονός αυτό μάλιστα έχει προκαλέσει πολλά ερωτήματα για τους υπαλλήλους της Βουλής που αναλαμβάνουν κάθε φορά να βρουν μισθωτή για τη συγκεκριμένη «επιχείρηση».

Ενδεικτικά αναφέρεται ότι ο εσπρέσο κοστίζει σχεδόν 2 ευρώ και το απλό ποτό 4,5 ευρώ. Αν υποθέσει κανείς ότι σε καθημερινή βάση «εργάζονται» περί τα 700 άτομα (υπάλληλοι, βουλευτές, δημοσιογράφοι), μπορεί κανείς εύκολα να κάνει τους υπολογισμούς. Το εστιατόριο βρίσκεται στον ημιώροφο μεταξύ πρώτου και δευτέρου επιπέδου και το κόστος για ένα απλό γεύμα ανέρχεται σε κάτι λιγότερο από 10 ευρώ το άτομο.

ΕΛ.ΤΑ. και Ολυμπιακή

Το υποκατάστημα των Ελληνικών Ταχυδρομείων βρίσκεται δεξιά του μεγάλου χολ, το οποίο διασχίζει κανείς εάν εισέλθει από την είσοδο που βρίσκεται απέναντι από τον Εθνικό Κήπο. Πρόκειται για την πολυσύχναστη είσοδο στο εξωτερικό μέρος της Βουλής, όπου βρίσκονται οι κάμερες των τηλεοπτικών συνεργείων και γίνονται οι δηλώσεις των πολιτικών. Σύμφωνα με πληροφορίες, το μηνιαίο μίσθωμα ανέρχεται σε 4.000 ευρώ.

Το γραφείο της Ολυμπιακής Αεροπορίας βρισκόταν στο ισόγειο του Μεγάρου της Βουλής, πρόσφατα όμως μετακόμισε σε κτίριο επί της οδού Σέκερη. Το μίσθωμα ανέρχεται επίσης σε 4.000 ευρώ, ενώ για όσους αναρωτιούνται για τη χρησιμότητα του γραφείου η απάντηση είναι απλή: εξυπηρετούνται οι βουλευτές της επαρχίας που δικαιούνται δωρεάν εισιτήρια.

Και δεύτερο εφάπαξ

Το «κομπόδεμα» απ’ όλες αυτές τις «εθελοντικές» εισφορές χρησιμοποιείται για να λαμβάνουν οι υπάλληλοι ένα δεύτερο εφάπαξ κατά τη συνταξιοδότησή τους. Δηλαδή, πέραν αυτού που παίρνουν από το ασφαλιστικό τους ταμείο, λαμβάνουν και δεύτερο «ειδικό βοήθημα» από το ΤΑΥΒ, το οποίο με τη σειρά του συγκεντρώνει τα χρήματα από τα ενοίκια που εντελώς αυθαίρετα και προκλητικά τού έχουν παραχωρηθεί αν και ανήκουν στη Βουλή των Ελλήνων και θα έπρεπε να διατίθενται σε όσους τα έχουν ανάγκη. Το ύψος του ειδικού βοηθήματος που λαμβάνουν από το Ταμείο τους οι υπάλληλοι μόνο μικρό δεν θα το έλεγε κάποιος. Για κάθε έτος ασφάλισης παίρνουν δύο μισθούς, δηλαδή με 28 έτη λαμβάνουν 56 μισθούς ή κατά προσέγγιση 200.000 ευρώ.

Ξεχωριστό εφάπαξ εισπράττουν από το Ταμείο Πρόνοιας των Δημοσίων Υπαλλήλων, ενώ δεν υπολογίζεται και το μέρισμα που τους διανέμεται από το Μετοχικό Ταμείο Πολιτικών Υπαλλήλων.

Κι όλα αυτά εκτός από τους 16 μισθούς που λάμβαναν μέχρι πρόσφατα. Παρ’ όλα αυτά, οι συνδικαλιστές του ΤΑΥΒ διαμαρτυρήθηκαν προσφάτως επειδή μέρος των χρημάτων που συγκεντρώνουν στο Ταμείο τους έγιναν με απόφαση της Τραπέζης της Ελλάδος ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου και «κουρεύτηκαν» και αυτά κατά 53% στο πλαίσιο του PSI.

Πηγή: protothema.gr

Οι μεγαλύτερες παρανομίες λένε πως γίνονται βάσει νόμου. Το παραπάνω μαντάτο επιβεβαιώνει αυτόν τον ισχυρισμό.

Δεν έφθαναν οι 16 παχυλοί μισθοί (οι δύο τελευταίοι εντελώς αφορολόγητοι) των “εργαζομένων” (βλ. παρατρεχάμενοι-τσανακογλύφτες-κομματόσκυλα-συγγενολόι) της Βουλής, τα αφεντικά τους είχαν φροντίσει να τους δίνουν και μίζες με τη μορφή …κρατικών επιχορηγήσεων! Όλα αυτά, όχι μόνο είχαν περιληφθεί σε νόμο και δίνονται επί σειρά ετών, αλλά συνεχίζονται μέχρι και σήμερα.

Φαίνεται πως η τρόικα δεν έχει ενημερωθεί επαρκώς. Ή τα γνωρίζει, αλλά σε συνεργασία με τους αλήτες της πολιτικής, ψάχνουν και βρίσκουν άλλα μέτρα περιστολής των δαπανών, τα λεγόμενα “οικονομικά ισοδύναμα”. Έτσι βάφτισαν το κάθε χαράτσι που επιβάλλουν, ούτως ώστε να μη θιχτεί κάποια από τις π**στιές τους, σαν την παραπάνω.

Υποκαταστήματα διαφόρων τραπεζών και των ΕΛ.ΤΑ, καθώς και κυλικεία βρίσκονται σε Πανεπιστήμια, ΤΕΙ, Νοσοκομεία. Λέτε οι εκεί εργαζόμενοι να τσεπώνουν τα ενοίκια;

Οι συνδικαλιστές (δηλ. οι αρχι-αρχι-κοπρίτες) του ΤΑΥΒ (Ταμείο Απατεώνων Υπαλλήλων Βουλής) διαμαρτυρήθηκαν επειδή τα ομόλογα του «ταμείου» τους μπήκαν στο PSI και κουρεύτηκαν. Αν έχετε την ψυχή βγείτε δημόσια να πείτε στον ελληνικό λαό πως «χάνετε» μέρος των χρημάτων που κατά παράβαση κάθε έννοιας λογικής παίρνετε. Υποψιάζεστε πόσες κλωτσιές θα μαζέψετε;

Συνολικά λοιπόν καταλήγουν στο Ταμείο των κοπριτών της Βουλής (τουλάχιστον) 432 χιλιάρικα το χρόνο. Για πόσα χρόνια συμβαίνει αυτό; Άγνωστο.

Για να μπει μαχαίρι και να περικοπούν, ούτε λόγος.

Βλέπετε και οι δεξιούληδες και οι αριστερούληδες τους έχουν ανάγκη. Θες, σου λέει, να μου ρίξουν τίποτα στο καφέ και να πάω άκλαυτος;

Ας τους λοιπόν να τα παίρνουν.

Στο κάτω-κάτω ο μαλάκας ελληνικός λαός έχει αντέξει τόσα και τόσα.

Θα το αντέξει κι αυτό. Άλλωστε …μαζί τα φάγαμε.

Υ.Γ: Έχετε προσέξει την τεράστια αστυνομική δύναμη έξω από τη Βουλή; Παρόμοια συναντάει κανείς μόνο έξω από σωφρονιστικά καταστήματα. Είναι επειδή και στις δύο περιπτώσεις φυλάνε εγκληματίες…

Νυν υπέρ πάντων ο αγών

ΊΤΕ ΠΑΊΔΕΣ ΕΛΛΉΝΩΝ, ΝΥΝ ΥΠΈΡ ΠΆΝΤΩΝ Ο ΑΓΏΝ!

Και ο αγώνας είναι αυτό που μετράει ανεξαρτήτως αποτελέσματος. Το αποτέλεσμα βέβαια είναι πολύ σημαντικό. Αλλά αυτό που περιμένουμε είναι τα παιδιά μας να ΑΓΩΝΙΣΤΟΎΝ σαν Έλληνες. Να εμπνευστούν από την ιστορία μας, τους αγώνες αυτού του έθνους και τον πολιτισμό μας. Μπορεί οι Γερμανοί να έχουν να επιδείξουν καλύτερη ομάδα, αλλά εμείς οι Έλληνες έχουμε να επιδείξουμε το πνεύμα του Λεωνίδα που βρίσκεται βαθιά ριζωμένο μέσα μας. Χάρη σ' αυτό επιβιώσαμε και πορευθήκαμε για χιλιάδες χρόνια στην Ιστορία, υπομένοντας τα χτυπήματά της. Γονατίσαμε πολλές φορές, αλλά πάντα ξανασηκωθήκαμε. Δε φοβηθήκαμε κανέναν αντίπαλο και καμία δύναμη και δεν θα φοβηθούμε τώρα αυτό το τσούρμο από αλλοεθνής προικισμένους νεαρούς αθλητές με Γερμανικό διαβατήριο που απαρτίζουν μια υποτιθέμενη εθνική Γερμανική ομάδα.

Η ομάδα αυτή ομολογουμένως παίζει καλό ποδόσφαιρο. Όμως το γεγονός αυτό, δεν αναιρεί το ότι αυτή η ομάδα μέσω των επιτυχιών της ικανοποιεί τη μισαλλοδοξία ενός κομπλεξικού λαού που δεν προσφέρει στην ανθρωπότητα τίποτε άλλο εκτός από βιομηχανικά προϊόντα και παγκόσμιους πολέμους. Και ο λαός αυτός, ο μή έχων πραγματική παιδεία, συνεχίζει να κατευθύνεται πολύ εύκολα από οποιαδήποτε μορφή εξουσίας, καταπίνοντας εύκολα ότι του δίνουν μασημένο. Στην προκείμενη περίπτωση η εξουσία που χαλιναγωγεί τους Γερμανούς, είναι τα κατευθυνόμενα ΜΜΕ της χώρας τους, που επικροτούμενα από την πλειοψηφία των Γερμανών πολιτών, επιτίθενται ομαδόν στην Εθνική μας ομάδα, στη χώρα μας και στο λαό μας με αφορμή τον επικείμενο ποδοσφαιρικό αγώνα.

Αν οι Άριοι "φίλοι" μας, (μη γελιέστε, θεωρούν εαυτούς ακόμη Άρια φυλή), αναλογιστούν από ποιους απαρτίζεται η υποτιθέμενη εθνική τους ομάδα και είχαν ορθή κρίση, δε θα την θεωρούσαν εθνική. Ας σκεφτούν οι Άριοι "φίλοι" μας πως είναι ο μόνος λαός στον κόσμο που λόγω της μισαλλοδοξίας και του κόμπλεξ κατωτερότητάς του, δημιούργησε ανέδειξε, ανέχθηκε και στήριξε τον Χίτλερ, ο οποίος αν ζούσε σήμερα τη μισή "εθνική" τους ομάδα θα την είχε στείλει στους φούρνους του Άουσβιτς.

 

Εμείς οι Έλληνες πολίτες μιας χώρας που υπήρχε υπάρχει και θα υπάρχει, υποστηρίζουμε ως φίλαθλοι την εθνική μας ομάδα, δίχως να μεταρέπουμε την ποδοσφαιρική αναμέτρηση σε μείζον ζήτημα. Κι αν κερδίσουμε, δεν θα χλευάσουμε τους αντιπάλους μας, όχι γιατί δε μπορούμε να το κάνουμε, αλλά γιατί δε μας το επιτρέπει η ιστορία μας. Αν πάλι χάσουμε, θα αντιμετωπίσουμε την ήτα και θα την ξεπεράσουμε γιατί έτσι επιβάλεται να κάνουμε ως Έλληνες.

ΥΓ.

Στην κερκίδα του σταδίου, (ελπίζω όχι σε θρόνο), θα βρίσκεται και η κα Α. Μέρκελ ως άλλος Ξέρξης ή Δαρείος. Ο παραλληλισμός είναι αναπόφευκτος.

Είμαστε μαζί σας

ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ ΣΑΣ

Δείξτε στον κόσμο από τι υλικό είμαστε φτιαγμένοι εμείς οι Έλληνες. Χαρίστε μας ένα χαμόγελο αισιοδοξίας. Το χρειαζόμαστε.

Η ώρα της αλήθειας

- Έφτασε η ώρα της αλήθειας. Έφτασε η στιγμή που πρέπει να αξιολογηθεί όλο το προηγούμενο διάστημα της μεταπολίτευσης. Πρέπει να γίνει πραγματικός απολογισμός των πεπραγμένων όλων όσων ενεπλάκησαν στην πορεία της χώρας προς το γκρεμό που βρίσκεται σήμερα, ρεαλιστική εκτίμηση της τρέχουσας κατάστασης και σοβαρός υπολογισμός όσων πρόκειται να γίνουν. Και πρέπει να ερμηνευθεί αντικειμενικά το αποτέλεσμα των εκλογών και η βούληση των Ελλήνων.

Τα συμπεράσματα, των εκλογών κατά τη γνώμη μου, κινούνται σε τέσσερεις άξονες:

Οι Έλληνες είναι οργισμένοι.

