«Ο κομμουνισμός μάς έκανε να
λιποτακτούμε από τη ζωή, μας φόρτωνε τύψεις, υποσχέσεις, μας παραφούσκωνε με
ήττες, με ακυρωμένα αύριο». Βιώνοντας την «οδυνηρή πλευρά της Ιστορίας»,
εξαιτίας μιας τυχαίας επιλογής, ο Καρλ δεν συμφιλιώθηκε ποτέ με την πατρική
φιγούρα.
Το βιβλίο του Καρλ Αντερόλντ «Κόκκινοι»,
κάτι μεταξύ μυθιστορήματος και αυτοβιογραφίας, πραγματεύεται τη δύσκολη,
αμφίθυμη σχέση πατέρα-γιου, υπό το πρίσμα όχι μόνο ενός παραδοσιακού
πατερναλισμού, αλλά υπό το κράτος μιας φανατικής πολιτικής στράτευσης, που
υπαγορεύει, εν είδει θρησκείας, ένα σταθερό σύστημα αξιών και κανόνων,
αξιώνοντας την πλήρη υποταγή.
(Ο
Πιερ Ντεκάζ) μέλος του ΚΚΓ από τη νεανική του ηλικία, στρατευμένος όσο κανείς
άλλος ….. στην υπόθεση της επανάστασης, θέλει να αναθρέψει τα παιδιά του
σύμφωνα με τα μαρξιστικά ιδεώδη και να τους εμφυσήσει την περιφρόνηση προς τους
κρατικούς θεσμούς, την Καθολική Εκκλησία, την ιδιοκτησία κλπ. Μόνο που ο Πιερ
Ντεκάζ λησμονεί κάτι βασικό: Δεν ζει σε κάποια τριτοκοσμική χώρα αλλά στην
καρδιά της Ευρώπης, στην πρωτεύουσα της Γαλλίας, τη δεκαετία του ’60, που όλα,
μα όλα αμφισβητούνται ή ανατρέπονται, καθώς η κοινωνία αναζητεί νέα πρότυπα και
η τεχνολογία αλλάζει τα δεδομένα.
Κάθε ημέρα που περνά, ο μικρός Καρλ
αντιλαμβάνεται πόσο απαρχαιωμένες, πόσο συντηρητικές είναι εντέλει οι απόψεις
του πατέρα του. Και ο πατέρας του, κάθε ημέρα, που περνά αντιλαμβάνεται πως ο
γιος του δεν θα γίνει σαν κι αυτόν, δεν θα ενστερνιστεί τις ιδέες του, δεν θα
ακολουθήσει τα χνάρια του,
ΚΑΡΛ
ΑΝΤΕΡΟΛΝΤ
μτφρ.:
Κώστας Κατσουλάρης
εκδ.
Στερέωμα, σελ. 392
Αναρτήσεις
