Κλασικό διαχρονικό σύνδρομο

Όταν ήμουν 14 χρόνων, ήλπιζα οτι μια μέρα θα βρω ένα κορίτσι.

Όταν έγινα 16 βρήκα ένα κορίτσι αλλά δεν είχε καθόλου πάθος και έτσι αποφάσισα οτι χρειάζομαι ένα κορίτσι με πάθος για ζωή.

Στο γυμνάσιο έβγαινα ραντεβού με ένα παθιάρικο κορίτσι, αλλά πάρα ήταν συναισθηματική. Όλα μαζί της ήταν μια κατάσταση εκρηκτική. Ήταν μελοδραματική, έκλαιγε όλη μέρα και με απειλούσε με αυτοκτονίες. Έτσι αποφάσισα ότι θέλω ενα κορίτσι με συναισθηματική σταθερότητα.

Όταν έγινα 18 βρήκα ένα σταθερό κορίτσι, αλλά ήταν βαρετό. Ήταν απόλυτα προβλέψιμη και δεν την ενθουσίαζε τίποτα. Η ζωή μου μαζί της ήταν τόσο ανιαρή που αποφάσισα ότι χρειάζομαι ενα κορίτσι γεμάτο με ενθουσιασμό για ζωή.

Όταν έγινα 21 βρήκα ένα ενθουσιώδες κορίτσι, αλλά δεν μπορούσα να παρακολουθήσω τους ρυθμούς της. Έτρεχε απο το ένα πράγμα στο άλλο, ποτέ δεν καθόταν ήσυχη. Λειτουργούσε παρορμητικά και με έκανε τόσο ευτυχισμένο όσο και δυστυχή. Αρχικά ήταν πολύ ενθουσιώδες αλλά αλλού την έχανες και αλλού την έβρισκες. Έτσι αποφάσισα να βρω ένα κορίτσι με πιο εφικτούς στόχους στην ζωή του.

Όταν έφτασα στα 25 μου, βρήκα ένα έξυπνο και φιλόδοξο κορίτσι με τα δύο πόδια να πατάνε γερά στη γη και την παντρεύτηκα. Ήταν τόσο φιλόδοξη που με χώρισε και πήρε ο,τι είχα και δεν είχα.

Τώρα είμαι πιο ώριμος και πιο σοφός από ποτέ και ψάχνω μια ξανθιά με μεγάλα Βυζιά.

Αλλά δεν θα λεγα όχι σε μια μελαχρινή κορμάρα !!!

ΩΡΕΣ ΩΡΕΣ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΘΕΛΩ ΑΠ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ ...