Διαστάσεις θριάμβου επιχείρησαν να δώσουν ορισμένοι στην τελευταία έκδοση εντόκων γραμματίων του Δημοσίου, αλλά οι πληροφορίες από τα τραπεζικά dealing room κάνουν λόγο για «σικέ» επιτυχία, την ώρα μάλιστα που περνούσε «απαρατήρητη» μια οδυνηρή αποτυχία, με πολύ μεγαλύτερη σημασία.
Οι πληροφορίες αναφέρουν, ότι:
Το περιβόητο πλέον «τεστ στις αγορές» δεν ήταν ούτε τεστ, ούτε διεξήχθη πραγματικά στο πεδίο των αγορών! Τα έντοκα γραμμάτια 6μηνης διάρκειας αγοράσθηκαν από ελληνικές τράπεζες, οι οποίες μάλιστα λέγεται ότι εκ των προτέρων είχαν ενημερώσει τον Οργανισμό Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους για τα ποσά που επρόκειτο να διαθέσουν.
Στην πραγματικότητα, λοιπόν, η δημοπρασία ήταν καθαρά «εσωτερική ελληνική υπόθεση», την οποία παρακολούθησαν με παγερή αδιαφορία οι διεθνείς αγορές. Άλλωστε, και από το μνημόνιο με την «τρόικα» προκύπτει, ότι το διεθνές δάνειο των 110 δις. ευρώ προορίζεται να καλύψει ΜΟΝΟ τις ανάγκες αναχρηματοδότησης ομολόγων και τις τρέχουσες δανειακές ανάγκες του Δημοσίου, ενώ ο βραχυχρόνιος δανεισμός προβλέπεται ότι θα αναχρηματοδοτείται από την εσωτερική αγορά.
Ως επιτυχία «πλασαρίστηκε» επικοινωνιακά το επιτόκιο διάθεσης των τίτλων, αλλά στην πραγματικότητα ήταν 10 μονάδες βάσης υψηλότερο από την προηγούμενη αντίστοιχη δημοπρασία (465 μονάδες, έναντι 455). Στην πραγματικότητα, η μόνη επιτυχία της δημοπρασίας ήταν, ότι το επιτόκιο δεν ξεπέρασε το 5%, δηλαδή το κόστος δανεισμού από το διεθνές δάνειο.
Όμως, αυτό που πέρασε απαρατήρητο, στη σκιά της «επιτυχίας», ήταν, όπως υπογραμμίζουν τραπεζικά στελέχη, μια σοβαρή αποτυχία, που αντανακλά την αδυναμία της χώρας να αντλήσει ρευστότητα από την αγορά, έστω και για μικρές χρονικές διάρκειες: ο ΟΔΔΗΧ, ενώ λήγουν τον Ιούλιο και έντοκα γραμμάτια 12μηνης διάρκειας, προτίμησε τελικά να μην τολμήσει να τα αναχρηματοδοτήσει με τίτλους της ίδιας διάρκειας, αλλά να περιορισθεί στην «ασφάλεια» των 3-6 μηνών.
Όπως εξηγούν παράγοντες της αγοράς, αν σήμερα το Δημόσιο επεδίωκε να διαθέσει τίτλους με διάρκεια 12μήνου, είναι βέβαιο ότι το επιτόκιο δανεισμού θα εκτοξευόταν πάνω από το 5%. Ουδείς στο οικονομικό επιτελείο θα αναλάμβανε, ασφαλώς, αυτό το ρίσκο, καθώς θα ήταν υποχρεωμένοι να κηρύξουν άγονη τη δημοπρασία, δεδομένου ότι το κόστος δανεισμού από το διεθνές «πακέτο» θα ήταν χαμηλότερο και θα βρισκόταν το οικονομικό επιτελείο εκτεθειμένο σε κατηγορίες για πρόκληση ζημίας στο Δημόσιο!
Η πραγματικότητα, λοιπόν, πίσω από την «επιτυχία» της δημοπρασίας είναι μάλλον απογοητευτική: ακόμη και οι ελληνικές τράπεζες δεν δέχονται να δανείσουν το Δημόσιο για ένα χρόνο με επιτόκιο χαμηλότερο από αυτό του διεθνούς «πακέτου» χρηματοδότησης. Άρα, η Ελλάδα παραμένει εντελώς αποκλεισμένη από τις αγορές, παρά την φιλολογία περί «επιτυχούς δοκιμασίας»
Πηγή
Πέμπτη 15 Ιουλίου 2010
Κυριακή 11 Ιουλίου 2010
Ασφαλιστικό νομοσχέδιο (Ομιλία Λ. Κανέλλη στη βουλή)
Ανεξάρτητα με το αν συμφωνεί ή διαφωνεί κανείς πολιτικά με το ΚΚΕ, το video με τη συγκεκριμένη ομιλία της Λ. Κανέλλη κατά τη γνώμη μου αξίζει να παίζεται κάθε μέρα.
Παρασκευή 9 Ιουλίου 2010
Κι όμως, η αναδιάρθρωση χρέους άρχισε!
Πηγή
Όσο οι ακαδημαϊκοί και οι παράγοντες των αγορών συζητούν τα υπέρ και τα κατά μιας αναδιάρθρωσης του χρέους της Ελλάδας, οι πιο πρακτικοί παρατηρητές διαπιστώνουν, ότι ήδη η κυβέρνηση έχει αρχίσει μια μορφή αναδιάρθρωσης των χρεών της, «κουρεύοντας» πρώτα τους προμηθευτές του Δημοσίου, επισημαίνοντας μάλιστα, ότι η ίδια η κυβέρνηση δέχεται, ότι τα ομόλογα που εκδίδει αξίζουν σχεδόν 20% χαμηλότερα από την ονομαστική τους αξία!
Σε ένα άρθρο του που δημοσιεύθηκε χθες στους Financial Times, προκαλώντας αίσθηση στους διεθνείς οικονομικούς κύκλους, ο Τζον Ντίζαρντ έκανε την πρώτη ανάλυση στο διεθνή οικονομικό Τύπο της πρόσφατης ρύθμισης των χρεών του Δημοσίου στις φαρμακευτικές εταιρείες, ζητώντας μάλιστα την άποψη τραπεζιτών του Σίτι του Λονδίνου:
- Όπως τονίζει ο συντάκτης των F.T., δεν χρειάζεται να είσαι κατάσκοπος, όπως αυτοί που συνελήφθησαν πρόσφατα στις ΗΠΑ, για οικονομική κατασκοπία υπέρ της Μόσχας, για να καταλάβεις τις «κρυφές» παραμέτρους της διαχείρισης του ελληνικού χρέους. Αρκεί να ανατρέξεις στο διαδίκτυο, όπου δημοσιεύθηκε, περνώντας απαρατήρητοι από τους παράγοντες της διεθνούς αγοράς, η ανακοίνωση του υπουργείου Οικονομικών για τη ρύθμιση των χρεών προς τους προμηθευτές φαρμάκων των ελληνικών νοσοκομείων.
- Από την ανακοίνωση αυτή διαπιστώνει καθένας, ότι το Δημόσιο αδυνατεί να εξοφλήσει μετρητοίς τις υποχρεώσεις του και προτείνει μια ρύθμιση των χρεών, ύψους 5,36 δισ. ευρώ, με εκδόσεις ομολόγων zero coupon (χωρίς κουπόνι), διάρκειας δύο έως τεσσάρων ετών, ανάλογα με την παλαιότητα των οφειλών (τα χρέη του 2007 θα εξοφληθούν με ομόλογα διετούς διάρκειας, του 2008 με τίτλους τριετούς διάρκειας και του 2009 με ομόλογα τετραετούς διάρκειας).