Η χθεσινή ψήφος ήταν πάλι ψήφος απέχθειας προς το πολιτικό προσωπικό της χώρας. Αν λάβει κανείς υπόψη του ότι η Χρυσή Αυγή διατήρησε τη δύναμή της παρόλα τα φαινόμενα που παρατηρήθηκαν κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, διαπιστώνει ότι ίσως τελικά το χαστούκι του Η. Κασιδιάρη να ήταν χαστούκι προς το πολιτικό σύστημα της χώρας. Ίσως αυτό το περιστατικό να ήταν ο πρόλογος ενός νέου κεφαλαίου που πρόκειται να γραφτεί στην ιστορία μας. Το τι θα λέει αυτό το κεφάλαιο, είναι αποκλειστική ευθύνη της κυβέρνησης που πρόκειται να σχηματιστεί. Αν η νέα κυβέρνηση αφουγκραστεί την τάση της κοινωνίας και ανταποκριθεί στα μηνύματα που αυτή στέλνει, τότε μπορεί το κεφάλαιο αυτό της ιστορίας μας να είναι η αρχή ενός καλύτερου αύριο για τη χώρα. Αν όμως η κυβέρνηση εγκλωβιστεί στα πλαίσια των συμφωνιών που θα γίνουν για το σχηματισμό της, αν συνεχίσει την εφαρμογή πολιτικών ξενόφερτων και μέτρων επιβαλλόμενων στο λαό δίχως την ελάχιστη αποδοχή τους από αυτόν, τότε μάλλον το παιγνίδι είναι χαμένο και κάποια στιγμή το χαστούκι του Η. Κασιδιάρη θα το ακολουθήσουν κι άλλα χειρότερα και ενδεχομένως πολύ επικίνδυνα φαινόμενα.

Ναι στο ευρώ αλλά όχι με κάθε κόστος.

Η ευθύνη του Α. Σαμαρά και της Ν.Δ. είναι τεράστια. Η κυβέρνηση θα πρέπει να πορευθεί σε ένα δρόμο που στο τέλος του θα πρέπει να υπάρξει φως και θα πρέπει να πείσει και το λαό ότι αυτός ο δρόμος είναι ο σωστός χρησιμοποιώντας το αποτέλεσμα των εκλογών και το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ ως όπλο ενάντια στην προσπάθεια των δανειστών μας να συνεχίσουν να επιβάλουν στο λαό μας αντιλαϊκές πολιτικές. Θα πρέπει να εμφανίσει την πιθανότητα διακυβέρνησης της χώρας από τον ΣΥΡΙΖΑ ως απειλή προς τους κύκλους που τον φοβούνται. Γιατί είναι κοινώς αποδεκτό ότι στην Ε.Ε. αυτοί που φοβούνται τον Α. Τσίπρα είναι αυτοί που καθορίζουν και τις πολιτικές που μας επιβάλλονται. Αν η νέα κυβέρνηση παρερμηνεύσει το αποτέλεσμα των εκλογών και θεωρήσει ότι κλήθηκε να κυβερνήσει με την τακτική των κυβερνήσεων ΓΑΠ και Παπαδήμου, τρομοκρατώντας το λαό, απειλώντας το κοινοβούλιο και εξυπηρετώντας μονομερώς τις επιταγές του μνημονίου και των δανειστών, τότε ο χρόνος επιβίωσής της θα είναι ελάχιστος.

Αντιπολίτευση και εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης

Η ευθύνη του Α. Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ είναι πολύ μεγάλη επίσης. Δεδομένης της ανοδικής τάσης του στο εκλογικό σώμα, και με δεδομένο το ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης ο οποίος θα συνεχίσει να τροφοδοτεί αυτή την ανοδική του πορεία, πρέπει να δείξει τη μέγιστη υπευθυνότητα. Πρέπει να αποβάλει τις διάφορες υστερικές τσιρίδες από τις τάξεις και τα αναχρονιστικά στερεότυπα που πολλές φορές καθορίζουν την πολιτική του και να αρθρώσει σοβαρό προοδευτικό πολιτικό λόγο και πρόταση διακυβέρνησης της χώρας εκτός μνημονίου και ΔΝΤ. Πρέπει να ενισχύσει και να τεκμηριώσει τις θέσεις του και να αποδείξει ότι η χώρα μπορεί να αλλάξει ρότα με καταπολέμηση των πολιτικών που επιβάλλονται στο λαό δίχως τη θέλησή του. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να είναι η υπεύθυνη πολιτική δύναμη που θα κληθεί κάποια στιγμή να κυβερνήσει τη χώρα. Και ως τέτοια θα πρέπει να άγεται καθ' όλο το διάστημα κατά το οποίο θα αντιπολιτεύεται τη νέα κυβέρνηση.

Απόδοση ευθυνών και πραγματική κάθαρση.

Οι Έλληνες υποφέρουν και θα συνεχίσουν να υποφέρουν λόγω πράξεων που έγιναν και πολιτικών που ασκήθηκαν στη χώρα από προηγούμενες κυβερνήσεις. Η νέα κυβέρνηση, για να έχει το λαό αρωγό της στην όποια προσπάθεια κάνει, θα πρέπει να ικανοποιήσει το περί δικαίου αίσθημα των πολιτών με κάθε τρόπο. Η σύμπραξη και του ΣΥΡΙΖΑ στην πραγματική κάθαρση πρέπει να είναι κάτι παραπάνω από δεδομένη. Πρέπει να υπάρξει τιμωρία για όλους ανεξαιρέτως όσοι ενεπλάκησαν σε σκάνδαλα. Και θα πρέπει να υπάρξει τιμωρία για όσους μετέτρεψαν την κρίση χρέους της χώρας σε εθνική τραγωδία.

Και η Ελλάδα κύριε; Δεν είναι στο ευρώ;

Παραμονή στο ευρώ. Επιστολή Διαμντούρου, Ροζάκη, Σκουρή

Την ανάγκη η Ελλάδα να είναι παρούσα στις διεργασίες που λαμβάνουν χώρα στην ΕΕ και να επωφεληθεί από αυτές υπογραμμίζουν σε κοινή τους δήλωση τρεις Έλληνες, οι οποίοι κατέχουν σημαντικές θέσεις σε θεσμούς της ΕΕ.

Πρόκειται για τον Ευρωπαίο Διαμεσολαβητή Νικηφόρο Διαμαντούρο, τοπν πρόεδρο του Διοικητικού Δικαστηρίου του Συμβουλίου της Ευρώπης, Χρήστο Ροζάκη και τον Βασίλη Σκουρή, πρόεδρο το Δικαστηρίου της ΕΕ.

Η επιστολή τους, η οποία δημοσιεύεται στην Καθημερινή της Τετάρτης έχει ως εξής:

«Η κρίση που ταλανίζει την χώρα μας τα τελευταία χρόνια, με άμεσα θύματα ένα μεγάλο τμήμα του λαού, και ειδικότερα τις ασθενέστερες κοινωνικές ομάδες, έχει διαστάσεις που, όλοι γνωρίζουμε, ξεπερνούν τα σύνορά μας και εκτείνονται στο σύνολο του ευρωπαϊκού Νότου, παρουσιάζοντας, όμως, ποσοτικές και ποιοτικές διαφορές για τα επιμέρους πάσχοντα κράτη.

» Παρά ταύτα, αυτή η άκρως αρνητική εξέλιξη των οικονομικών της ευρωζώνης φαίνεται να έχει και τη θετική εκδοχή της: μετά από ένα μεγάλο διάστημα ουσιαστικής αδράνειας των θεσμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και των κρατών που κινούν τα νήματα των πολιτικών εξελίξεων της διακυβερνητικά οργανωμένης ηπείρου μας, και μετά από μία περίοδο συγκυριακής αντιμετώπισης του παθογενούς φαινομένου της κρίσης, η Ευρώπη δείχνει να ανασυντάσσεται.

» Στο τραπέζι αρχίζουν να παρουσιάζονται σχέδια βραχυπρόθεσμης ή μεσοπρόθεσμης υπέρβασης της κρίσης που δεν αποτελούν πια έωλες και απομακρυσμένες προσπάθειες εξυπηρέτησης των περιστασιακών αναγκών των επιμέρους κρατών και μόνον, αλλά τμήμα μιας νέας πορείας προς την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση.

» Παράλληλα, ακούγονται απόψεις για μια μακροπρόθεσμη προοπτική κοινής οικονομικής πολιτικής ή και διακυβέρνησης, που επαναφέρει το όραμα μιας πολιτικής ένωσης. Αυτές οι τάσεις που πολύ σύντομα φαίνεται ότι θα μετουσιωθούν σε συγκεκριμένες πολιτικές δεν μπορεί παρά να λειτουργήσουν κατευναστικά και να συμβάλουν στην αντιμετώπιση της κρίσης, στην αποκατάσταση της εμπιστοσύνης για την Ευρώπη, αλλά και σε ενίσχυση τόσο του διεθνούς ρόλου της όσο και αυτού των κρατών μελών της.

» Στις κρίσιμες αυτές στιγμές των νέων προοπτικών, όταν πολλά αρχίζουν να αλλάζουν, είναι απολύτως απαραίτητο η Ελλάδα να είναι παρούσα στις διεργασίες και να επωφεληθεί από αυτές. Τόσο βραχυπρόθεσμα, όσο και μακροπρόθεσμα. Θα ήταν ειρωνεία της ιστορίας να έχουμε όλοι υποστεί σημαντικές θυσίες, που ως ένα σημείο έχουν αποδώσει καρπούς, προκειμένου να προσαρμοστούμε στις απαιτήσεις συμμετοχής μας σε μια αναμφίβολα απαιτητική οικογένεια κρατών, και να εγκαταλείψουμε την προσπάθεια ακριβώς την ώρα που δημιουργούνται οι προϋποθέσεις όχι μόνον ελάφρυνσης ορισμένων από τα βάρη που φέρουμε στην πλάτη μας, αλλά ακόμα και βελτίωσης των συνθηκών ζωής μας που βαθμιαία θα επιφέρουν οι διαφαινόμενες θεσμικές αλλαγές.

» Και σε αυτή τη διαπίστωση, θα πρέπει να συνυπολογίσουμε και το δεδομένο ότι η εναλλακτική λύση που εκπροσωπεί η έξοδός μας από την ευρωζώνη θα μας αποστερήσει όχι μόνον από μελλοντικά οικονομικά ευεργετήματα αλλά και από την ασφάλεια, τη διατήρηση ειρήνης στο εσωτερικό και στις διεθνείς μας σχέσεις, και τη συμμετοχή μας στο διεθνές γίγνεσθαι με την κάλυψη ενός παγκόσμια αναγνωρισμένου παίκτη. Και, δυστυχώς, για όσους ζουν από κοντά τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, το ενδεχόμενο μιας εξόδου από την ευρωζώνη, εάν άμεσα ή έμμεσα το επιδιώξουμε, δεν φαντάζει πια τόσο ουτοπικό όσο ορισμένοι θα ήθελαν να πιστεύουν.»

 

Πηγή: "Καθημερινή"

Η προσφορά ΓΑΠ και Παπακωνσταντίνου στη χώρα.

Αυτά είναι τα ολέθρια αποτελέσματα του μνημονίου,που υπέγραψε ο ΓΑΠ και ο Παπακωνσταντίνου που ακόμη κυκλοφορούν ελεύθεροι ανάμεσά μας.

- Η παρατεταμένη προεκλογική περίοδος, η πολιτική αβεβαιότητα και ο διογκούμενος κίνδυνος εξόδου από το ευρώ δίνουν τη χαριστική βολή σε μια οικονομία που δοκιμάζεται ήδη επί μια πενταετία από την ύφεση, τη βίαιη δημοσιονομική προσαρμογή και την κατάρρευση του αναπτυξιακού της μοντέλου. Η Κομισιόν και το ΔΝΤ μπορεί να μην έχουν αλλάξει ακόμη επισήμως το μακροοικονομικό τους σενάριο, αλλά θεωρούν δεδομένο ότι η πρόβλεψη για συρρίκνωση του ΑΕΠ κατά 4,7% φέτος είναι πλέον αισιόδοξη. Πιο κοντά στην πραγματικότητα φαίνεται να είναι η εκτίμηση του ΟΟΣΑ για μείωση του ΑΕΠ κατά 5,3% και η παράταση της ύφεσης για έκτο συνεχόμενο χρόνο, το 2013. Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις στελεχών του Γενικού Λογιστηρίου, ο συνδυασμός ενός δυσμενέστερου μακροοικονομικού σεναρίου και των εκτιμώμενων αστοχιών στην εκτέλεση του προϋπολογισμού θα έχουν ως αποτέλεσμα την υπέρβαση του στόχου του ελλείμματος κατά 1 – 1,5 μονάδα του ΑΕΠ ή κατά 2 – 3 δισ. ευρώ.

- Κι αυτό, υπό την προϋπόθεση ότι από τις επικείμενες εκλογές θα προκύψει σταθερή κυβέρνηση, η οποία θα ολοκληρώσει σύντομα την επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου με την τρόικα, ώστε να αποκατασταθεί η ροή χρηματοδότησης προς την ελληνική οικονομία με τα κεφάλαια του δανείου από την Ευρωζώνη και το ΔΝΤ. Μια δεύτερη προϋπόθεση είναι ότι στο μεσοδιάστημα δεν θα προκύψει κάποιο ατύχημα, όπως η ανεξέλεγκτη εκροή καταθέσεων από το τραπεζικό σύστημα.

