Πώς βγήκε η φράση Τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μου

«Τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μου». 

Αυτή τη φράση χρησιμοποιείται συχνά όταν κάποιος θέλει να δηλώσει ότι κάτι είναι ενοχλητικό και επαναλαμβάνεται.  Σύμφωνα με την παράδοση, η παροιμιώδης αυτή φράση αναφέρεται στον Κρητικό, Παντελή Αστραπογιαννάκη.  

Μετά την κατάληψη του νησιού από τους Ενετούς το 1205, ο Αστραπογιαννάκης και μερικοί συμπατριώτες του κατέφυγαν στα βουνά. Κατέβαιναν μόνο τις νύχτες για να επιτεθούν στους κατακτητές. Παρόλο που γνώριζε ότι δεν είχε τη δύναμη να διώξει τους Ενετούς από το νησί, συνήθιζε να δίνει κουράγιο στους Κρητικούς. Τους έλεγε πως σύντομα θα κατάφερνε να απελευθερώσει τον τόπο τους. Όμως, ο καιρός περνούσε και η κατάσταση στην Κρήτη δεν βελτιωνόταν. Οι Κρητικοί είχαν αρχίσει να απελπίζονται.

Ο Αστραπογιαννάκης δεν απογοητεύτηκε ούτε στιγμή. Συνέχισε να υπόσχεται ότι σύντομα θα έρθει η απελευθέρωση. Ωστόσο, οι συμπατριώτες του είχαν πάψει να τον πιστεύουν και όταν τον άκουγαν να το λέει, απαντούσαν «Τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μου». Η Ενετοκρατία στην Κρήτη διήρκεσε από το 1205 έως το 1669, όταν η Κρήτη πέρασε στην κυριότητα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας μετά τον Μεγάλο Κρητικό Πόλεμο. Μέχρι τότε η Κρήτη ήταν αποικία της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας και ονομαζόταν το «Βασίλειο της Κρήτης». Eπί Ενετοκρατίας η Κρήτη χωρίστηκε σε τέσσερα διαμερίσματα, του Χάνδακα, του Ρεθύμνου, των Χανιών και της Σητείας.   

  

Πηγή