- Με αρκετή έκπληξη, ο συντάκτης των F.T. διαπιστώνει, ότι το ίδιο το Δημόσιο αναγνωρίζει, ότι οι προμηθευτές που θα λάβουν τα ομόλογα θα πρέπει να δεχθούν μια έκπτωση 19%, αν τα ρευστοποιήσουν σε τράπεζες μέχρι τον Ιανουάριο του 2011, παρότι αυτά τα ομόλογα θα γίνονται δεκτά για αναχρηματοδότηση από την ΕΚΤ. Ρωτώντας τραπεζικά στελέχη του Σίτι, ο Ντίζαρντ διαπίστωσε, ότι ήδη μεγάλες πολυεθνικές του φαρμάκου προσέγγισαν τράπεζες στο Λονδίνο, για να πάρουν τιμές για προεξόφληση των ομολόγων. «Δεν μιλάμε για έκπτωση 50%, αλλά σίγουρα δεν θα είναι χαμηλότερη από 30%», ήταν η απάντηση ενός τραπεζικού στελέχους που ρωτήθηκε σχετικά, το οποίο μάλιστα έσπευσε να εκφράσει τη δυσαρέσκειά του για τις ελάχιστες λεπτομέρειες που έχουν γίνει ως τώρα γνωστές σχετικά με αυτή τη ρύθμιση χρεών, με αποτέλεσμα να «θολώνει» και η αποτίμηση των ομολόγων.
Αν ο συντάκτης των F.T. εντυπωσιάσθηκε από τα «τριτοκοσμικά» χαρακτηριστικά αυτής της ρύθμισης χρεών και οι συνομιλητές του μίλησαν πρακτικές που τους θύμισαν την Σοβιετική Ένωση, οι παράγοντες των αγορών σύντομα θα διαπιστώσουν, ότι ο χορός των σιωπηλών «κουρεμάτων» των πιστωτών του Ελληνικού Δημοσίου θα συνεχισθεί πολύ σύντομα.
Σύμφωνα με πληροφορίες, με ομόλογα zero coupon τριετούς ή τετραετούς διάρκειας προσανατολίζεται να εξοφλήσει το Δημόσιο και τις τρέχουσες υποχρεώσεις του στις κατασκευαστικές εταιρείες, που έχουν ήδη εκτελέσει δημόσια έργα, αλλά όταν φθάνουν στα κρατικά ταμεία διαπιστώνουν την ισχύ του «ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος», με αποτέλεσμα αρκετές κατασκευαστικές να έχουν ήδη δημιουργήσει ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις σε εφορίες, ασφαλιστικά ταμεία και τράπεζες, εξαιτίας της ασυνέπειας του Δημοσίου.
Το υπουργείο Οικονομικών προσανατολίζεται, μάλιστα, να συμψηφίσει προκαταβολικά οφειλές των κατασκευαστικών εταιρειών στις εφορίες, ενδεχομένως και σε ασφαλιστικά ταμεία, πριν καταλήξει στο ποσό που θα δοθεί στις κατασκευαστικές εταιρείες με μορφή ομολόγων. Από το ποσό που θα λάβουν και θα αντιστοιχεί στην ονομαστική αξία της απαίτησής τους, οι κατασκευαστές θα πρέπει να υπολογίσουν μια πρόσθετη έκπτωση της τάξεως του 20-30%, εάν θελήσουν να ρευστοποιήσουν άμεσα στις τράπεζες τα ομόλογα που θα πάρουν.
Αυτά, όμως, είναι μόνο τα εμφανή «κουρέματα» πιστωτών του ελληνικού Δημοσίου. Ένα λιγότερο ορατό «κούρεμα» έχουν υποστεί οι ελληνικές τράπεζες: σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος, χρειάσθηκε να δεσμεύσουν καλύμματα (κρατικά και τραπεζικά ομόλογα) αξίας 122 δις. ευρώ, για να πάρουν ρευστότητα περίπου 90 δις. ευρώ. Δηλαδή, η ίδια η ΕΚΤ έκανε ένα «κούρεμα» της τάξεως του 25% σε όλους τους ελληνικούς τίτλους, για να παραχωρήσει ρευστότητα στις ελληνικές τράπεζες!