- Ωστόσο, ενδείξεις αποδιάρθρωσης είναι ήδη ορατές και στον δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας. Στον δημοσιονομικό τομέα, τα έσοδα είναι εκτός στόχων, καθώς στην προϊούσα ανικανότητα του κρατικού μηχανισμού και στην οικονομική δυσπραγία προστίθεται η απροθυμία των φορολογουμένων να τακτοποιήσουν τις υποχρεώσεις τους. Στο σκέλος των δαπανών, η απόφαση του EFSF να παρακρατήσει ένα δισ. ευρώ από την τελευταία δόση του δανείου και η προειδοποίηση των δανειστών ότι δεν πρόκειται να καταβληθεί άλλη εάν η νέα ελληνική κυβέρνηση απορρίψει το Μνημόνιο, έχουν οδηγήσει σε στάση πληρωμών προς τον ιδιωτικό τομέα, καθώς το Γενικό Λογιστήριο προσπαθεί να εξασφαλίσει για όσο το δυνατόν μεγαλύτερο διάστημα το στοιχειώδες, δηλαδή την καταβολή μισθών και συντάξεων. Η αγορά ενέργειας βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάρρευσης λόγω της έλλειψης ρευστότητας και της αδυναμίας πρόσβασης των επιχειρήσεων του κλάδου σε τραπεζικό δανεισμό.

- Οι συναλλαγές των ελληνικών επιχειρήσεων με το εξωτερικό έχουν γίνει σχεδόν αδύνατες μετά την απόφαση ασφαλιστικών εταιρειών να μην ασφαλίζουν συναλλαγές με την Ελλάδα. Υπό τον φόβο της εξόδου από το ευρώ, όλοι προσπαθούν να πάρουν αποστάσεις ασφαλείας, με πιο ακραίο παράδειγμα την απόφαση αυστραλιανής τράπεζας να μη στέλνει ούτε εμβάσματα πελατών της στην Ελλάδα μέσω ελληνικών τραπεζών.

Εσοδα: Απειλούνται άμεσα με κατάρρευση…

- Τα δημόσια έσοδα έχουν καταρρεύσει. Τον περασμένο Μάιο παρουσίασαν μείωση 10% σε σχέση με τον αντίστοιχο μήνα του 2011, γεγονός που οφείλεται στη μείωση της κατανάλωσης καθώς και στις περιορισμένες εισπράξεις από τον φόρο επί των κερδών των επιχειρήσεων. Η κατάσταση αυτή αναμένεται να συνεχιστεί τουλάχιστον μέχρι τα τέλη Ιουλίου, δεδομένου ότι το Δημόσιο δεν περιμένει έσοδα από τον φόρο εισοδήματος, την εισφορά αλληλεγγύης και το τέλος επιτηδεύματος.

- Επίσης άγνωστο παραμένει εάν θα εισπραχθεί το ειδικό τέλος ηλεκτροδοτούμενων χώρων μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ λόγω των σημαντικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει η εταιρεία. Σημειώνεται ότι μόνο από το τέλος ακινήτων έχει υπολογισθεί η είσπραξη περίπου 2,5 δισ. ευρώ. Ακόμα όμως και αν ξεκινήσει η καταβολή του στα τέλη Ιουνίου, σίγουρα ένα τμήμα του θα καταβληθεί το 2013. Υπό αυτές τις συνθήκες η κυβέρνηση καλείται να βρει τους απαραίτητους πόρους προκειμένου να τακτοποιήσει τις υποχρεώσεις της, τόσο στο Δημόσιο (πληρωμές μισθών και συντάξεων) όσο και προς τρίτους. Αν και το Δημόσιο έχει κηρύξει μερική στάση πληρωμών, τίθεται ζήτημα εύρεσης εσόδων για να καταβληθούν μισθοί και συντάξεις.

- Από τις αρχές Αυγούστου, πάντως, ελπίζεται ότι θα ξεκινήσει η τόνωση των εσόδων λόγω της καταβολής του τριπλού φόρου από τα φυσικά πρόσωπα. Συνολικά το υπ. Οικονομικών υπολογίζει να εισπράξει περί τα 9 δισ., ποσό που δύσκολα θα βρουν τα νοικοκυριά.

Ενέργεια: Ορατό ενδεχόμενο το μπλακ άουτ

- Στον αστερισμό του «κραχ» έχει μπει για τα καλά η αγορά ενέργειας, με τους αρμοδίους να καταβάλλουν απέλπιδες προσπάθειες για να αποτρέψουν το ορατό ενδεχόμενο του μπλακ άουτ. Tο «ντόμινο» των ανεξόφλητων οφειλών, που ξεκίνησε με το λουκέτο των Energa και Hellas Power, έχει προκαλέσει οικονομική ασφυξία σε όλη την αγορά και έχει φέρει το σύνολο των εταιρειών του τομέα στα πρόθυρα της χρεοκοπίας.

- H ΔEH διασώθηκε προς το παρόν με μια ένεση ρευστότητας ύψους 380 εκατ. ευρώ παραμονές των εκλογών της 6ης Mαΐου. Tέλος Iουνίου, όμως, η επιχείρηση θα κληθεί να επιστρέψει στο Δημόσιο τα 250 εκατ. που παρακράτησε από τις δόσεις Mαρτίου και Aπριλίου του ETHΔE, καθώς και να αποπληρώσει δάνεια ύψους 600 εκατ., όταν οι ζημιές του τριμήνου έφτασαν στο 1,4 δισ. και οι ανεξόφλητες οφειλές από λογαριασμούς ηλεκτρικού ρεύματος στο 1,2 δισ. Σήμερα το πρόβλημα έχει μετατοπιστεί στη ΔEΠA, η οποία αδυνατεί να πληρώσει τους διεθνείς προμηθευτές φυσικού αερίου λόγω μη αποπληρωμής οφειλών ύψους 300 εκατ. από τους ιδιώτες ηλεκτροπαραγωγούς – πελάτες της. Tο Δ.Σ. της εταιρείας θα πρέπει να απαντήσει τη Δευτέρα στο δίλημμα αν θα αφήσει τη χώρα χωρίς αέριο και ακολούθως χωρίς ηλεκτρικό, αφού το 25% της ηλεκτροπαραγωγής στηρίζεται σε φυσικό αέριο ή θα προκαλέσει μια βίαιη χρεοκοπία των ιδιωτικών μονάδων ηλεκτροπαραγωγής, κατεβάζοντας τις στρόφιγγες αερίου και ζητώντας από τις τράπεζες την κατάπτωση των εγγυητικών τους επιστολών.

Τουρισμός: 30% – 50% λιγότερες οι νέες κρατήσεις

- Κάθετη πτώση εμφανίζουν τα μεγέθη του ελληνικού τουρισμού τη φετινή περίοδο, ενώ οι εκτιμήσεις για το υπόλοιπο της σεζόν παραμένουν δυσοίωνες. Οι ταξιδιωτικές εισπράξεις για το τρίμηνο Ιανουαρίου – Μαρτίου παρουσιάζουν μείωση της τάξης του 15,1% σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο πέρυσι. Οι αφίξεις ξένων τουριστών για το ίδιο διάστημα σημειώνουν πτώση κατά 11,2%. Οι κρατήσεις στα ελληνικά ξενοδοχεία εμφανίζουν διψήφιο ποσοστό μείωσης για το σύνολο της σεζόν. Ειδικά μετά τις εκλογές, ο ρυθμός των νέων κρατήσεων μειώθηκε σε ποσοστό από 30% έως 50%, ανάλογα με την περιοχή. Η μείωση της ζήτησης για διαμονή στα ενοικιαζόμενα δωμάτια και διαμερίσματα φθάνει μέχρι στιγμής στο 70%, ενώ την ίδια ώρα οι κρατήσεις στο γιότινγκ εμφανίζουν τον Μάιο πτώση της τάξης του 30% σε σχέση με τον ίδιο μήνα πέρυσι.

- Ακυρώσεις κρατήσεων από το εξωτερικό μετά το αποτέλεσμα της πρόσφατης εκλογικής αναμέτρησης καταγράφουν ακόμη και ξενοδοχεία υπερπολυτελείας στην Κρήτη από πιστούς πελάτες τους υψηλού εισοδηματικού επιπέδου. Μάλιστα, οι ξενοδόχοι φοβούνται τα χειρότερα αν δεν προκύψει σταθερή κυβέρνηση μετά και τις εκλογές.

- Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση ξενοδόχου, που δέχθηκε τηλέφωνο από συνεργάτη του, κάτοικο χώρας της Β. Αφρικής, ο οποίος προσφέρθηκε να τον φιλοξενήσει, αν χρειασθεί!

Χρηματιστήριο: Μαζική και προγραμματισμένη φυγή των ξένων

- Η ασύμμετρη πορεία του Χρηματιστηρίου Αθηνών (Χ.Α.) αμέσως μετά τις εκλογές της 6ης Μαΐου υποδηλώνει την τυπική χρεοκοπία της χώρας και την εξάντληση των δυνάμεων της ελληνικής επιχειρηματικής σκηνής που προετοιμάζονται για την επόμενη μέρα του ευρώ… Είναι η πρώτη προεκλογική συμπεριφορά του Χ.Α., από το 1980 μέχρι σήμερα, όπου η μαζική φυγή των ξένων, είτε κερδοσκοπικών κεφαλαίων είτε διεθνών οίκων, γίνεται προγραμματισμένα, χωρίς πανικό, με συνέπεια να απονευρώνουν και τις τελευταίες άμυνες του Χ.Α. Με συνολικές απώλειες 27,99% στο πεντάμηνο, το Χ.Α. έχει υπερκεράσει τις μισές απώλειες του 2011, οπότε είχαμε τη δεύτερη χειρότερη επίδοση (-51,88%) από το 1964.

- Ταυτόχρονα, η κεφαλαιοποίηση κατρακύλησε στα 19,5 δισ. ευρώ και αντιστοιχεί μόλις στο 9,75% του φετινού ΑΕΠ. Από το 2008 που ξεκινά η ύφεση στην Ελλάδα μέχρι και το τέλος του 2011 έχουν χαθεί περισσότερες από 22.000 θέσεις στις 265 εισηγμένες του Χρηματιστηρίου Αθηνών. Είναι αξιοσημείωτο ότι πολλές καθιέρωσαν τις υποχρεωτικές άδειες 2 και 3 ημερών εντός του μήνα άνευ αποδοχών, επιτυγχάνοντας μέση μείωση του κόστους εργασίας, που ξεπερνά το 10% και 15%.

- Mέσα στο διάστημα των 54 μηνών (από 31/10/2007), από τότε που άρχισε η πιστωτική κρίση στις ΗΠΑ μέχρι και σήμερα, έχει αφαιρεθεί λογιστικά από την αγορά το ιλιγγιώδες ποσό των 182,48 δισ. ευρώ που αντιστοιχεί σε πτώση 90,90%. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη κατάρρευση στη χρηματιστηριακή ιστορία, αφού έχουν διαγραφεί πλήρως τα οφέλη της αγοράς από την 11χρονη πορεία της Ελλάδας στη Ζώνη του Ευρώ, με τον Γενικό Δείκτη να έχει κατρακυλήσει στα επίπεδα του 1990 και την πλειονότητα των μετοχών να έχει επιστρέψει στα επίπεδα της διετίας 1988-1989. Να διευκρινίσουμε, δε, ότι τα 2/3 των σημερινών εισηγμένων δεν υπήρχαν στη δεκαετία του ’80, γεγονός που μεγεθύνει την οικονομική διάλυση κεφαλαιοποιήσεων και αποτιμήσεων στις ελληνικές μετοχές. Τέτοια μεγάλη πτώση δεν έχει καταγραφεί ποτέ άλλοτε στη χρηματιστηριακή ιστορία.

Νοσοκομεία: Ούτε σύριγγες ούτε γάζες ούτε φαγητό

- Ενα βήμα πριν από το κραχ βρίσκονται τα δημόσια νοσοκομεία της χώρας, που καλούνται να αντιμετωπίσουν την αυξημένη ζήτηση από τους πολίτες αλλά και τις ολοένα εντεινόμενες ελλείψεις προσωπικού και υλικών. Εν μέσω οικονομικής κρίσης, η διακοπή της χρηματοδότησης προς τη χώρα μας από τους δανειστές αλλά και η συσσώρευση χρεών του ΕΟΠΥΥ φέρνουν όλο και πιο κοντά την εφιαλτική εκτίμηση του πρώην υπουργού Υγείας κ. Ανδρ. Λοβέρδου, σύμφωνα με την οποία εάν δεν αντιμετωπιστεί η ύφεση, το επόμενο έτος θα κλείσει το 20% των δημόσιων νοσοκομείων.

- Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του υπ. Οικονομικών, τα χρέη των νοσοκομείων προς τους προμηθευτές τους έως και τον Απρίλιο ανέρχονταν στα 1,58 δισ. ευρώ. Ο ΕΟΠΥΥ χρωστά στο ΕΣΥ από το 2011 το ποσό των 1,7 δισ. (αφορά χρέη των Ταμείων που εντάχθηκαν στον Οργανισμό) και για τους πρώτους πέντε μήνες του 2012 περίπου 450 εκατ. Το αποτέλεσμα φαίνεται στην καθημερινή λειτουργία των νοσοκομείων: οι ελλείψεις απλών και φτηνών αναλώσιμων υγειονομικών υλικών, όπως γάντια, σύριγγες, γάζες κ.ά., έχει πλέον γίνει μόνιμη κατάσταση, που λύνεται συνήθως με «εσωτερικό» δανεισμό από νοσοκομείο σε νοσοκομείο ή με αγορές από κοντινά φαρμακεία. Προβλήματα παρατηρούνται ακόμα και στη σίτιση των νοσηλευόμενων ασθενών, αφού το τελευταίο διάστημα είναι όλο και πιο συχνά τα φαινόμενα νοσοκομείων που υποχρεώνουν σε «νηστεία» τους ασθενείς στο πλαίσιο της μείωσης δαπανών.

Ασφαλιστικά Ταμεία: Δύσκολη η καταβολή συντάξεων τον Ιούλιο

- Η αυξανόμενη ανεργία, η μείωση των μισθών και τα προβλήματα ρευστότητας στην αγορά, σε συνδυασμό με τα χρόνια και ανυπέρβλητα προβλήματα της δημόσιας διοίκησης, όπως είναι η καθυστέρηση στη μηχανογράφηση, έχουν εξαντλήσει τα αποθέματα στα ασφαλιστικά Ταμεία. Η όποια ωφέλεια από τη μείωση των συντάξεων εξανεμίστηκε, την ώρα που μια μονάδα αύξησης της ανεργίας προκαλεί για το ΙΚΑ απώλεια εσόδων 400 – 450 εκατ. ευρώ.

- Τα σοβαρότερα προβλήματα ενδέχεται να εκδηλωθούν ήδη από τον Ιούλιο με δυσκολία στην καταβολή των συντάξεων. Μόνο το ΙΚΑ θα χρειαστεί περίπου 1,5 δισ. ευρώ, πέραν της προβλεπόμενης χρηματοδότησης, για να πληρώσει τις συντάξεις του δεύτερου εξαμήνου, ενώ ΟΓΑ και ΟΑΕΕ θα χρειαστούν περίπου 800 εκατ. ευρώ. Τα δύο Ταμεία χορηγούν συντάξεις σε 2.200.000 δικαιούχους και θα λάβουν μέχρι τα τέλη του 2012 ποσό ύψους 8,5 δισ. από τον κρατικό προϋπολογισμό. Υπενθυμίζεται ότι ήδη από τον Απρίλιο καταβλήθηκε επιχορήγηση ύψους 2,3 δισ. για την κάλυψη των ταμειακών αναγκών του πρώτου τετραμήνου την ώρα που μόνο στον ΟΑΕΕ το 55% των ελεύθερων επαγγελματιών είχε διακόψει την καταβολή των εισφορών. Ταυτοχρόνως στα ύψη έχουν οδηγηθεί οι οφειλές των Ταμείων σε οργανισμούς και άλλους ασφαλιστικούς φορείς. Αυτού του τύπου ο εσωτερικός «δανεισμός» για το ΙΚΑ ανέρχεται στο ποσό των 7,5 δισ., ενώ παρά την αποδέσμευση του κλάδου υγείας, το χρέος προς τον κλάδο ασθενείας ξεπερνά τα 13 δισ.

Αγορά: «Νεκρή» η οικοδομή, ρεκόρ στα «λουκέτα»

- Τη χειρότερη περίοδο των τελευταίων τριών δεκαετιών, τουλάχιστον, βιώνει η αγορά ακινήτων. Παρά το γεγονός ότι οι τιμές των κατοικιών έχουν μειωθεί έως και κατά 50% από την έναρξη της οικονομικής κρίσης, εντούτοις η ζήτηση παραμένει αναιμική, η οικοδομική δραστηριότητα έχει υποχωρήσει κατά 75% από το 2007 και το 2012 πάμε για νέο αρνητικό ρεκόρ.

- Την ίδια ώρα, η αγορά «γονατίζει». Μόνο στον χώρο της ένδυσης/υπόδησης η συρρίκνωση έχει φτάσει στο 50% συγκριτικά με το 2007, με την αξία της να υπολογίζεται σε περίπου 3,5 δισ. ευρώ από 7 δισ. προ πενταετίας. Υπολογίζεται ότι τη διετία 2009-11, ο τζίρος υποχώρησε 30%. Στο μεταξύ, το 2011 λειτουργούσαν 68.000 λιγότερες μικρομεσαίες επιχειρήσεις έναντι του 2010, ενώ άλλες 63.000 βρίσκονται φέτος κοντά στο κλείσιμο. Σύμφωνα και με τα επίσημα στοιχεία, τα «λουκέτα» είναι περισσότερα πλέον από τις επιχειρήσεις που κάνουν έναρξη. Βάσει των στοιχείων της Γενικής Γραμματείας Εμπορίου, το α΄ τρίμηνο του 2012 άνοιξαν 8.361 επιχειρήσεις, ενώ το ίδιο διάστημα έκλεισαν 10.315 επιχειρήσεις, δηλαδή διέκοψαν τη λειτουργία τους 1.954 περισσότερες απ’ όσες ξεκίνησαν να λειτουργούν. Τέλος, ίλιγγο προκαλεί ο αριθμός των εμπορικών επιχειρήσεων που προσέφυγαν, μόνο την τελευταία διετία, στις διατάξεις του άρθρου 99. Ενδεικτικά: Ριντένκο, Γλου, Puma Hellas, Alex Pak, diana Χαρτοποιία Θράκης, Κου-Κου, Planet Home, Λ. Γαβαλάς, Φάννυ και Αlsinco.

Πηγή “Καθημερινή” της Κυριακής

Η επόμενη ημέρα

Δεν είναι του τύπου μου τα μελό, H πραγματικότητα όμως είναι αυτή που με αναγκάζει να γράψω αυτό το κείμενο. Δε με ενδιαφέρει ποιο πρόσωπο ή κόμμα θα αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας μετά την 17η Ιουνίου. Το μόνο που με ενδιαφέρει είναι η επόμενη μέρα, καθώς και οι ημέρες που θα την ακολουθήσουν. Και αυτό πιστεύω ότι πρέπει να είναι και το δίλημμα των εκλογών.

Αν η καταγγελία του μνημονίου,  η καταγγελία της δανειακής σύμβασης, ή και η έξοδός μας από τη ζώνη του ευρώ θα οδηγήσουν τη χώρα στην ανάκαμψη και η επόμενη ημέρα θα είναι μια καλύτερη ημέρα, τότε ΝΑΙ, να τους στείλουμε στον αγύριστο όλους. Και την Ε.Ε. και το ευρώ και το ΔΝΤ. Αρκεί να είμαστε σίγουροι ότι η επόμενη ημέρα θα είναι καλύτερη για μας.

Όμως αν η καταγγελία του μνημονίου οδηγήσει στην ακύρωση της δανειακής σύμβασης; Το πιο πιθανό τότε είναι η επόμενη ημέρα να είναι αυτή που  η χώρα ελλείψει ρευστότητας δε θα μπορεί να εξυπηρετήσει όχι μόνο το χρέος της, αλλά ούτε τις βασικές ανάγκες των πολιτών της, αφού η οικονομία μας συνεχίζει να είναι ελλειμματική. Και τότε η αμέσως επόμενη ημέρα θα είναι αυτή που η χώρα θα οδηγηθεί στην έξοδό της από τη ζώνη του ευρώ και την υιοθέτηση ενός υποτιμημένου εθνικού νομίσματος. Με δεδομένη τότε την αδυναμία του νομίσματος αυτού να ανταγωνιστεί το εισαγόμενο ευρώ από Έλληνες ή ξένους που θα σπεύσουν να "επενδύσουν" σε μια χώρα εξαθλιωμένων πολιτών, που για να επιβιώσουν θα ξεπουλήσουν τα πάντα, η δημόσια και ιδιωτική περιουσία θα εξανεμιστεί σε χρόνο ρεκόρ.

Ενδεχομένως η επόμενη ημέρα να είναι και η εξής: Αν επαληθευτούν οι Αμερικάνοι αναλυτές, το ευρώ δεν έχει μέλλον. Η ευρωζώνη οδεύει προς διάλυση. Εμείς σαν Έλληνες πρέπει να αναλογιστούμε που θα βρισκόμαστε όταν και αν η Ευρώπη βρεθεί ενώπιον της διάλυσης της Ευρωζώνης. Αν αυτό γίνει, εμείς θα είμαστε μέσα στην ομάδα που θα λάβει τις αποφάσεις, ή εκτός από αυτήν; Κι αν είμαστε εκτός ομάδας, οι υπόλοιποι εταίροι μας γιατί να σκεφτούν το δικό μας σπίτι όταν θα καίγεται το δικό τους; Ποια θα είναι η επόμενη ημέρα για εμάς αν η ευρωζώνη διαλυθεί συντεταγμένα με την Ελλάδα ως μέλος της και ποια θα είναι αν η Ελλάδα δε συμμετέχει στις αποφάσεις που θα παρθούν σε αυτή τη διαδικασία;

Η οργή μας για τους υπεύθυνους της εθνικής καταστροφής είναι ποταμός. Και είναι δίκαιο η οργή αυτή να εκφραστεί. Αλλά αυτή τη φορά πρέπει να αποσυνδέσουμε την οργή από την ψήφο. Τις περισσότερες φορές στη σύγχρονη ιστορία μας ψηφίζαμε κατά. Ποτέ δεν ψηφίσαμε υπέρ κάποιου προγράμματος, Πάντα ψηφίζαμε κατά κάποιου άλλου προγράμματος ή κατά κάποιου ή κάποιων προσώπων. Σήμερα η ψήφος μας πρέπει να είναι το όπλο μας με το οποίο θα βαδίσουμε στη μάχη εμείς και τα παιδιά μας. Και το όπλο μας πρέπει να είναι αποτελεσματικό. Γιατί κανένας δεν κέρδισε μάχη δίχως αποτελεσματικά όπλα, ή χρησιμοποιώντας τα με λάθος τρόπο.
Τα ερωτήμα είναι πολλά και κρίσιμα. Και δεν θα απαντηθούν με την ψήφο μας την 17η Ιουνίου. Δυστυχώς θα απαντηθούν αργότερα και ενδεχομένως πολύ αργότερα από την Κυριακή των εκλογών. Όμως οι απαντήσεις που θα προκύψουν, όσο σκληρές κι αν είναι, όσο κι αν θα καθορίσουν την επόμενη ημέρα και τις ημέρες που θα την ακολουθήσουν, θα εξαρτηθούν από εμάς και μόνο.

Η ευθύνη μας είναι τεράστια.

Ποιός είναι ο τραμπούκος;

Η πράξη του Η. Κασιδιάρη και η εν γένει συμπεριφορά του είναι κατακριτέα. Προσωπικά πιστεύω ότι πρέπει να τιμωρηθεί από τη δικαιοσύνη παραδειγματικά. Και κατ' επέκταση η κοινωνική απομόνωση της Χ.Α. πρέπει να είναι καθολική. Αυτοί οι τύποι πιστεύω ότι πρέπει να εξαφανιστούν από τον δημόσιο διάλογο και από την πολιτική.

Αυτό όμως που πρέπει να δούμε πιο σοβαρά είναι οι αιτίες που οδήγησαν τα πράγματα στο σημείο που βρίσκονται σήμερα. Πώς δηλαδή ο κος Κασιδιάρης και οι όμοιοί του θεωρούν αυτονόητο ότι μπορούν να χειροδικούν σε βάρος συμπολιτών τους και μάλιστα εκπροσώπων του Ελληνικού κοινοβουλίου.

Η υποκρισία των πολιτικών φορέων της χώρας και των ΜΜΕ περισσεύει όσον αφορά τη συγκεκριμένη πτυχή του εν λόγω περιστατικού. Σπεύδουν σύσσωμα τα κόμματα και οι δημοσιοΚΑΦΡΟΙ τους να καταδικάσουν τον κο Κασιδιάρη μετά το γεγονός, με μπροστάρηδες το ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ. Όταν επί τρία χρόνια περίπου μέλη του κοινοβουλίου δε μπορούν να εμφανιστούν πουθενά δημόσια. Όταν προπηλακίζονται από διάφορες ομάδες πολιτών, όταν η δικαιολογημένη αγανάκτηση των πολιτών χειραγωγείται και γίνεται αντικείμενο πολιτικής εκμετάλλευσης από την αριστερά και ειδικά από τον ΣΥΡΙΖΑ, όταν στοχοποιούνται στελέχη της κυβέρνησης, της αντιπολίτευσης, ή διαφόρων "επωνύμων" και οι πράξεις αυτές θεωρούνται από τον ΣΥΡΙΖΑ και από το ΠΑΜΕ έκφραση της λαϊκής οργής, είναι αυτονόητο ότι κάποια στιγμή τα πράγματα θα οδηγούνταν στο σημείο που βρίσκονται σήμερα. Ο λαός λέει ότι όπως έστρωσες θα κοιμηθείς. Έτσι λοιπόν όταν σπέρνεις βία, θα εισπράξεις βία. 

Το γαϊτανάκι της βίας έχει ως εξής: Κατ' αρχήν ο ΓΑΠ και η συμμορία του μεταξύ των άλλων εγκλημάτων τους, έβαλαν την Ελληνική κοινωνία στο λούκι του διχασμού, στρέφοντας τη μια κοινωνική ομάδα ενάντια στην άλλη, με σκοπό να επιβάλουν την πολιτική τους και την πολιτική των δανειστών και του ΔΝΤ. Αστυνομικοί εναντίων αγανακτισμένων, δημόσιοι υπάλληλοι εναντίων ιδιωτικών, εκπαιδευτικοί εναντίων δημοσίων υπαλλήλων, εφοριακοί εναντίων συναδέλφων τους σε άλλα υπουργεία, υπάλληλοι ιδιωτικού δικαίου εναντίων συναδέλφων τους δημοσίου δικαίου, δικαστικοί υπάλληλοι εναντίων υπαλλήλων ΟΤΑ, ταξιτζήδες και φορτηγατζήδες εναντίων των υπολοίπων, ναυτικοί εναντίων ξενοδοχοϋπαλλήλων, έμποροι εναντίων αγανακτισμένων, φαρμακοποιοί εναντίων ασφαλισμένων, γιατροί εναντίων ασθενών, κοκ. Η (αποδεδειγμένα πλέον) ανόητη πολιτική του ΓΑΠ και η συνέργεια των ΜΜΕ στην πολιτική αυτή, δημιούργησαν μια κατακερματισμένη κοινωνία που εκτός των άλλων έχει και οικονομικά εξαθλιωθεί.

