Βόρειος Ήπειρος Η ίδρυση της Ομόνοιας

Η ίδρυση της Ομόνοιας ήρθε ως μία αναγκαιότητα στην πολιτική ζωή της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας. Ήταν η εκπλήρωση του πόθου και των ονείρων των προπαππούδων, παππούδων και πατεράδων μας για μια δική τους οργάνωση, για ένα δικό τους σύμβολο και όραμα. Γι’ αυτό αγκαλιάστηκε και έγινε δεχτή από όλους. Γι’ αυτό πήρε μεγάλες διαστάσεις και το όνομά της σεβαστό από τους καλοθελητές της και μισητό από τους κακόλογους και τους εθνικιστές Αλβανούς.

Αν και των πολλών επιτεύξεων, των τόσων αγώνων που έδωσε για την υπεράσπιση των δικαίων των μελών της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας, βάσει του προγράμματος και καταστατικού της, βάσει των Διεθνών Φόρουμ και Συμβάσεων, άρχισε να βάλλεται από παντού. Από το εσωτερικό και το εξωτερικό της. Με τα αλβανικά εθνικιστικά παραληρήματα, τα διάφορα έκτροπα σε όλο το βορειοηπειρωτικό χώρο , με αποκορύφωμα την δίκη παρωδία των Τιράνων έναντι πέντε στελεχών της, η τύχη των οποίων κρέμονταν από μια κλωστή μπροστά στις ανιστόρητες κατηγορίες που πήγαν να τους φορτώσουν.

Φως φανερό, με την δίκη αυτή ήθελαν να χτυπήσουν και να φοβίσουν την Ομόνοια, την Ε. Ε. Μειονότητα και την ίδια την Ελλάδα, πράγμα που έως ένα σημείο το κατόρθωσαν. Πολλά μέλη της φοβήθηκαν και έφυγαν στην Ελλάδα. Άρχισε μια ύφεση στην πορεία της Ομόνοιας. Συρρικνώθηκαν οργανώσεις σε μη «αναγνωρισμένες» περιοχές, σε βλάχικες περιοχές. Περιθωριοποιήθηκαν τα πέντε σύμβολά της, οι εκλεγμένοι στην τοπική αυτοδιοίκηση και στα ίδια τα όργανα της Ομόνοιας. Συρρικνώθηκε ο δημοκρατικός ρόλος της εκλογής των οργάνων της Ομόνοιας, Γενικού Συμβουλίου και Προεδρείου, μέχρι το σημείο να καθορίζονται περί ορέξεως και ατομικών φιλοδοξιών.

Φτάσαμε στο σημείο ορισμένοι ν’ αναρωτιόνται: Πού είναι η Ομόνοια; Υπάρχει Ομόνοια:

Υπό αυτές τις συνθήκες και οι καιροί που διανύουμε ζητούν ανάλογη, σοβαρή και υπεύθυνη τοποθέτηση απ' όλους μας. Απαιτούν ν' ανταποκριθούμε στις νέες προκλήσεις, στην αναγκαιότητα και στις δυνατότητες που δημιουργούν οι εξελίξεις.

Καιρός να επανέρθουμε, με μερικές τροποποιήσεις στο Υπόμνημα του 1993, στην ανάγκη ανανέωσης και αναβάθμισης της Ομόνοιας. Στον δημοκρατικό και ανοιχτό διάλογο, την ανάγκη να εισακουστούν όλες οι φωνές, στην δημοκρατικότητα και στη ροή των διαδικασιών, στην συμμετοχή όλων των Ελλήνων στην Ομόνοια, ως μια αναγκαιότητα στις σημερινές εξελίξεις που συμβαίνουν τόσο μέσα στη χώρα άλλο τόσο και ευρύτερα, στην κινητοποίηση του Βορειοηπειρωτικού δυναμικού στην Ελλάδα και στις σχέσεις μας με τον εθνικό κέντρο.

Αυτά θ’ αρχίσουν από την βάση. Με μια ενιαία, ανασυγκροτημένη, αναβαθμισμένη Ομόνοια. Με μητρώα μέλους. Με τροποποιήσεις στο Καταστατικό της οργάνωσης. Όλα τα εκλεγμένα μέλη της σε βουλευτικές και έδρες της τοπικής αυτοδιοίκησης (βουλευτές, νομάρχες, δήμαρχοι, έπαρχοι, σύμβουλοι), να έχουν θέση στα όργανα της Ομόνοιας, ως επιπρόσθετα μέλη. Τα πέντε σύμβολά της να παραμείνουν σύμβολα, γιατί η δίκη των πέντε ήταν η πιο ένδοξη στιγμή στην πορεία της Ομόνοιας. Έτσι θα κατορθώσουμε την ενιαία Ομόνοια, την ενότητα, τον δημοκρατικό διάλογο…

Έτσι θα κατορθώσουμε η Ομόνοια να μείνει ανεξάρτητη και αδέσμευτη πολιτική δύναμη, να συνεχιστεί ο αγώνας για την επανάκτηση του πολιτικού δικαιώματός της. Με αξιοκρατία, αξιοπιστία, ευρύτερη κοινωνική δικαιοσύνη, καταπολεμώντας την διαφθορά, συνεισφέρουμε στην εθνική συμφιλίωση.

(από συνεργάτη της ΣΦΕΒΑ στη Β. Ήπειρο)

Πηγή: Himara.gr | Ειδήσεις απ' την Βόρειο Ήπειρο