Ο άγιος Αχίλλιος επίσκοπος Λαρίσης

 Ο άγιος Αχίλλιος επίσκοπος Λαρίσης

Ο όσιος πατήρ ημών Αχίλλιος γεννήθηκε στην Καππαδοκία από ευσεβείς και ευγενείς γονείς που του εξασφάλισαν καλή μόρφωση στις θύραθεν επιστήμες και κυρίως στην Αγία Γραφή.

Με την νηστεία και τις αγρυπνίες, «διέθετε αναβάσεις εν τη καρδία αυτού», κατά τρόπον ώστε να φυλάγει το πνεύμα του απρόσιτο στις ταραχές και τις μέριμνες του κόσμου τούτου, ώστε σύντομα έγινε άξιο κατοικητήριο του Αγίου Πνεύματος.

Είχε όψη αγγελική, στην συμπεριφορά του ήταν απλός και προσηνής, ενώ τα λόγια του, που είχαν άφατη γλυκύτητα, ωθούσαν όσους τον πλησίαζαν να μιμηθούν τις αρετές του.

Οι γονείς του πέθαναν ενώ ήταν ακόμη νέος και τότε μοίρασε την περιουσία του και ξεκίνησε για προσκύνημα στους Αγίους Τόπους. Διαμένοντας στον Πανάγιο Τάφο, τον οποίο έλουσε με τα δάκρυά του και όπου έκανε θαυμάσιες προόδους στην προσευχή, πήγε να επισκεφθεί τα μοναστήρια που βρίσκονταν στην έρημο κοντά στην Ιερουσαλήμ, προκειμένου να βρει εκεί παραμυθία ο φλογερός πόθος που τον έκαιγε βλέποντας τους ανθρώπους του Θεού.

Ωθούμενος από την θεία Πρόνοια, μετέβη σε προσκύνημα και στην Ρώμη (πιθανώς το 313). Την ώρα που προσκυνούσε τον τάφο των αγίων Αποστόλων, έλαβε αίφνης την χάρη του αποστολικού κηρύγματος και άρχισε να διαδίδει το Ευαγγέλιο με τέτοια δύναμη, που οδήγησε στην αληθινή Πίστη πλήθος εθνικών ενώ ταυτόχρονα επιτέλεσε πολλές ιάσεις.

Διέτρεξε χώρες πολλές, ως νέος απόστολος, και έφθασε τελικά στην Λάρισα της Θεσσαλίας, όπου το κήρυγμα και τα θαύματά του τον έφεραν στο επισκοπικό αξίωμα. Διεύθυνε την επισκοπή του με μεγάλη ποιμαντική φροντίδα, τόσο στις πνευματικές υποθέσεις όσο και στην αρωγή προς τους πτωχούς, τους ασθενείς και τους ξένους. Με την προσευχή του έκανε να σταματήσει η ξηρασία, προείδε εισβολές βαρβάρων και έγινε «τα πάντα τοις πάσι», προκειμένου να οδηγήσει το ποίμνιο στην Βασιλεία των ουρανών.

Η φήμη του έφθασε έως τον αυτοκράτορα και κλήθηκε στην αγία και μεγάλη Α’ Οικουμενική Σύνοδο της Νικαίας (325), όπου υπερασπίσθηκε με γενναιότητα την ορθόδοξη Πίστη και αφού προκάλεσε τους αρειανούς, έκανε με την προσευχή του να αναβλύσει από την πέτρα πηγή ελαίου. Ο αυτοκράτορας άγιος Κωνσταντίνος, εις ένδειξιν θαυμασμού του έκανε πλούσια δώρα, τα οποία ο άγιος έσπευσε να μοιράσει στους φτωχούς.

Μετά από τριάντα πέντε χρόνια επισκοπείας, ο όσιος Αχίλλιος εκοιμήθη εν ειρήνη στην Λάρισα και για αιώνες ετιμάτο ως πολιούχος της πόλης.

Ο τάφος του, από τον οποίο, καθώς λέγεται, ανάβλυζε μύρο παρόμοιο με εκείνο του αγίου Δημητρίου, υπήρξε ένα από τα σπουδαιότερα κέντρα προσκυνήματος της Ελλάδος, έως την εισβολή των Βουλγάρων το 985, οι οποίοι μετέφεραν τα τίμια λείψανά του στην τότε πρωτεύουσά τους Πρέσπα στην Δυτική Μακεδονία.

Τα τίμια λείψανά του βρέθηκαν πρόσφατα εκεί κατά την διάρκεια αρχαιολογικών ανασκαφών.

Από το βιβλίο: Νέος Συναξαριστής της Ορθοδόξου Εκκλησίας, υπό Ιερομονάχου Μακαρίου Σιμωνοπετρίτου. Τόμος ένατος, Μάιος, σελ. 180. Ίνδικτος, Αθήναι 2007.