Ραγκούσης: Χαρακτηριστικό παράδειγμα της ελληνικής πολιτικής ελίτ

Μπορεί να ακούγεται παράξενο, αλλά είναι όντως 100% αληθινό. ,,,,,,,

Ο κ. Ραγκούσης, (και όχι μόνο) .....  την τελευταία 10ετια αλλάζει τα κόμματα σαν τα πουκάμισα. Ήταν υπουργός της κυβέρνησης Παπανδρέου, αφού είχε περάσει και από την θέση του γραμματέα του ΠΑΣΟΚ, την εποχή που τινάχθηκε η μπάνκα στον αέρα και χρεοκόπησε πανηγυρικά το κόμμα. Μάλιστα ως υπουργός ο Γιάννης Ραγκούσης, που θυμήθηκε την χούντα και την ακροδεξιά, συμμετείχε στην κυβέρνηση Παπαδήμου, μαζί με τον Άδωνι Γεωργιάδη και τον Μάκη Βορίδη του ΛΑΟΣ, δίχως να προβάλλει καμία αντίρρηση. Και πώς να προβάλλει αφού διατήρησε τον υπουργικό θώκο;

Το 2012 στις εκλογές Μαΐου και Ιουνίου απέτυχε να εκλεγεί. Και αίφνης ο Γιάννης Ραγκούσης ανακάλυψε τη λίστα Λαγκάρντ και τις ευθύνες του Ευάγγελου Βενιζέλου. Ταυτόχρονα κατήγγειλε τη συγκυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με τη Ν.Δ., την οποία υπό την ηγεσία του Αντώνη Σαμαρά, την θεωρούσε ακροδεξιά. Προφανώς κατά την νοητική αντίληψη του κ. Ραγκούση ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός (ΛΑΟΣ) του Καρατζαφέρη τοποθετείται κάπου στην… άκρα αριστερά.

Συνέχεια όνειρο

Η συνέχεια για τον κηπουρό του ΓΑΠ είναι απολαυστική. Κατ’ αρχάς φεύγοντας από το ΠΑΣΟΚ τον ξέχασε και ο θυρωρός της πολυκατοικίας του. Ειδικά μετά τον Φεβρουάριο του 2013, όταν η Ολομέλεια του ΣτΕ έκρινε αντισυνταγματικές τις διατάξεις του νόμου Ραγκούση για την απόδοση της ελληνικής ιθαγένειας σε αλλοδαπούς. Οι συνέπειες της απόφασης αυτής ήταν η ακύρωση όλων των πράξεων απονομής ιθαγένειας από το 2010 μέχρι την ημέρα που το ΣτΕ έβγαλε την συγκεκριμένη απόφαση, σε όσους είτε γεννήθηκαν στην Ελλάδα από αλλοδαπούς γονείς είτε φοίτησαν σε ελληνικά σχολεία.

Το 2016 ανακοίνωσε ότι φτιάχνει κόμμα, την «Επόμενη Ελλάδα», όμως αναγκάστηκε να κάνει πίσω, καθώς τα μέλη του κόμματος Ραγκούση με το ζόρι γέμιζαν ένα πούλμαν 60 θέσεων. Οπότε το κόμμα το ξέχασε κι έκανε στροφή στην Κίνηση των Διαμαντοπούλου–Φλωρίδη, την «Ώρα Αποφάσεων». Μετείχε των εκδηλώσεων που έκανε η Κίνηση ως εκ των βασικών ομιλητών, χαρακτηρίζοντας ως λαϊκιστές τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα, ενώ έψεγε και την Γεννηματά και το ΠΑΣΟΚ, ότι κινούνται σε λαϊκίστικους δρόμους. Το 2017 έχει μείνει ιστορική η πίεση που άσκησε στον Σταύρο Θεοδωράκη σε μία από τις συναντήσεις της Ώρας Αποφάσεων με την αντιπροσωπεία του Ποταμιού. Τότε, λοιπόν, ο Γιάννης Ραγκούσης απαίτησε από τον Θεοδωράκη να δώσουν τα χέρια, ώστε να δεσμεύσει τον επικεφαλής του Ποταμιού, ότι το κόμμα του και η Ώρα Αποφάσεων θα έχουν κοινή κάθοδο στις επόμενες εθνικές εκλογές. Ο Θεοδωράκης έδωσε τα χέρια και ο Ραγκούσης πανηγύρισε. Μία χειραψία δεν σημαίνει και τίποτα και ο Ραγκούσης λίγους μήνες μετά άφησε στα κρύα του λουτρού την Ώρα Αποφάσεων και μετακόμισε στο ΚΙΝΑΛ, όπου διεκδίκησε την ηγεσία του μέσω των εκλογών του Νοεμβρίου του 2017. Η αποτυχία του ήταν παταγώδης.