Πέραν όλων αυτών, υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις, ότι το Δημόσιο «πάγωσε» τις πληρωμές υποχρεώσεών του μέχρι το τέλος Ιουνίου, κηρύσσοντας μια ιδιότυπη στάση πληρωμών. Αυτά που δεν μπορούσαν να πληρωθούν τον Ιούνιο, όμως, μεταφέρθηκαν με ευκολία στον Ιούλιο, προφανώς επειδή αυτό που ενδιέφερε τα στελέχη του οικονομικού επιτελείου ήταν να μεταχρονολογηθούν κάποιες δαπάνες, για να εμφανισθούν όσο πιο εξωραϊσμένα γίνεται τα δημοσιονομικά στοιχεία α’ εξαμήνου, βάσει των οποίων θα κριθεί από τους ελεγκτές της «τρόικας» η εκταμίευση της δεύτερης δόσης του διεθνούς δανείου.
Έτσι, οι εργαζόμενοι στην ΕΘΕΛ και στον ΟΣΕ διαπίστωσαν ότι δεν καταβλήθηκε η μισθοδοσία τους την τελευταία ημέρα του Ιουνίου, αλλά στις αρχές Ιουλίου, ενώ όσοι περίμεναν επιστροφές εξαγωγικού ΦΠΑ προσέκρουαν σε εξονυχιστικούς ελέγχους από το υπουργείο Οικονομικών, οι οποίοι καθυστερούσαν απελπιστικά την καταβολή των επιστροφών. Ως δια μαγείας, όμως, μόλις «έκλεισε ταμείο» το Δημόσιο για το πρώτο εξάμηνο, ανακοινώθηκε ότι στο εξής οι επιστροφές ΦΠΑ μέχρι 30.000 ευρώ θα γίνονται χωρίς έλεγχο.
Σε αυτό το σκηνικό, που παραπέμπει περισσότερο σε χρεοκοπημένο χώρα του Τρίτου Κόσμου, παρά σε κράτος της Ευρωζώνης, όλο και περισσότεροι συναλλασσόμενοι με το Δημόσιο διαπιστώνουν ότι η αναδιάρθρωση χρέους και η στάση πληρωμών δεν είναι έννοιες που συζητούνται μόνο θεωρητικά, αλλά μέρος της καθημερινότητάς τους
Όσο οι ακαδημαϊκοί και οι παράγοντες των αγορών συζητούν τα υπέρ και τα κατά μιας αναδιάρθρωσης του χρέους της Ελλάδας, οι πιο πρακτικοί παρατηρητές διαπιστώνουν, ότι ήδη η κυβέρνηση έχει αρχίσει μια μορφή αναδιάρθρωσης των χρεών της, «κουρεύοντας» πρώτα τους προμηθευτές του Δημοσίου, επισημαίνοντας μάλιστα, ότι η ίδια η κυβέρνηση δέχεται, ότι τα ομόλογα που εκδίδει αξίζουν σχεδόν 20% χαμηλότερα από την ονομαστική τους αξία!
Σε ένα άρθρο του που δημοσιεύθηκε χθες στους Financial Times, προκαλώντας αίσθηση στους διεθνείς οικονομικούς κύκλους, ο Τζον Ντίζαρντ έκανε την πρώτη ανάλυση στο διεθνή οικονομικό Τύπο της πρόσφατης ρύθμισης των χρεών του Δημοσίου στις φαρμακευτικές εταιρείες, ζητώντας μάλιστα την άποψη τραπεζιτών του Σίτι του Λονδίνου:
- Όπως τονίζει ο συντάκτης των F.T., δεν χρειάζεται να είσαι κατάσκοπος, όπως αυτοί που συνελήφθησαν πρόσφατα στις ΗΠΑ, για οικονομική κατασκοπία υπέρ της Μόσχας, για να καταλάβεις τις «κρυφές» παραμέτρους της διαχείρισης του ελληνικού χρέους. Αρκεί να ανατρέξεις στο διαδίκτυο, όπου δημοσιεύθηκε, περνώντας απαρατήρητοι από τους παράγοντες της διεθνούς αγοράς, η ανακοίνωση του υπουργείου Οικονομικών για τη ρύθμιση των χρεών προς τους προμηθευτές φαρμάκων των ελληνικών νοσοκομείων.
- Από την ανακοίνωση αυτή διαπιστώνει καθένας, ότι το Δημόσιο αδυνατεί να εξοφλήσει μετρητοίς τις υποχρεώσεις του και προτείνει μια ρύθμιση των χρεών, ύψους 5,36 δισ. ευρώ, με εκδόσεις ομολόγων zero coupon (χωρίς κουπόνι), διάρκειας δύο έως τεσσάρων ετών, ανάλογα με την παλαιότητα των οφειλών (τα χρέη του 2007 θα εξοφληθούν με ομόλογα διετούς διάρκειας, του 2008 με τίτλους τριετούς διάρκειας και του 2009 με ομόλογα τετραετούς διάρκειας).
- Με αρκετή έκπληξη, ο συντάκτης των F.T. διαπιστώνει, ότι το ίδιο το Δημόσιο αναγνωρίζει, ότι οι προμηθευτές που θα λάβουν τα ομόλογα θα πρέπει να δεχθούν μια έκπτωση 19%, αν τα ρευστοποιήσουν σε τράπεζες μέχρι τον Ιανουάριο του 2011, παρότι αυτά τα ομόλογα θα γίνονται δεκτά για αναχρηματοδότηση από την ΕΚΤ. Ρωτώντας τραπεζικά στελέχη του Σίτι, ο Ντίζαρντ διαπίστωσε, ότι ήδη μεγάλες πολυεθνικές του φαρμάκου προσέγγισαν τράπεζες στο Λονδίνο, για να πάρουν τιμές για προεξόφληση των ομολόγων. «Δεν μιλάμε για έκπτωση 50%, αλλά σίγουρα δεν θα είναι χαμηλότερη από 30%», ήταν η απάντηση ενός τραπεζικού στελέχους που ρωτήθηκε σχετικά, το οποίο μάλιστα έσπευσε να εκφράσει τη δυσαρέσκειά του για τις ελάχιστες λεπτομέρειες που έχουν γίνει ως τώρα γνωστές σχετικά με αυτή τη ρύθμιση χρεών, με αποτέλεσμα να «θολώνει» και η αποτίμηση των ομολόγων.
Αν ο συντάκτης των F.T. εντυπωσιάσθηκε από τα «τριτοκοσμικά» χαρακτηριστικά αυτής της ρύθμισης χρεών και οι συνομιλητές του μίλησαν πρακτικές που τους θύμισαν την Σοβιετική Ένωση, οι παράγοντες των αγορών σύντομα θα διαπιστώσουν, ότι ο χορός των σιωπηλών «κουρεμάτων» των πιστωτών του Ελληνικού Δημοσίου θα συνεχισθεί πολύ σύντομα.
Σύμφωνα με πληροφορίες, με ομόλογα zero coupon τριετούς ή τετραετούς διάρκειας προσανατολίζεται να εξοφλήσει το Δημόσιο και τις τρέχουσες υποχρεώσεις του στις κατασκευαστικές εταιρείες, που έχουν ήδη εκτελέσει δημόσια έργα, αλλά όταν φθάνουν στα κρατικά ταμεία διαπιστώνουν την ισχύ του «ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος», με αποτέλεσμα αρκετές κατασκευαστικές να έχουν ήδη δημιουργήσει ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις σε εφορίες, ασφαλιστικά ταμεία και τράπεζες, εξαιτίας της ασυνέπειας του Δημοσίου.
Το υπουργείο Οικονομικών προσανατολίζεται, μάλιστα, να συμψηφίσει προκαταβολικά οφειλές των κατασκευαστικών εταιρειών στις εφορίες, ενδεχομένως και σε ασφαλιστικά ταμεία, πριν καταλήξει στο ποσό που θα δοθεί στις κατασκευαστικές εταιρείες με μορφή ομολόγων. Από το ποσό που θα λάβουν και θα αντιστοιχεί στην ονομαστική αξία της απαίτησής τους, οι κατασκευαστές θα πρέπει να υπολογίσουν μια πρόσθετη έκπτωση της τάξεως του 20-30%, εάν θελήσουν να ρευστοποιήσουν άμεσα στις τράπεζες τα ομόλογα που θα πάρουν.