Επόμενο ήταν διάφοροι φορείς, πολιτικοί και μη, να βρουν την ευκαιρία να καρπωθούν αυτό το διχαστικό πνεύμα που επικρατεί στην Ελληνική κοινωνία, άλλοτε προσπαθώντας να επιβάλλουν τη δική τους άποψη στις διάφορες κοινωνικές ομάδες και άλλοτε καπηλευόμενοι τις θέσεις μιας ή περισσότερων κοινωνικών ομάδων όταν τους βόλευε. Ειδικά ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ (μέσω του ΠΑΜΕ), έχουν μεγάλη προϋπηρεσία σε τέτοιες τακτικές, αφού οι συγκεκριμένοι φορείς ήταν πάντα κόμματα διαμαρτυρίας. Άρπαξαν λοιπόν την ευκαιρία που τους δόθηκε με αποτέλεσμα, να προπηλακίζονται διάφοροι επί τρια χρόνια. π.χ. Χατζηδάκης, Νταλάρας, Κακλαμάνης, Καστανίδης, Π. Ζούνη και τόσοι άλλοι. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις ο ΣΥΡΙΖΑ (όταν το έκανε), καταδίκαζε χαλαρά αυτά τα φαινόμενα ενώ πάντοτε τα απέδιδε στη λαϊκή οργή και στην δίκαιη αγανάκτηση του κόσμου.

Τώρα ξαφνικά που ένα μέλος της Χρυσής Αυγής έκανε ακριβώς αυτό που κάνουν διάφορα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ επί τρία χρόνια, είναι προσβολή για τη δημοκρατία και τους θεσμούς. Ξύπνησε μέχρι και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας από το λήθαργό του. Οι δημοσιοΚΑΦΡΟΙ "εξαγριώθηκαν" και ολόκληρος ο πολιτικός κόσμος της χώρας ρίχνει στον καιάδα τον Η. Κασιδιάρη, ενώ τα κόμματα προσπαθούν να καρπωθούν τις τυχόν εκλογικές απώλειες που θα έχει η Χρυσή Αυγή λόγω της πράξης του στελέχους της. Δεν λέει όμως κανείς ποιός έδωσε το δικαίωμα στον κο Κασιδιάρη να άγεται και να φέρεται ως τραμπούκος. Και ποίος προετοίμασε το έδαφος για τη δράση των τραμπούκων.

Συμφωνώ ότι η πράξη του κου Κασιδιάρη είναι πράξη τραμπούκου αλλά θεωρώντας (ακόμη) ότι ζω σε μια δημοκρατική και ευνομούμενη χώρα, περιμένω να μου εξηγήσει κάποιος γιατί είναι τραμπούκος ο κος Κασιδιάρης και όχι ο κος Τατσόπουλος ή τα διάφορα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ που κατά καιρούς επιτίθενται άλλοτε με κουκούλες και άλλοτε με τη μάσκα του αγανακτισμένου σε μέλη του Ελληνικού κοινοβουλίου.

Διερωτώμαι λοιπόν ποιος είναι ο τραμπούκος.

- Είναι ο Η. Κασιδιάρης που πλάκωσε στο ξύλο τη Λ. Κανέλη;

- Είναι η Λ. Κανέλλη που συχνά προσβάλει τους συνομιλητές της κρατώντας ταυτόχρονα το τσιγάρο της στο χέρι αγνοώντας και τους νόμους του κράτους;

- Είναι ο κος Τατσόπουλος που απειλεί και επιτίθεται στους συνομιλητές του στον αέρα;

- Είναι οι διάφοροι μεγαλο-δημοδιοΚΑΦΡΟΙ που επιθυμούν διακαώς να έχουν στα παράθυρά τους διάφορους να πλακώνονται για να κάνουν νούμερα και για να διαμορφώνουν συνειδήσεις;

- Είναι οι διάφοροι συνπολίτες μου που προπηλακίζουν όποιον πολιτικό βρουν μπροστά τους ένεκα της αγανάκτησής τους;

- Είναι οι δικαστικοί που ενώ έκαναν δέκα χρόνια να ασκήσουν δίωξη στον Α. Τσοχατζόπουλο, άσκησαν δίωξη στον Η. Κασιδιάρη σε μισή ώρα;

- Είναι η αστυνομία που κάνει ή δεν κάνει επιλεκτικά τη δουλειά της ανάλογα με τον ποιο έχει απέναντί της;

- Είναι οι πολιτικοί που ασκούν βία πάνω μας μέσω επιλογών και πολιτικών για τις οποίες δεν τους δώσαμε εντολή;

Και τόσοι άλλοι που αν συνεχίσω να τους απαριθμώ δεν έχουν τελειωμό.

Τελικά μήπως η κοινωνία μας έχει μεταβλήθεί σε κοινωνία τραμπούκων; Μήπως είμαστε τελικά και θύματα και θύτες όπως οι μονομάχοι σε ρωμαϊκή αρένα; (Παράδειγμα ο 24χρονος φοιτητής στην Παιανία).

Αναρωτηθείτε.

Βαρουφάκης:Τι στο διάβολο κάνετε στην Ισπανία;

Το παράδειγμα της Ισπανίας χρησιμοποιεί ο γνωστός οικονομολόγος Γιάννης Βαρουφάκης, εξαπολύοντας δριμεία κριτική στους Ευρωπαίους ηγέτες.

Ο κ Βαρουφάκης μέσω του άρθρου του στο περιοδικό «HOT DOC», αναρωτιέται πως οι «γελοίες πολιτικές αποφάσεις» και οι «αγορές» οδήγησαν μια χώρα στο χείλος της καταστροφής.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο:

«Καλά εμείς. Έστω ότι είμαστε φοροφυγάδες, διεφθαρμένοι, τεμπέληδες, ελλειμματικοί από την κούνια, Ελληνάρες που απαιτούμε να ζούμε από τον ιδρώτα των λαών που παράγουν. Οι Ισπανοί όμως; Εκείνοι τι φταίνε;

- Η Ισπανία δεν είχε πλεονασματικό προϋπολογισμό λίγο πριν ξεσπάσει η κρίση;

- Η Ισπανία δεν είχε χρέος κατά πολύ χαμηλότερο της Γερμανίας λίγο πριν ξεσπάσει η κρίση;

- Η Ισπανία δεν ήταν εκείνη που πέτυχε να κάνει τους μόνους πλεονασματικούς Ολυμπιακούς Αγώνες της Ιστορίας, αφήνοντας πίσω τους μια Μπαρτσελόνα χάρμα ιδέσθαι;

- Η Ισπανία δεν ήταν εκείνη που, με παράδειγμα τη Zara, απέδειξε ότι η Ευρώπη μπορεί να παράγει προϊόντα υφαντουργίας χωρίς να χρειάζεται να μεταφέρει τις θέσεις εργασίας στην Άπω Ανατολή;

- Η Ισπανία δεν προσέφερε στη Volkswagen τα πιο επικερδή εργοστάσιά της στην Ευρώπη (εκείνα της Seat);

Κι όμως, η χώρα αυτή βρίσκεται σήμερα στην ίδια μαύρη τρύπα με εμάς. Πώς είναι κάτι τέτοιο δυνατόν, αν η κρίση οφείλεται σε κακοδαιμονίες που, δίχως αμφιβολία, χαρακτηρίζουν την Ελλάδα αλλά σε καμία των περιπτώσεων την Ισπανία;

Για μια στιγμή ας ξεχάσουμε τα δικά μας και ας αναλογιστούμε το δράμα που εκτυλίσσεται στην Ισπανία (όχι μόνο από αλληλεγγύη προς τον συμπαθή λαό της δυτικής Μεσογείου, αλλά γιατί έτσι θα καταλάβουμε καλύτερα τι μας συμβαίνει κι εμάς τώρα, αυτή τη στιγμή):

Από πέρσι το καλοκαίρι, οι ζημίες των ανόητων ισπανικών ιδιωτικών τραπεζών (που προκλήθηκαν από τζόγο στην αγορά ακινήτων) έχουν μεταφερθεί στους ώμους του ισπανικού δημοσίου, με αποτέλεσμα την ουσιαστική εκπαραθύρωση του τελευταίου από τις «αγορές».

Για να μην αναγκαστεί η EE να παραδεχθεί ότι η Ισπανία είναι η τέταρτη χώρα που «καταπίπτει», αποφασίστηκε η εξής παρανοϊκή «λύση»:

1: Η ΕΚΤ θα δέχεται ό,τι παλιόχαρτο της φέρνουν οι ισπανικές τράπεζες ως «εχέγγυο» και έτσι θα τις δανείσει πάνω από 300 δις με επιτόκιο 1%.

2: Επειδή αυτά τα χρήματα αποτελούν δανεικά, και με τα δανεικά δεν αποφεύγεται μια πτώχευση (παρά μόνο αναβάλλεται), το ισπανικό κράτος θα δανειστεί κι άλλα χρήματα (από το EFSF) με επιτόκιο περί το 4% για να τα χαρίσει στις τράπεζες (στο πλαίσιο της επανακεφαλαιοποίησης) – χωρίς βέβαια να λάβει κοινές μετοχές (κάτι που αποτελεί κατάφωρη παραβίαση των κανόνων του… καπιταλισμού).

3: Λόγω όμως του 2, το ισπανικό κράτος σπρώχνεται βαθύτερα στην πτώχευση. Για να μην βουλιάξει άμεσα, σκέφτηκαν το εξής σοφό: Οι τράπεζες, την ίδια ώρα που θα παίρνουν δανεικά (κι αγύριστα) από το ισπανικό κράτος, θα του δανείζουν με επιτόκια 6% μέρος των δανεικών που παίρνουν από την ΕΚΤ με επιτόκιο 1%.

Κατανοείτε τι σημαίνουν τα παραπάνω;

Οι πτωχευμένες τράπεζες πρώτα μετέφεραν τις ζημίες τους στο ισπανικό κράτος, οδηγώντας το στην πτώχευση, κατόπιν εξασφάλισαν τόνους δανείων από την ΕΚΤ (με επιτόκιο 1%), μετά δάνεισαν ένα μέρος αυτών των χρημάτων στο… ισπανικό δημόσιο (με επιτόκιο 6%) και, παράλληλα, δανείζονται από το ισπανικό δημόσιο κι άλλα χρήμα τα οποία ο Ισπανός φορολογούμενος δανείζεται από το EFSF.

Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ο απαράβατος όρος για να επιτραπεί στην Ισπανία αυτή η «λύση» είναι η επιβολή λιτότητας, που θα συρρικνώσει κι άλλο το εθνικό εισόδημα, από το οποίο το κράτος θα πρέπει να αντλήσει τους φόρους που απαιτούνται για την αποπληρωμή όλων αυτών των δανείων που έχει φορτωθεί ο ισπανικός λαός εκ μέρους των τραπεζιτών.

Όταν, λοιπόν, Ευρωπαίοι συνάδελφοι, δημοσιογράφοι και πολιτικοί, δακτυλοδείχνουν την Ελλάδα επειδή τόλμησε να πει όχι στο ευρωπαϊκό «σχέδιο» καταπολέμησης της κρίσης, τους απαντώ χωρίς περιστροφές:

Θα παραδεχθώ ό,τι θέλετε, αλλά μόνο όταν μου εξηγήσετε, στη βάση του Ορθού Λόγου, «τι στο διάβολο κάνετε στην Ισπανία;».

Πηγή

Η επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου

Το απόλυτο χάος. Ξύλο Κασιδιάρη - Κανέλλη on air στον Ant1.

Έχουμε καταντήσει ζώα σε όλα τα επίπεδα. Και η αριστερά και η δεξιά και τα άκρα κα το κέντρο. Αν η πολιτική ζωή της χώρας είναι καθρέφτης της κοινωνίας, είμαστε καταδικασμένοι και δε σωζόμαστε ούτε με μνημόνια ούτε με αντιμνημόνια ούτε με ευρώ ούτε με δραχμή. Δεν έχει πλέον κανένα νόημα η όποια ιδεολογία, ή όποια αντιπαράθεση, ο όποιος νόμος, το όποιο πολίτευμα και η όποια προσπάθεια. Δεν έχει κανένα μέλλον αυτή η χώρα και εμείς μαζί της.

Η απόλυτη απογοήτευση και το απόλυτο τέλμα.

Δείτε το video ...

Οι κουκουλοφόροι επιστρέφουν ;

- Η πιο κάτω επιστολή στάλθηκε από τον κ. Τζίμερο προς την κα. Μέρκελ. Δείτε τις ομοιότητες όσων υποστηρίζει ο κος Τζήμερος με όσα υποστήριζε ο ΓΑΠ για τη χώρα του πριν τη ρίξει στην αρένα του ΔΝΤ.

- Δείτε πως αυτοί οι τύποι συνεχίζουν να προσβάλουν τη χώρα που τους γέννησε τους ανέχθηκε και τους ανέδειξε (παρόλη την αποδεδειγμένη ανικανότητά τους). Προσέξτε το γεγονός ότι ο κος Τζήμερος ενώ αναφέρει ότι υπάρχουν δύο Ελλάδες, η μία της δουλειάς και της εντιμότητας και η άλλη της μίζας και των λαμογίων, στην ουσία σε όλη τν επιστολή του περιγράφει μόνο τη δεύτερη Ελλάδα.

