Νυν υπέρ πάντων ο αγών

ΊΤΕ ΠΑΊΔΕΣ ΕΛΛΉΝΩΝ, ΝΥΝ ΥΠΈΡ ΠΆΝΤΩΝ Ο ΑΓΏΝ!

Και ο αγώνας είναι αυτό που μετράει ανεξαρτήτως αποτελέσματος. Το αποτέλεσμα βέβαια είναι πολύ σημαντικό. Αλλά αυτό που περιμένουμε είναι τα παιδιά μας να ΑΓΩΝΙΣΤΟΎΝ σαν Έλληνες. Να εμπνευστούν από την ιστορία μας, τους αγώνες αυτού του έθνους και τον πολιτισμό μας. Μπορεί οι Γερμανοί να έχουν να επιδείξουν καλύτερη ομάδα, αλλά εμείς οι Έλληνες έχουμε να επιδείξουμε το πνεύμα του Λεωνίδα που βρίσκεται βαθιά ριζωμένο μέσα μας. Χάρη σ' αυτό επιβιώσαμε και πορευθήκαμε για χιλιάδες χρόνια στην Ιστορία, υπομένοντας τα χτυπήματά της. Γονατίσαμε πολλές φορές, αλλά πάντα ξανασηκωθήκαμε. Δε φοβηθήκαμε κανέναν αντίπαλο και καμία δύναμη και δεν θα φοβηθούμε τώρα αυτό το τσούρμο από αλλοεθνής προικισμένους νεαρούς αθλητές με Γερμανικό διαβατήριο που απαρτίζουν μια υποτιθέμενη εθνική Γερμανική ομάδα.

Η ομάδα αυτή ομολογουμένως παίζει καλό ποδόσφαιρο. Όμως το γεγονός αυτό, δεν αναιρεί το ότι αυτή η ομάδα μέσω των επιτυχιών της ικανοποιεί τη μισαλλοδοξία ενός κομπλεξικού λαού που δεν προσφέρει στην ανθρωπότητα τίποτε άλλο εκτός από βιομηχανικά προϊόντα και παγκόσμιους πολέμους. Και ο λαός αυτός, ο μή έχων πραγματική παιδεία, συνεχίζει να κατευθύνεται πολύ εύκολα από οποιαδήποτε μορφή εξουσίας, καταπίνοντας εύκολα ότι του δίνουν μασημένο. Στην προκείμενη περίπτωση η εξουσία που χαλιναγωγεί τους Γερμανούς, είναι τα κατευθυνόμενα ΜΜΕ της χώρας τους, που επικροτούμενα από την πλειοψηφία των Γερμανών πολιτών, επιτίθενται ομαδόν στην Εθνική μας ομάδα, στη χώρα μας και στο λαό μας με αφορμή τον επικείμενο ποδοσφαιρικό αγώνα.

Αν οι Άριοι "φίλοι" μας, (μη γελιέστε, θεωρούν εαυτούς ακόμη Άρια φυλή), αναλογιστούν από ποιους απαρτίζεται η υποτιθέμενη εθνική τους ομάδα και είχαν ορθή κρίση, δε θα την θεωρούσαν εθνική. Ας σκεφτούν οι Άριοι "φίλοι" μας πως είναι ο μόνος λαός στον κόσμο που λόγω της μισαλλοδοξίας και του κόμπλεξ κατωτερότητάς του, δημιούργησε ανέδειξε, ανέχθηκε και στήριξε τον Χίτλερ, ο οποίος αν ζούσε σήμερα τη μισή "εθνική" τους ομάδα θα την είχε στείλει στους φούρνους του Άουσβιτς.

 

Εμείς οι Έλληνες πολίτες μιας χώρας που υπήρχε υπάρχει και θα υπάρχει, υποστηρίζουμε ως φίλαθλοι την εθνική μας ομάδα, δίχως να μεταρέπουμε την ποδοσφαιρική αναμέτρηση σε μείζον ζήτημα. Κι αν κερδίσουμε, δεν θα χλευάσουμε τους αντιπάλους μας, όχι γιατί δε μπορούμε να το κάνουμε, αλλά γιατί δε μας το επιτρέπει η ιστορία μας. Αν πάλι χάσουμε, θα αντιμετωπίσουμε την ήτα και θα την ξεπεράσουμε γιατί έτσι επιβάλεται να κάνουμε ως Έλληνες.

ΥΓ.

Στην κερκίδα του σταδίου, (ελπίζω όχι σε θρόνο), θα βρίσκεται και η κα Α. Μέρκελ ως άλλος Ξέρξης ή Δαρείος. Ο παραλληλισμός είναι αναπόφευκτος.