Αυτά, όμως, είναι μόνο τα εμφανή «κουρέματα» πιστωτών του ελληνικού Δημοσίου. Ένα λιγότερο ορατό «κούρεμα» έχουν υποστεί οι ελληνικές τράπεζες: σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος, χρειάσθηκε να δεσμεύσουν καλύμματα (κρατικά και τραπεζικά ομόλογα) αξίας 122 δις. ευρώ, για να πάρουν ρευστότητα περίπου 90 δις. ευρώ. Δηλαδή, η ίδια η ΕΚΤ έκανε ένα «κούρεμα» της τάξεως του 25% σε όλους τους ελληνικούς τίτλους, για να παραχωρήσει ρευστότητα στις ελληνικές τράπεζες!
Πέραν όλων αυτών, υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις, ότι το Δημόσιο «πάγωσε» τις πληρωμές υποχρεώσεών του μέχρι το τέλος Ιουνίου, κηρύσσοντας μια ιδιότυπη στάση πληρωμών. Αυτά που δεν μπορούσαν να πληρωθούν τον Ιούνιο, όμως, μεταφέρθηκαν με ευκολία στον Ιούλιο, προφανώς επειδή αυτό που ενδιέφερε τα στελέχη του οικονομικού επιτελείου ήταν να μεταχρονολογηθούν κάποιες δαπάνες, για να εμφανισθούν όσο πιο εξωραϊσμένα γίνεται τα δημοσιονομικά στοιχεία α’ εξαμήνου, βάσει των οποίων θα κριθεί από τους ελεγκτές της «τρόικας» η εκταμίευση της δεύτερης δόσης του διεθνούς δανείου.
Έτσι, οι εργαζόμενοι στην ΕΘΕΛ και στον ΟΣΕ διαπίστωσαν ότι δεν καταβλήθηκε η μισθοδοσία τους την τελευταία ημέρα του Ιουνίου, αλλά στις αρχές Ιουλίου, ενώ όσοι περίμεναν επιστροφές εξαγωγικού ΦΠΑ προσέκρουαν σε εξονυχιστικούς ελέγχους από το υπουργείο Οικονομικών, οι οποίοι καθυστερούσαν απελπιστικά την καταβολή των επιστροφών. Ως δια μαγείας, όμως, μόλις «έκλεισε ταμείο» το Δημόσιο για το πρώτο εξάμηνο, ανακοινώθηκε ότι στο εξής οι επιστροφές ΦΠΑ μέχρι 30.000 ευρώ θα γίνονται χωρίς έλεγχο.
Σε αυτό το σκηνικό, που παραπέμπει περισσότερο σε χρεοκοπημένο χώρα του Τρίτου Κόσμου, παρά σε κράτος της Ευρωζώνης, όλο και περισσότεροι συναλλασσόμενοι με το Δημόσιο διαπιστώνουν ότι η αναδιάρθρωση χρέους και η στάση πληρωμών δεν είναι έννοιες που συζητούνται μόνο θεωρητικά, αλλά μέρος της καθημερινότητάς τους
Τρίτη 6 Ιουλίου 2010
Σχεδόν ένα χρόνο μετά
Καμαρώστε την πολιτική ηγεσία του τόπου. Σχεδόν ένα χρόνο μετά τις τελευταίες βουλευτικές εκλογές και ενώ η χώρα βούλιάζει, η απραξία της κυβέρνησης, ο καιροσκοπισμός του ΛΑΟΣ, η ανυπαρξία της αξ. αντιπολίτευσης και του ΣΥΡΙΖΑ και η υποτιθέμενη επανάσταση των "αγωνιστών" του ΠΑΜΕ, έχουν κάνει τους πολιτικούς αρχηγούς να μοιάζουν με άνεργους Αλβανούς στα Τύρανα. Εμένα τουλάχιστον αυτή η εικόνα με εκφράζει.
Και μην ξεχνιόμαστε. Στις επόμενες εκλογές πάμε να τους ξαναψηφίσουμε όλοι μας.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Αναρτήσεις