- Όχι τυχαία νομίζω. Και επίσης δε νομίζω πως από αμέλεια αγνοεί το κακό που κάνει στη χώρα μας εμφανιζόμενος ως σκληρός επικριτής αυτής και των συνπατριωτών του. Αναγνωρίζω ότι σε πολλά από όσα αναφέρει ο κος Τζήμερος στην επιστολή του έχει δίκηο, αυτό ομως δεν τον δικαιολογεί όταν καταφέρεται έτσι κατά της Ελλάδας και των Ελλήνων την ώρα που η χώρα βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση.

- Θυμίζει άλλες εποχές της ιστορίας μας η επιστολή του κου Τζήμερου. Εποχές που και οι ίδιοι οι Γερμανοί θέλουν να ξεχάσουν. Θυμίζει κάτι θλιβερά ανθρωπάκια που όταν οι κατακτητές μπήκαν στην Αθήνα το 1941, έσπευσαν πρώτοι να συνεργαστούν μαζί τους κατηγορώντας και προδίδοντας τη χώρα τους και τους συνπατριώτες τους. Θυμίζει ανθρώπους με κουκούλες. Ας το σκεφτεί αυτό ο κος Τζήμερος, αλλά ας σκεφτεί και το τέλος αυτών των υπανθρώπων υποτιθέμενων Ελλήνων.

Διαβάστε την επιστολή:

Εξοχότατη,

Σας ευχαριστούμε για τις προσπάθειες που κάνετε να προσφέρετε αίμα στην Ελλάδα, για να βγει από την εντατική, αλλά, όπως διαπιστώνετε κάθε μέρα, δεν θα έχουν κανένα αποτέλεσμα αν δεν αντιμετωπιστεί πρώτα η αιμορραγία: το διεφθαρμένο, σπάταλο, και εχθρικό σε κάθε προσπάθεια παραγωγής, κράτος. Αν δεν έχετε βρεθεί σε ελληνική υπηρεσία ζητώντας ένα οποιοδήποτε πιστοποιητικό δεν μπορείτε να φανταστείτε ούτε τον βαθμό της διαφθοράς ούτε την έκταση του παραλογισμού αυτού του καφκικού μηχανισμού. Το κράτος αυτό που αποτελείται κατά κύριο λόγο από τους πρώην αφισοκολλητές των δύο κομμάτων τρώει, όπως ο γύπας στην τραγωδία του Αισχύλου «Προμηθέας Δεσμώτης», τα σπλάχνα του παραγωγικού δυναμικού αυτής της χώρας.

Θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι υπάρχουν δύο Ελλάδες: Ελλάδα δεν είναι μόνο οι απατεώνες πολιτικοί και οι γραφειοκράτες που μας έχουν κάνει να ντρεπόμαστε για τη χώρα μας. Η Ελλάδα έχει ένα τεράστιο δυναμικό ευφυών, δημιουργικών, εργατικών και ηθικών ανθρώπων που στραγγαλίζονται κάθε μέρα από την κομματική μαφία. Αν στην Ιταλία η Μαφία έχει συναλλαγές με το κράτος, στην Ελλάδα, Μαφία είναι το ίδιο το κράτος! Όλα αυτά τα χρόνια, οι πολιτικοί σε συνεργασία με τους εργολάβους δημοσίων έργων που είναι παράλληλα ιδιοκτήτες των ΜΜΕ, κλέβουν ασύστολα τις επιδοτήσεις της Ε.Ε. και τους φόρους όσων Ελλήνων δεν μπορούν να φοροδιαφύγουν, ενώ προσφέρουν εξοργιστική ασυλία σε κάθε γκάγκστερ του συναφιού τους.

Τι θα κάνατε εσείς αν ακούγατε τον εφοριακό που ήρθε στην επιχείρησή σας για έλεγχο και τα βρήκε όλα άψογα, να σας λέει ότι είναι αδύνατον να γυρίσει στην εφορία με «άδεια χέρια» και ότι πρέπει οπωσδήποτε να γράψει πρόστιμο και να πάρει κι αυτός τη μίζα του; Κι όμως, υπάρχουν πολλοί πρώην δημόσιοι υπάλληλοι που παραιτήθηκαν γιατί δεν άντεχαν να περνούν όλη τη ζωή τους σε ένα γραφείο χωρίς να κάνουν απολύτως τίποτε, παρά μόνο ρουσφέτια διορισμών και παρανομιών με την ευλογία του πολιτικού τους προϊσταμένου!

Δεν υπάρχει ούτε ένας τομέας σήμερα στην Ελλάδα που να θυμίζει δυτικοευρωπαϊκή χώρα. Η Παιδεία, το μέλλον κάθε χώρας είναι πεδίο αισχρής συναλλαγής καθώς οι φοιτητές με νόμο του Ανδρέα Παπανδρέου που μόλις τώρα καταργήθηκε, ψήφιζαν για τους Πρυτάνεις και πουλούσαν τις ψήφους τους με αντάλλαγμα τα θέματα στις εξετάσεις και τις θέσεις για τις διδακτορικές διατριβές.

Οι αγρότες όλα αυτά τα χρόνια, με πολιτική κάλυψη, εξαπατούσαν την Ε.Ε εμφανίζοντας εκτάσεις που δεν καλλιεργούσαν και ψεύτικη παραγωγή για να εισπράττουν τις επιδοτήσεις, ενώ τα χρήματα των Ευρωπαίων φορολογουμένων αντί να αξιοποιηθούν στην αναμόρφωση των καλλιεργειών και στον εκσυγχρονισμό της παραγωγής γινόντουσαν πολυτελή αυτοκίνητα και γλέντια στα νυχτερινά κέντρα της επαρχίας.

Σε ένα τέτοιο όργιο παρανομίας δεν είναι καθόλου περίεργο που ο μεγαλύτερος παράνομος στην Ελλάδα είναι το ίδιο το κράτος μη εφαρμόζοντας τους νόμους που το ίδιο ψηφίζει. Δεν πληρώνει ποτέ εμπρόθεσμα, οδηγώντας επιχειρήσεις σε κλείσιμο και επιχειρηματίες στην αυτοκτονία (κυριολεκτικά: αναφέρομαι σε πραγματικά περιστατικά) δεν τηρεί τις συμφωνίες του, δεν επιστρέφει το ΦΠΑ (χρωστάει αυτή τη στιγμή 6 δις ευρώ) ενώ αν κάποιος πολίτης στραφεί νομικά εναντίον του εξοντώνεται οικονομικά από την «Δικαιοσύνη» η οποία χρειάζεται 20 περίπου χρόνια για να ολοκληρώσει μια απλή αίτηση αποζημίωσης.

Ξέρετε ότι υπάρχουν ιδιωτικές εκτάσεις που το κράτος έχει δεσμεύσει για απαλλοτρίωση το 1990 και ακόμα δεν έχει αποζημιώσει τους ιδιοκτήτες της, παρότι υπάρχει νόμος που το υποχρεώνει να το κάνει; Ταυτόχρονα εδώ και χρόνια, τις δημόσιες εκτάσεις τις οικειοποιούνται και τις πωλούν συμμορίες κρατικών υπαλλήλων στις πολεοδομίες και τις δασικές υπηρεσίες σε συνεργασία με επίορκους δικηγόρους, συμβολαιογράφους και πολιτικούς «νονούς».

Είναι τόσο μεγάλα τα έσοδα των διεφθαρμένων κρατικών λειτουργών που διευθυντές εφοριών με πολύ «ψωμί» αφού πρώτα έτρωγαν όσα μπορούσαν, λίγο πριν συνταξιοδοτηθούν έβγαζαν στη δημοπρασία τη θέση τους την οποία πουλούσαν σε όποιον διευθυντή «φτωχής» εφορίας έδινε την μεγαλύτερη προσφορά! Τυπικά η πώληση καλύπτονταν με αμοιβαία μετάθεση.

Κανένας ηθικός και αξιοπρεπής άνθρωπος δεν δέχεται να εργαστεί σε τέτοιο περιβάλλον. Έτσι, ο Δημόσιος Τομέας καταλήφθηκε από τους κομματικούς στρατούς οι οποίοι, ανεξάρτητα από το κόμμα στο οποίο ανήκουν, έχουν κοινά χαρακτηριστικά: θεωρούν ότι πληρώνονται επειδή υποστηρίζουν τον βουλευτή που τους διόρισε και όχι επειδή οφείλουν να προσφέρουν υπηρεσίες στο κοινό οι περισσότεροι είναι αμόρφωτοι και χαμηλής νοημοσύνης, χωρίς καμία ικανότητα αλλά και διάθεση για εργασία έχοντας στενή επαφή με την εξουσία λειτουργούν υπεράνω νόμων και αισθάνονται πως ό,τι κι αν κάνουν οι πολιτικοί φίλοι τους θα τους καλύψουν οι πιο πονηροί από αυτούς εκμεταλλεύονται την πολυνομία και τη δαιδαλώδη γραφειοκρατία για να στήσουν συμμορίες κλοπής εκατομμυρίων από τα ταμεία του Δημοσίου ενώ οι λιγότερο δικτυωμένοι απαιτούν από τους πολίτες χρήματα απλώς και μόνο για να κάνουν τη δουλειά τους. Αυτό τον παράνομο, αλλά ευρύτατα διαδεδομένο χρηματισμό ο λαός τον βάφτισε «γρηγορόσημο». Αν δεν πληρωθεί στον υπάλληλο, η υπόθεση του πολίτη θα αφεθεί να λιμνάσει στο απέραντο τέλμα της γραφειοκρατίας για χρόνια ή και δεκαετίες!

Είναι προφανές ότι το ΣΥΜΦΕΡΟΝ του πολιτικού κόσμου είναι να διατηρεί αυτό το καθεστώς εκβιασμών και παρανομίας. Δύο περιπτώσεις, τα αυθαίρετα και οι φοροδιαφυγή είναι case studies. Επιτρέψτε μου, να αναφερθώ εκτενέστερα, γιατί η ουσία κρύβεται και στις λεπτομέρειες.

Αυθαίρετα

Στην Ελλάδα ουδέποτε υπήρξε χωροταξικός σχεδιασμός. Τα πρώτα αυθαίρετα χτίστηκαν μετά τον εμφύλιο, στη δεκαετία του ’50 κυρίως από κυνηγημένους αριστερούς που έφυγαν από την επαρχία και προσπαθούσαν να φτιάξουν τη ζωή τους όπως – όπως στην ανωνυμία της Αθήνας. Όμως στη συνέχεια αυθαίρετα έχτιζαν οι πάντες, παντού: σε παραλίες, σε δάση, σε δημόσια γη, σε καμένες εκτάσεις, ή καταπατώντας ιδιοκτησίες άλλων που δεν μπορούσαν να ελέγχουν συχνά τα οικόπεδά τους διότι ήταν π.χ. μετανάστες στην Αμερική. Πολλά από αυτά εξυπηρετούν πραγματικές οικιστικές ανάγκες: η Αθήνα του 2011 προφανώς δεν μπορεί να έχει τα όρια της Αθήνας του 1950 και ο πλεονάζων πληθυσμός κάπου θα πρέπει να στεγαστεί. Ποτέ όμως το επίσημο κράτος δεν όρισε πού και πώς μπορείς να χτίσεις και πού όχι. Η Ελλάδα είναι άλλωστε η μοναδική χώρα της Ε.Ε. που δεν διαθέτει ακόμα Εθνικό Κτηματολόγιο. Κάθε φορά, μάλιστα που κάποιος πολιτικός, μεμονωμένα, αναλάμβανε σχετική πρωτοβουλία, όπως το 1983 ο αείμνηστος Αντώνης Τρίτσης, αποπέμπονταν από την κυβέρνηση. Παράξενο; Καθόλου! Τα αυθαίρετα είναι εδώ και 30 χρόνια μια τεράστια βιομηχανία με πολλά δις ευρώ ετήσιο τζίρο – φυσικά μαύρο, τον οποίο καρπώνονται οι συμμορίες σε πολεοδομίες, νομαρχίες, Δήμους, Δασαρχεία, Υπηρεσίες Ηλεκτρισμού, Ύδρευσης, Αποχέτευσης κ.λ.π. για να κάνουν τα «στραβά μάτια».

