Τρομοκρατία και TV

Ο Οκτώβριος έφυγε εν μέσω 2 "τρομοκρατικών ενεργειών". Επίθεση με καλάσνικωφ στο Α.Τ. Αγίας Παρασκευής και βόμβα (κατσαρόλα) στο σπίτι της κας Γιαννάκου - Κουτσίκου. Για να ξέρουμε για ποιό πράγμα μιλάμε, ας βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά. Η ένοια της λέξης τρομοκρατία είναι: Κράτος του τρόμου. Δηλαδή μια κατάσταση τέτοια κατά την οποία ο τρόμος κυβερνάει και η κοινωνία μας βρίσκεται υπό την καθοδήγηση του τρόμου. Και το ερώτημα είναι: Είναι πραγματικά η Ελληνική κοινωνία τρομοκρατημένη από αυτές (και άλλες παρόμοιες) ενέργειες; Μήπως είχε τρομοκρατηθεί η Ελληνική κοινωνία από τα τόσα χρόνια δράσης της 17Ν και του ΕΛΑ; Κλειστήκαμε΄στα σπίτια μας; Δεν τολμούσαμε να πάμε στις δουλειές μας μήπως φάμε καμιά ρουκέτα; Μα και βέβαι όχι. Κι αυτό γιατί υποσυνείδητα όλοι μας ξέραμε (ή σχεδόν όλοι), πως οι Έλληνες "τρομοκράτες" είναι κάτι θρασύδειλα αλητήρια ανθρωποειδή, χαμένα στο διάστημα, δίχως καμία προοπτική στη ζωή τους και δίχως κανένα ιδανικό. Προσπαθούσαν να στηρίξουν σε κάποια ιδεολογική βάση τη δράση τους αλλά μάταια. Γνωρίζαμε επίσης ότι πρόκειται για κοινούς ποινικούς εγγληματίες που ληστεύουν τράπεζες γεμίζοντας τις τσέπες τους κατ αρχήν και αν περισσέψει κανένα φράγκο το δίνουν στον "αγώνα" αγοράζοντας κανέαν Η/Υ, η χαρτί για τις προκηρύξεις. Κάποια στιγμή αν είχαν χρόνο έκαναν και καμία "τρομοκρατική" ενέργεια και έγραφαν και καμια ιδεολογικού περιεχομένου προκήρυξη. Μην ξεχνάτε ότι οι ΑΦΟΙ ΞΗΡΟΙ και η παρέα τους είχαν διαπάξει ουκ ολίγες ληστείες. Δε δούλευαν και ζουσαν πλουσιοπάροχα, (Διότι ο αγώνας του προλεταριάτου έτσι επέβαλε). Μη γελιόμαστε λοιπόν. Μη νομίζουμε ότι και η "τρομοκρατία" version 2.0 έχει καμιά διαφορά. Ο τρόπος αλλάζει και τα μέσα. Από Ρουκέτες σε καλάσνικωφ και από δυναμίτιδα σε χύτρες ταχύτητος. Κατά τ' άλλα η ίδια αλητεία και η ίδια δηλεία διέπει τον υποτιθέμενο "αγώνα" τους. Απλά βρίσκουν πεδίο δράσης σε αυτό το ξέφραγο αμπέλι - χώρα. Σε οργανωμένα κράτη και σε πολιτισμένες κοινωνίες δε θα μπορούσαν να επιβιώσουν ούτε΄24 ώρες, Μήπως θα γίνονταν πρώτο θέμα σε όλα τα μέσα με αρθρογραφία που κατά ένα μέρος της τους ηρωποιεί και προτυποποιεί; Μήπως θα υπήρχαν ρεπορτάζ που αναφέρονται σε αυτούς σαν κάποια οργάνωση αντίστοιχη του χαμόγελου του παιδιού ή της Green Peace. Αντιθέτως θα υπήρχε τέτοια αρνητική προπαγάνδα εναντίων τους από όλα τα μέσα, που θα έδειχνε στον κόσμο αυτό που πραγματικά είναι: Τα τελευταία κατακάθια και υποκείμενα της κοινωνίας και παραδείγματα προς αποφυγή για τα παιδιά μας. Γιατί στις αλληθινές δημοκρατίες υπάρχουν μηχανισμοί αυτοπροστασίας εκ των έσω. Και δεν μεταφράζονται τα πάντα σε αριθμούς τηλεθέασης.