Ουδείς στην Χαριλάου Τρικούπη τον εμπιστευόταν, καθώς από εκεί που αποκαλούσε τον Τσίπρα ως λαϊκιστή, αποφάσισε να το γυρίσει και να βάλει στο στόχαστρο τον Μητσοτάκη. Τελικά για μία ακόμη φορά ο Ραγκούσης έπαθε αμνησία και πήγε στον ΣΥΡΙΖΑ και στις τελευταίες εκλογές (Ιούλιος 2019) επέστρεψε στην Βουλή μετά από διακοπή επτά χρόνων. Ακόμη πάντως στην Χαριλάου Τρικούπη τον θεωρούν ότι έπαιξε το ρόλο του πεμπτοφαλαγγίτη την εποχή που το ΚΙΝΑΛ προσπαθούσε να στηθεί τα πόδια του. Κάποιοι πιο προχωρημένοι ισχυρίζονται ότι όλα αυτά τα έκανε βάση σχεδίου, όπως του είχαν υποδείξει από την Κουμουνδούρου και τα τότε υπόγεια του Μαξίμου.

Κάποιοι θυμούνται

Στην πρόσφατη συζήτηση στη Βουλή για το νομοσχέδιο για τις διαδηλώσεις, ο Ραγκούσης είχε την ιδέα να κάνει λόγο για χουντικό νόμο. Και αντέδρασε απειλώντας τηλεφωνικά δημοσιογράφους, όταν αυτοί θυμήθηκαν την στάση του υπουργού του ΓΑΠ, στα επεισόδια της Κερατέας, στα επεισόδια με τους ταξιτζήδες, όπως και αυτό που του θύμισε πρόσφατα ο Γιώργος Φλωρίδης, ότι «ο κ. Ραγκούσης είχε τη θέση να εισέλθουν ιδιώτες στην αποκομιδή των απορριμμάτων».

Επίσης πολλοί θυμήθηκαν ότι το 2011 η κυβέρνηση Παπανδρέου είχε προγραμματίσει νομοθετική πρωτοβουλία (που δεν ολοκληρώθηκε) για τον περιορισμό των διαδηλώσεων. Αρμόδιοι υπουργοί τότε ήταν ο Χρήστος Παπουτσής και ο Γιάννης Ραγκούσης. Εκείνοι είχαν αναλάβει να ενημερώσουν και τους βουλευτές, μάλιστα σύμφωνα με τις ίδιες πηγές στην προετοιμασία της σχετικής πρότασης συμμετείχε και η Ρεγγίνα Βάρτζελη. Ο Γιάννης Ραγκούσης φέρεται να υποστήριζε ότι ήταν σημαντική η μεταρρύθμιση και μάλιστα είχε προτείνει να έχει την γενική εποπτεία ο τότε αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Θόδωρος Πάγκαλος.  Την εποχή εκείνη υπουργός Δικαιοσύνης ήταν ο Χάρης Καστανίδης.

Το νομοσχέδιο δεν προχώρησε, καθώς ο τότε υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Χρήστος Παπουτσής, υποστήριξε ότι εκείνη την χρονική περίοδο θα μεταφραζόταν ως προσπάθεια καταστολής των πρώτων αντιμνημονιακών διαδηλώσεων.

πηγή