Μάλιστα, σε περιοχές αυθαιρέτων, υπάρχουν και διαφημίσεις μεσολαβητών που θα «κανονίσουν το θέμα» με την ΔΕΗ την ΕΥΔΑΠ κ.λ.π.! Αλλά και το ίδιο το κράτος χρησιμοποιεί τους αυθαίρετους οικιστές ως ομήρους κάθε φορά που χρειάζεται πρόσθετα έσοδα. Σύμφωνα με τον νόμο Τρίτση του 1983 καθορίζονταν με σαφήνεια και αυστηρότητα οι όροι νομιμοποίησης των μέχρι τότε αυθαιρέτων ενώ όλα τα αυθαίρετα από εκείνη την ημερομηνία και μετά, θεωρούνται κατεδαφιστέα. Όμως από το 1983 έχει υπολογιστεί ότι μόνο στην Αττική έχουν χτιστεί 100.000 αυθαίρετα. Πόσα κατεδαφίστηκαν; Κανένα! Κάθε 5-6 χρόνια παίζεται το ίδιο έργο: μια κυβέρνηση που χρειάζεται χρήματα λέει «ως εδώ, πληρώστε για να σώσετε τα σπίτια σας, αλλά από δω και μπρος όλα θα κατεδαφίζονται». Ακόμα και η σημερινή «εκσυγχρονιστική», υποτίθεται κυβέρνηση το ίδιο ακριβώς έκανε: δημιούργησε τον Απρίλιο του 2010 μια υπηρεσία κατεδαφίσεως αυθαιρέτων, η οποία πήγε με τον πρωθυπουργό επικεφαλής και με όλα τα τηλεοπτικά συνεργεία και κατεδάφισε ένα νυχτερινό κέντρο! Αυτό ήταν όλο! Στη συνέχεια σκέφτηκαν ότι χρειάζονται χρήματα και επανέλαβαν το ίδιο κόλπο με τους ιδιοκτήτες αυθαιρέτων: πληρώστε για να μην σας ενοχλήσουμε! Μάλιστα είναι τέτοια η ξεφτίλα και του επίσημου Κράτους, που σε όσους πληρώσουν δεν θα δώσουν χαρτιά νομιμοποίησης, αλλά αναστολή κατεδάφισης για 30 χρόνια! Και μέσα σ’ όλα αυτά έρχεται μια απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας που θεωρεί όλα τα αυθαίρετα μετά τον νόμο Τρίτση του 1983 κατεδαφιστέα και αντισυνταγματικούς τους νόμους όλων των ετών από το 1983 και έπειτα που τα νομιμοποιούσαν έναντι είσπραξης προστίμου! Η απόλυτη σχιζοφρένεια!

Φοροδιαφυγή

Σε όλον τον πολιτισμένο κόσμο, φόρους πληρώνεις όχι επειδή το όρισε ο Μωυσής με τις 10 εντολές, αλλά για να χρηματοδοτείς τις Δημόσιες Υπηρεσίες οι οποίες υποτίθεται εξυπηρετούν και προστατεύουν τον πολίτη. Στην Ελλάδα, σύμφωνα με επίσημες έρευνες, το 85% των φόρων καταλήγουν σε παράνομους διορισμούς σπατάλες και μίζες. Ένας δρόμος κοστίζει 6 φορές περισσότερο απ’ όσο ένας αντίστοιχος των ίδιων προδιαγραφών σε κάποιο άλλο κράτος της Ε.Ε. Όσο για το τι είδους Υπηρεσίες προσφέρονται στους πολίτες, έχω ήδη γράψει αρκετά. Το ίδιο το φορολογικό είναι τερατωδώς άδικο, παράλογο και αντιφατικό, και σαν να μην φτάνουν όλα αυτά αλλάζει κάθε λίγους μήνες (μέσα στο 2011 ψηφίστηκαν 11 φορολογικά νομοσχέδια!). Οι εφοριακοί και να θέλουν δεν μπορούν να μάθουν όλες αυτές τις αλλαγές, ενώ ο ο πολίτης αισθάνεται όπως κάθε θύμα ένοπλης συμμορίας εκβιαστών: πρέπει να πληρώσει γιατί το Κράτος θα του κάνει κακό αν δεν πληρώσει, ξέροντας ότι τα χρήματά του θα καταλήξουν στις τσέπες των φίλων του κόμματος και στις βίλες των πολιτικών.

Επίσης πρέπει να κρατήσεις χρήματα για να πληρώσεις τον εφοριακό που θα σου κάνει έλεγχο, τον γιατρό που θα σε εγχειρήσει, τον υπάλληλο που θα σε «εξυπηρετήσει». Έτσι η φοροδιαφυγή έχει και λογικό και ηθικό έρεισμα, σαν τα χρήματα που αρνείται να δώσει ένας Σικελός στην Μαφία. Επίσης, η κυρίαρχη ιδεολογία που επέβαλαν το ΠΑΣΟΚ, τα σταλινικά κόμματα της αριστεράς, αλλά ασπάσθηκε και η λαϊκίζουσα Νέα Δημοκρατία είναι πως επιχειρηματίας = εχθρός του λαού και κέρδος = κλοπή. Σε κανένα άλλο μέρος της Ευρώπης (τουλάχιστον) το επιχειρείν δεν αντιμετωπίζεται με τέτοια εμφανή εχθρότητα.

Η πολυνομία, οι 100 φορείς που είναι αρμόδιοι και θα πρέπει να πάρεις τις υπογραφές τους για να φτιάξεις έναν στάβλο, τα στελέχη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης που αντιτίθενται σε οτιδήποτε χαλάει τη νιρβάνα τους, οι οικολόγοι που θα ανακαλύψουν ότι οι έλικες των ανεμογεννητριών ενοχλούν τις μέλισσες (ναι, έτσι έγινε!) και θα καταθέσουν προσφυγή, τα δικαστήρια που για να μην φανούν «φίλοι του κεφαλαίου» θα διατάξουν αναστολή των εργασιών έχουν διώξει δισεκατομμύρια επενδύσεων από αυτή τη χώρα. Όσες επιχειρήσεις καταφέρνουν και λειτουργούν υφίστανται διαρκή πόλεμο από την απίστευτα παράλογη νομοθεσία (μπορώ να σας ενημερώσω για εκατοντάδες νόμους που θα ζήλευε κι ο Ιονέσκο!) τους ελεγκτές που θέλουν το λάδωμά τους, ενώ το θεσμικό πλαίσιο, που αλλάζει συνεχώς, δεν τους αφήνει να ξέρουν τι θα ξημερώσει αύριο. Επιπλέον, αντί η κυβέρνηση να επιβραβεύει όσους δηλώνουν τα εισοδήματά τους, τους απομυζεί κάθε φορά που χρειάζεται έσοδα με έκτακτους φόρους, απίθανες εισφορές και ληστρικά ποσοστά φορολόγησης. Είναι χαρακτηριστικό το απόλυτα ανήθικο και βλακώδες, μακροοικονομικά, σύστημα της «περαίωσης» – ελληνική πατέντα: επειδή το Κράτος δεν μπορεί ούτε να εισπράξει ούτε να ελέγξει, κάθε 2-3 χρόνια λέει στους φορολογούμενους: ελάτε να πληρώσετε ένα ποσό για κάθε έτος και δεν θα σας ελέγξουμε! Αλλά αυτή θα είναι η τελευταία φορά που το κάνουμε αυτό. Το κάνουν κάθε 2-3 χρόνια!

Είναι προφανές ότι όσοι έχουν αποκρύψει μεγάλα εισοδήματα πληρώνουν ευχαρίστως, όσοι έχουν κρύψει λίγα πληρώνουν με δυσφορία, ενώ όσοι δήλωσαν τα πάντα αισθάνονται ακόμα μια φορά εξαπατημένοι, ενώ έχουν επιπλέον και τον φόβο του ελέγχου που δεν υπάρχει περίπτωση να φύγει χωρίς «κάτι να πάρει». Ουσιαστικά, το ίδιο το κράτος σε ωθεί στη φοροδιαφυγή. Κι όμως το να πιαστούν οι κραυγαλέες τουλάχιστον περιπτώσεις (μεγαλογιατροί, μεγαλοδικηγόροι, ελεύθεροι επαγγελματίες, συνδικαλιστές) είναι πάρα πολύ απλό: αρκεί η διασταύρωση των περιουσιακών στοιχείων με τις φορολογικές δηλώσεις και το άνοιγμα των τραπεζικών λογαριασμών.

Γιατί δεν το αποφασίζει καμία κυβέρνηση; Διότι πολύ δύσκολα θα αποφύγουν το άνοιγμα και των δικών τους λογαριασμών! Οπότε θα ξηλωθεί όλο το πουλόβερ της διαφθοράς και της διαπλοκής! Είναι χαρακτηριστικό ότι όταν ένας δημοσιογράφος άρχισε να βιντεοσκοπεί με κρυφή κάμερα περιπτώσεις διαφθοράς κρατικών λειτουργών, η Βουλή αντέδρασε με πρωτοφανή ταχύτητα ψηφίζοντας νόμο που απαγορεύει την δημοσιοποίηση αυτού του υλικού, ορίζει ότι τα δικαστήρια δεν θα το λαμβάνουν υπόψη και τιμωρεί τον δημοσιογράφο για παράνομη δημοσιοποίηση προσωπικών δεδομένων! Αν μάλιστα η δημοσιογραφική έρευνα ενοχλήσει περισσότερο, η λύση είναι η δολοφονία, όπως συνέβη πρόσφατα με τον αμφιλεγόμενο αλλά ενοχλητικό για πολλούς Σ. Γκιόλια. Μόλις τώρα, η είσοδος μηχανογραφικών συστημάτων σε κάποιους τομείς της Δημόσιας Διοίκησης (οι περισσότερες Υπηρεσίες δεν διαθέτουν καν μηχανογράφηση) αποκάλυψε απίστευτα πράγματα. 4500 πεθαμένοι (κάποιοι από το 1975!) συνέχιζαν να πληρώνονται! Είναι τέτοια η αδιαφορία των Δ. Υπαλλήλων, που κανένας δεν αναρωτήθηκε, από περιέργεια έστω, ποιος είναι αυτός ο παππούς που, με χρονολογία γέννησης 1890, είναι ακόμα ακμαίος και πηγαίνει στην Τράπεζα κάθε μήνα να εισπράξει τη συνταξή του! Τώρα μάθαμε επίσης για τη βιομηχανία παραγωγής δήθεν «αναπήρων» με συμμετοχή γιατρών και νομαρχιακών υπαλλήλων που έφτασε να δώσει σύνταξη τυφλού σε τερματοφύλακα ποδοσφαιρικής ομάδας!

Ωστόσο κανένας ακόμα δεν έχει θίξει τις συντάξεις που δίδονται σε ανύπαντρες κόρες αξιωματικών, σε όλη τους τη ζωή, ακόμα κι αν εργάζονται! Ούτε τις συντάξεις σε δήθεν αντιστασιακούς του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο οποίοι τότε δεν είχαν καν γεννηθεί! Εξακολουθούν να συνταξιοδοτούνται: γυναίκες που δούλεψαν μόλις 15 χρόνια αν είναι μητέρες έστω και ενός παιδιού, 45άρηδες στρατιωτικοί, 55 ετών δημόσιοι υπάλληλοι, επειδή, λέει, έχουν «ώριμο» δικαίωμα, την ίδια στιγμή που η χώρα βουλιάζει από τα χρέη. Ο ελληνικός στρατός έχει περισσότερους συνταξιούχους στρατηγούς από τον στρατό των HΠΑ!

Μια τέτοια κρατική «φιλοσοφία» είναι επόμενο να αδιαφορεί παντελώς για την προστασία της Δημόσιας περιουσίας. Πριν μερικές μέρες, στον καταχρεωμένο ΟΣΕ, συνέβη μια απίστευτη κλοπή: άγνωστοι (;) έκλεψαν έξι ολόκληρες ντιζελάμαξες, κάθε μία από τις οποίες ζυγίζει 50 τόνους, βαγόνια αλλά και δεκάδες μέτρα σιδηροτροχιάς! Οι κλέφτες τα τεμάχισαν όλα αυτά, με σκοπό την εκποίησή τους ως σκραπ, χωρίς να το πάρει χαμπάρι κανένας!

Η λέξη τιμωρία απουσιάζει από το λεξιλόγιο της Δημόσιας Διοίκησης. Είναι χαρακτηριστικές οι περιπτώσεις που αναφέρει στην πρόσφατη έκθεσή του, ο Γενικός Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης κ. Λέανδρος Ρακιντζής, ένας δραστήριος και τίμιος Ανώτατος Δικαστικός, που προσπαθεί να φωτίσει, τουλάχιστον, αυτό το καρκίνωμα:

– Παθολόγος Γενικού Νοσοκομείου του Εθνικού Συστήματος Υγείας, εγκατέλειπε τη θέση του, αφήνοντας παράνομα ως αντικαταστάτη, ειδικευόμενο γιατρό, με μικρότερη εμπειρία. Ως αποτέλεσμα, ασθενής που εισήχθη με πονοκέφαλο πέθανε λόγω λανθασμένης διάγνωσης. Ποινή: Καμία!

– Υπάλληλος δήμου, ελεγκτής εσόδων-εξόδων παραπέμφθηκε για έλλειμμα 59.200.000 ευρώ στη διαχείριση του Γραφείου Παρακαταθηκών και Δανείων. Ποινή: Καμία!

– Υπάλληλος πανεπιστημίου, υπεύθυνος για την παραλαβή πετρελαίου, παρήγγειλε τεράστιες ποσότητες τις οποίες έκλεβε και πουλούσε στην αγορά. Η ζημιά που προκάλεσε στο Πανεπιστήμιο ήταν 7.000.000 ευρώ! Ποινή: Καμία!

– Δύο ελεγκτές εσόδων-εξόδων έκλεψαν περισσότερα από 18 εκατομμύρια ευρώ το διάστημα 1996 έως και το 2001! Ποινή: 6 μήνες προσωρινή παύση από τα καθήκοντά τους!

Το γιατί αυτές οι εξαιρετικά σοβαρές περιπτώσεις διαφθοράς έμειναν ατιμώρητες από τις Δημόσιες Υπηρεσίες που υπέστησαν τη ζημία, είναι προφανές: οι συνένοχοι είναι περισσότεροι και σε υψηλότερα κλιμάκια Διοίκησης. Ο υπάλληλος που εμφανίζεται ότι έχει την ποινική ευθύνη συνήθως είναι ένα «χαμηλόβαθμο» στέλεχος της συμμορίας και «νονοί» είναι οι διευθυντές του, αυτοί που θα έπρεπε τιμωρήσουν τη διαφθορά!

Το εντυπωσιακό είναι ότι ο κ. Ρακιντζής επί σειρά ετών υποβάλλει ανάλογες εκθέσεις προτείνοντας θεσμικές αλλαγές για να μην υπάρχει πρόσφορο έδαφος διαφθοράς. Καμία από τις προτάσεις του δεν υιοθετήθηκε από το Κράτος! Είναι τόσο βαθειά ριζωμένη στους Δημόσιους ληστές η αντίληψη ότι «τα χρήματα του κράτους είναι δικά μου» που ακόμα και οι τελευταίες οριζόντιες μειώσεις μισθών του επέβαλε η Κυβέρνηση στο μισθολόγιο των Δημοσίων Υπαλλήλων είχαν ως αποτέλεσμα την αύξηση των δαπανών μισθοδοσίας στα περισσότερα Υπουργεία! Σας φαίνεται περίεργο; Δεν είναι καθόλου: οι υπάλληλοι φρόντισαν να υπερκαλύψουν την απώλεια των εσόδων τους υπογράφοντας μεταξύ τους βεβαιώσεις ότι συμμετείχαν σε επιτροπές, ότι δούλευαν υπερωριακά, εκτός έδρας κ.λ.π. – κόλπο διαδεδομένο στους ληστές της Δημόσιας Διοίκησης. Διευθύντρια του υπουργείου Υγείας συμμετείχε με αμοιβή σε 31 επιτροπές(!) καταγράφει σε έκθεσή του ο κ. Ρακιντζής. Διαπιστώθηκε, επίσης, η ύπαρξη πλήθους επιτροπών και υποεπιτροπών στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού και στο υπουργείο Υγείας, οι οποίες δεν είχαν αντικείμενο εργασίας… Μάλιστα είναι τέτοιο το θράσος τους που το κύκλωμα εξέδιδε βεβαιώσεις συμμετοχής σε επιτροπές ακόμα και τις ημέρες της κανονικής τους άδειας! Δεν μπήκαν καν στον κόπο να δουν πότε απουσίαζε ο καθένας!

Και γιατί να ενδιαφερθούν; Παίρνουν παράδειγμα από τους ηγέτες τους: σύμφωνα με τα όσα ανακοίνωσε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης κ. Πάγκαλος, ο Δημόσιος Οργανισμός ΑΓΡΟΓΗ, από το 1998 μέχρι το 2009 είχε μόλις 73 υπαλλήλους και, ξαφνικά, μέσα σε ένα Σαββατοκύριακο λίγο πριν τις εκλογές του 2009, απέκτησε άλλους 269! Ποιος ήταν υπεύθυνος γι’ αυτή την εξώφθαλμη παρανομία; Ο Υπουργός Δικαιοσύνης (2008) και Αγροτκής Ανάπτυξης (2009) της Ν. Δημοκρατίας Σωτήρης Χατζηγάκης! Στην Ελλάδα δεν έχει βρωμίσει μόνο το κεφάλι του ψαριού αλλά όλη η κρατική θάλασσα!

«Ευτυχώς που δουλεύουμε με βάρδιες και δεν χτυπάμε κάρτα, οπότε κάποιοι μπορεί να έρχονται σπανίως στα γραφεία. Διότι αν κάποια μέρα έρθουμε όλοι μαζί, όχι μόνο θα μείνουμε πολλοί όρθιοι, αλλά θα δημιουργηθεί…μποτιλιάρισμα στο Σύνταγμα και η ουρά των αυτοκινήτων που θα περιμένουν να μπουν στο υπόγειο πάρκινγκ της Βουλής θα σχηματίζει χιλιόμετρα…», ανέφερε συνδικαλιστής σε παλαιότερο ρεπορτάζ της εφημερίδας «Το Βήμα», αναφερόμενος στους…άπειρους συναδέλφους του στη Βουλή! Νομίζετε ότι έπαψαν οι διορισμοί στη Βουλή των συγγενών των βουλευτών; Λάθος! Με την 3987/2708/22-3-2010 κοινή απόφαση της κ. Μαριλίζας Ξενογιαννακοπούλου και του προέδρου της Βουλής κ. Φίλιππου Πετσάλνικου, διορίστηκε στη Βουλή χωρίς να υπάρχει συγκεκριμένο αντικείμενο και χωρίς προκήρυξη διαγωνισμού, η δακτυλογράφος στο Νοσοκομείο Νοσημάτων Θώρακος «Σωτηρία», κ. Σοφία Ανδριτσοπούλου, ως μόνιμη πλέον υπάλληλος της Βουλής, με Α΄ βαθμό. Σας θυμίζω ότι την περίοδο της πρόσληψης η κοινή γνώμη συγκλονιζόταν από τις αποκαλύψεις για το όργιο προσλήψεων στη Βουλή και για τα προκλητικά προνόμια των χιλιάδων υπαλλήλων της – όλοι τους συγγενείς βουλευτών, τους οποίους, σε πλήρη αντίθεση με το δημόσιο αίσθημα, υπερασπίζονται οι πολιτικοί συγγενείς τους. Η κ. Σ. Ανδριτσοπούλου είναι η σύζυγος του βουλευτή Λακωνίας του ΠΑΣΟΚ κ. Λεωνίδα Γρηγοράκου.

Ποιος θα σπάσει αυτό το απόστημα; Όχι αυτοί που το δημιούργησαν!

Αλλά ακόμα κι αν το ήθελε, κανένα από τα κόμματα εξουσίας στην Ελλάδα δεν μπορεί να αλλάξει το σύστημα. Διότι η διοίκηση μιας χώρας απαιτεί την ύπαρξη στη Δημόσια Διοίκηση 2000 ανώτερων κρατικών στελεχών που θα αναλάβουν να προωθήσουν και να επιβάλλουν όπου χρειαστεί τις μεταρρυθμίσεις. Ούτε η Δημόσια Διοίκηση ούτε τα κόμματα τους διαθέτουν. Τόσα χρόνια αναξιοκρατίας και διαφθοράς έχουν απομακρύνει τους σοβαρούς ανθρώπους από την δημόσια ζωή. Δεν είναι τυχαίο ότι και τα δύο κόμματα παρουσιάζουν τα ίδια στελέχη εδώ και 20 χρόνια. Ποιος σοβαρός άνθρωπος δέχεται να συναλλάσσεται με κομπιναδόρους, να συζητάει με ανόητους και να παλεύει μάταια με τον πιο παράλογο γραφειοκρατικό μηχανισμό της υφηλίου μετά την πτώση του Ανατολικού Μπλοκ;

Είναι χαρακτηριστική η επιλογή διοικητών νοσοκομείων από τη σημερινή κυβέρνηση: ούτε ένας στους τρεις δεν έχει διοικητική εμπειρία και ούτε ένας στους δέκα σχετική εκπαίδευση.

Ως διοικητές επιλέχθηκαν θεολόγος, φιλόλογος, γεωλόγος, εκπαιδευτικός, ναυπηγός, διαιτολόγος, στρατιωτικός χημικός, τελωνειακός, ηλεκτρολόγος…

Και ο Γιώργος; Τι κάνει ο Γιώργος με την διεθνή κουλτούρα και το εκσυγχρονιστικά οράματα; Ο Γιώργος Παπανδρέου ακόμα και να θέλει να αλλάξει το σκηνικό (δεν έχει δείξει καμία ανάλογη πρόθεση) δεν μπορεί. Τον εμποδίζει το ίδιο του το κόμμα – ακόμα και οι άνθρωποι του περιβάλλοντός του! Είναι μάλλον τίμιος και καλών προθέσεων αλλά δεν διαθέτει την πυγμή του ηγέτη. Θα ήταν καλός ενδεχομένως για πολιτικός της Σουηδίας ή του Καναδά, όμως είναι απολύτως ακατάλληλος για να τα «βάλει» με τα πιτ-μπουλ που εξέθρεψε ο κομματικός μηχανισμός του πατέρα του. Στηρίζεται σε όσους θα έπρεπε να αποκλείσει για πάντα από την πολιτική ζωή – ακόμα και να στείλει στη φυλακή.

Ο Άκης Τσοχατζόπουλος, ο άνθρωπος που λίγο έλειψε να γίνει πρωθυπουργός, ήταν γνωστό σε όλη την επιχειρηματική «πιάτσα» ότι χρηματίζονταν. Οι πάντες το ήξεραν – προφανώς το ήξερε και ο Γιώργος Παπανδρέου, αλλά τον «τιμώρησε» αποκλείοντάς τον από το ψηφοδέλτιο στις προηγούμενες εκλογές. Τέτοια αυστηρότητα! Κι επειδή όλοι είναι βουτηγμένοι στη διαφθορά, ο ένας «κρατάει» τον άλλον. Δεν είναι τυχαίο ότι ο κατάπτυστος νόμος περί ευθύνης υπουργών που παραγράφει σε 5 χρόνια κάθε αξιόποινη πράξη όχι μόνο των Υπουργών αλλά και των συνεργατών τους (!), βάσει του οποίου έχουν παραγραφεί οι ποινικές ευθύνες και του Άκη και των νεοδημοκρατών, ψηφίστηκε και από τα δύο κόμματα εξουσίας και ήταν αποτέλεσμα συνεργασίας του Β. Βενιζέλου, του σημερινού Υπουργού Οικονομικών και του τότε Υπουργού Δικαιοσύνης και σημερινού Προέδρου της Βουλής, Φίλιππου Πετσάλνικου!

Μη σας κάνει εντύπωση γιατί δεν υπάρχει συναίνεση των πολιτικών στην Ελλάδα. Η εξήγηση είναι απλή: γιατί ουδέποτε οι διαφορές τους ήταν ιδεολογικές. Πάντα, η εκάστοτε αντιπολίτευση, αντιδρούσε σε κάθε θέση της εκάστοτε κυβέρνησης μόνο και μόνο για να την φθείρει ώστε να έρθει και η σειρά της να κλέψει τα δημόσια έσοδα.

Από την μια πλευρά, λοιπόν, της αντίδρασης σε κάθε μεταρρύθμιση είναι η κρατική μαφία και από την άλλη οι ομιλούντες σκελετοί του Σταλινικού Μουσείου: τα τριτοκοσμικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ και της Αριστεράς. Η μισή κυβέρνηση είναι εναντίον των ιδιωτικοποιήσεων, που υποτίθεται ότι καλείται να εφαρμόσει! Οι συνδικαλιστές του ίδιου του ΠΑΣΟΚ που όλα αυτά χρόνια θεωρούσαν τις δημόσιες υπηρεσίες «χωράφι τους», απεργούν σε κάθε απόπειρα αλλαγής των απαράδεκτων προνομίων τους βυθίζοντας τη χώρα στο χάος. Οι απεργίες τους είναι αυταπόδεικτα παράνομες, κανένας όμως δεν εφαρμόζει τον νόμο. Οι τραμπούκοι της ομάδας κρούσης του ΚΚΕ, του ΠΑΜΕ, εμποδίζουν πλοία να αποπλεύσουν, απαγορεύουν σε εργαζόμενους να πάνε στη δουλειά τους, κλείνουν δρόμους, λιμάνια, αρχαία μνημεία, όποτε το αποφασίσουν χωρίς κανείς να τους ενοχλεί.

Εξοχότατη,

αν ήμουν στη θέση σας θα έλεγα «να πάει στο διάολο αυτή η απαίσια χώρα». Εμείς, οι σκεπτόμενοι και αξιοπρεπείς Έλληνες σάς είμαστε ευγνώμονες που δεν έχετε πάρει (ακόμα) αυτή τη θέση και εξακολουθείτε να μας στηρίζετε. Αλλά για να μπορέσουμε να σας το ανταποδώσουμε και να ξεπληρώσουμε το χρέος που συσσώρευσαν η ανικανότητα και οι μίζες των πολιτικών μας, σας παρακαλούμε: υποχρεώστε τους σε ένα και μόνο πράγμα: να αλλάξουν το κράτος-τέρας που δημιούργησαν. Να καταργήσουν την μονιμότητα της κομματικής τους πελατείας που έχουν διορίσει με απίστευτους μισθούς και προνόμια (θα γνωρίζετε υποθέτω για το «επίδομα έγκαιρης προσέλευσης» που έπαιρνε όποιος απλώς πήγαινε στην ώρα του στη δουλειά του!). Να υποχρεωθούν να εφαρμόσουν κανόνες οικονομικής διαφάνειας στα ίδια τα κόμματα και σε κάθε συναλλαγή του Δημοσίου. Αν δεν τους υποχρεώσετε δεν υπάρχει περίπτωση να το κάνουν μόνοι τους! Μην τους δώσετε ούτε ένα ευρώ παραπάνω, χωρίς αυτή την προϋπόθεση, θα σας το κλέψουν!

Εξοχότατη,

παρ’ όλα αυτά η Ελλάδα μπορεί να μεγαλουργήσει, όπως το έχουν κάνει χιλιάδες Έλληνες μετανάστες, σε χώρες όπως η δική σας, όπως το έχει καταφέρει η ελληνική ναυτιλία. Μόλις το κράτος – αγχόνη σταματήσει να πνίγει όσους έχουν και ιδέες και διάθεση και παραγωγικό σφρίγος, η Ελλάδα θα ανθίσει. Βοηθήστε μας να το πετύχουμε. Απαγορέψτε στους διεφθαρμένους και ανίκανους πολιτικούς μας εσάς να εξαπατούν, εμάς να εξευτελίζουν και να στερούν από τον κόσμο του αύριο τον πλούτο που μπορεί να προσφέρει το αληθινό Ελληνικό πνεύμα – αυτό που ποτέ δεν έσβησε σ΄αυτόν τον τόπο.

Θάνος Τζήμερος»